به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۵: تا نگیرم بوسه از لب گلعذار خویش را

1120عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا نگیرم بوسه از لب گلعذار خویش را

نشکنم از چشمه کوثر خمار خویش را

چون کند برق تجلی پای شوخی در رکاب

کوه نتواند نگه دارد وقار خویش را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴: سرگرانی مانع است از آمدن تیر ترا 2شمارهٔ ۵: تا نگیرم بوسه از لب گلعذار خویش را 3شمارهٔ ۶: آتش افروز جنون شد دامن صحرا مرا 4شمارهٔ ۷: چند دارم در بغل پنهان دل افسرده را 5شمارهٔ ۸: پیش رویش چون کنم منع از گرستن دیده ...6شمارهٔ ۹: بی نگاه من نشد در عشق معشوقی تمام 7شمارهٔ ۱۰: نیست ظرف راز عشق او حریم سینه را 8شمارهٔ ۱۱: سر به دیوار ندامت می زند تدبیر ما 9شمارهٔ ۱۲: کام خود از کوشش امید می گیریم ما 10شمارهٔ ۱۳: تا ز زیر سنگ می آید برون مجنون ما 11شمارهٔ ۱۴: ازان پیوسته می لرزد دل از پاس قدم ...12شمارهٔ ۱۵: (سپندی شد عقیق صبر در زیر زبان ما ...13شمارهٔ ۱۶: یکی صد شد ز گلچین برگ عشرت گلشن ما ...14شمارهٔ ۱۷: فروغ عارضت پروانه سازد شمع بالین ر ...15شمارهٔ ۱۸: به خودسازی بدل کن ای سیه دل خانه س ...16شمارهٔ ۱۹: ز هجران که دارد لاله داغی دلسیاهی ...17شمارهٔ ۲۰: نگه دارد خدا آن سیمتن را از گزند م ...18شمارهٔ ۲۱: بزم عشق است میا از در عادت به درون 19شمارهٔ ۲۲: جان من رفتن ازین سینه بی کینه چرا 20شمارهٔ ۲۳: گل روی تو چو شبنم نگران ساخت مرا 21شمارهٔ ۲۴: نه چنان تنگ گرفته است دل تنگ مرا 22شمارهٔ ۲۵: تا به کی دور بود سایه ابراز سر ما 23شمارهٔ ۲۶: رخنه در سنگ کند ناخن اندیشه ما 24شمارهٔ ۲۷: صیقلی می شود از زخم زبان سینه ما 25شمارهٔ ۲۸: رنگ بر روی گل آید ز وفاداری ما 26شمارهٔ ۲۹: زهی رخ تو نموداری از بهشت خدا 27شمارهٔ ۳۰: (مده ز دست درین فصل جام صهبا را 28شمارهٔ ۳۱: اسیر ساخت به یک خنده نهان ما را 29شمارهٔ ۳۲: در زیر بار مهره گل نیست دست ما 30شمارهٔ ۳۳: غافل مشو ز رتبه شوق بلند ما 31شمارهٔ ۳۴: قانع به جرعه نیست لب میگسار ما 32شمارهٔ ۳۵: تا کی به شعله ای نزند جوش داغ ما 33شمارهٔ ۳۶: (مردانه ازین خرقه سالوس برون آ 34شمارهٔ ۳۷: از نغمه عشاق چه ذوق اهل هوس را 35شمارهٔ ۳۸: بلبل به ثنای تو گشوده است زبان را 36شمارهٔ ۳۹: هر نگه صد کاسه خون می خورد 37شمارهٔ ۴۰: چه غم از کشمکش ماست جهان گذران را 38شمارهٔ ۴۱: لعل از کان بدخشان، گوهر از عمان طل ...39شمارهٔ ۴۲: چنان ز ساده دلی ها رمیده ام ز کتاب 40شمارهٔ ۴۳: گر ز روی خود براندازی نقاب 41شمارهٔ ۴۴: گل رخسار او در عالم آب 42شمارهٔ ۴۵: (ای لعل تو جان بخش ترا ز عیسی مشرب 43شمارهٔ ۴۶: (حاجت از خاک مراد در میخانه طلب 44شمارهٔ ۴۷: هر که از بی طاقتی نالید تمکینش سزا ...45شمارهٔ ۴۸: سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است 46شمارهٔ ۴۹: شیوه ما گرد جانان بی خبر گردیدن اس ...47شمارهٔ ۵۰: خاکساری مشرب و افتادگی دین من است 48شمارهٔ ۵۱: چه حاجت است به می لعل سیر رنگ ترا 49شمارهٔ ۵۲: خوش آن شبی که کنم مست دیده بانش را 50شمارهٔ ۵۳: سرشته اند به دیوانگی سرشت مرا 51شمارهٔ ۵۴: ز ناز بوسه لب دلستان نداد مرا 52شمارهٔ ۵۵: نمی کشد دل غمگین به صبحگاه مرا 53شمارهٔ ۵۶: سلاح جوهر ذاتی است شیرمردان را 54شمارهٔ ۵۷: ز جلوه تو حیاتی است خاکساران را 55شمارهٔ ۵۸: بهار مایه غفلت بود گرانان را 56شمارهٔ ۵۹: به دست شانه مده زلف عنبرین بو را 57شمارهٔ ۶۰: چه نسبت است به روی تو روی آینه را 58شمارهٔ ۶۱: چو آفتاب بکش جام صبحگاهی را 59شمارهٔ ۶۲: گذشت عمر و نگردید پخته طینت ما 60شمارهٔ ۶۳: باقی به حق، ز خویش فنا می کند ترا 61شمارهٔ ۶۴: کو باده تا به سنگ زنم جام عقل را 62شمارهٔ ۶۵: (از رحم بر زمین نزد آسمان مرا 63شمارهٔ ۶۶: کو عشق تا به هم شکند هستی مرا 64شمارهٔ ۶۷: عیدست مرگ دست به هستی فشانده را 65شمارهٔ ۶۸: مجنون کند فریب نگاهت غزاله را 66شمارهٔ ۶۹: غم روزی نخورد هر که دلش آزاده است 67شمارهٔ ۷۰: آن که صد شیوه به آن چشم سخنگو داده ...68شمارهٔ ۷۱: لعل سیراب تو ترخنده به صهبا زده اس ...69شمارهٔ ۷۲: سبزه خط تو راه دل آگاه زده است 70شمارهٔ ۷۳: داغ مشکینم که ناف لاله ها را سوخته ...71شمارهٔ ۷۴: در غلط می افکند هر دم سپند بزم را 72شمارهٔ ۷۵: دل به دام زلف آن مشکین کمند افتاده ...73شمارهٔ ۷۶: بخت ما چون بیدمجنون سرنگون افتاده ...74شمارهٔ ۷۷: تا خیال عارضش در دیده مأوا کرده اس ...75شمارهٔ ۷۸: بر سر گردون گل انجم سرشک ما زده اس ...76شمارهٔ ۷۹: از خمار خواب خوش یوسف به زندان آمد ...77شمارهٔ ۸۰: گل ز تیغ غمزه اش در خاک و خون غلطی ...78شمارهٔ ۸۱: آنچه می دانیش روی به خون اندوده ای ...79شمارهٔ ۸۲: هر که چشم رغبت از نظاره مرغوب بست 80شمارهٔ ۸۳: چشم ما طرفی کز آن رخسار آتشناک بست 81شمارهٔ ۸۴: بس که تند و تلخ و خشم آلود آن بدخو ...82شمارهٔ ۸۵: بس که بر رویم غبار کلفت از هر سو ن ...83شمارهٔ ۸۶: خوشدلی فرش است در هر جا شراب و ساز ...84شمارهٔ ۸۷: در محبت جز تهیدستی متاعی باب نیست 85شمارهٔ ۸۸: (آتشین جانی چو من بر صفحه ایام نیس ...86شمارهٔ ۸۹: ذوقی از حرف محبت بی صفای سینه نیست 87شمارهٔ ۹۰: تا خیال زلف او ره در دل دیوانه داش ...88شمارهٔ ۹۱: در محبت کام نتوان بی دل خونخواره ی ...89شمارهٔ ۹۲: پنجه غیرت دل پرویز را در هم شکست 90شمارهٔ ۹۳: به این عنوان اگر قامت کشد سرو دلار ...91شمارهٔ ۹۴: هر کجا قامت دلدار به دعوی برخاست 92شمارهٔ ۹۵: تار و پود فلک از ناله پیچیده ماست 93شمارهٔ ۹۶: پیش ارباب خرد رسم تکلف باب است 94شمارهٔ ۹۷: پیش اشکم که خروشنده تر از سیلاب اس ...95شمارهٔ ۹۸: چشمت از گوشه میخانه بلاخیزترست 96شمارهٔ ۹۹: در شکست دل ما سعی نه از تدبیرست 97شمارهٔ ۱۰۰: فکر دنیای دنی کار خدانشناس است 98شمارهٔ ۱۰۱: چاره خاک نشینان به قضا ساختن است 99شمارهٔ ۱۰۲: تا به کام است فلک، خار گل پیرهن ا ...100شمارهٔ ۱۰۳: شور دریای وجود از سر پرشور من است 101شمارهٔ ۱۰۴: اشک از گرمی آه دل من گلگون است 102شمارهٔ ۱۰۵: نامه لاله که داغ جگرش مضمون است 103شمارهٔ ۱۰۶: یک سر زلف تو در چین و یکی ماچین ا ...104شمارهٔ ۱۰۷: روزگاری است که پایم ز چمن کوتاه ا ...105شمارهٔ ۱۰۸: اشک خالی کن دلهای غم اندوخته است 106شمارهٔ ۱۰۹: راحت و محنت عالم به هم آمیخته است 107شمارهٔ ۱۱۰: دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است 108شمارهٔ ۱۱۱: جوش سودا ز سرم عقل گرانبار گرفت 109شمارهٔ ۱۱۲: دل به منت ز من آن یار جفاکیش گرفت 110شمارهٔ ۱۱۳: (دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخ ...111شمارهٔ ۱۱۴: مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست 112شمارهٔ ۱۱۵: سیاه روی کتاب از ورق شماری ماست 113شمارهٔ ۱۱۶: ترا که پنبه گوش شعور سیماب است 114شمارهٔ ۱۱۷: زبان شانه درازست بر سر عالم 115شمارهٔ ۱۱۸: دل آرمیده بود گفتگو چو هموارست 116شمارهٔ ۱۱۹: ستاره سحر عشق چشم بیدارست 117شمارهٔ ۱۲۰: ترا که خط بناگوش ابجد نازست 118شمارهٔ ۱۲۱: کلام تلخ جبینان حلاوت آمیزست 119شمارهٔ ۱۲۲: تبسمی که دهد یار ازان دهن جان است 120شمارهٔ ۱۲۳: سخن بلند چو گردد به وحی مقرون است 121شمارهٔ ۱۲۴: ز ناله ام در و بام قفس نگارین است 122شمارهٔ ۱۲۵: هزار گرگ هوس در کمین عصمت توست 123شمارهٔ ۱۲۶: حیرتکده چشم مرا خواب ندیده است 124شمارهٔ ۱۲۷: بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است 125شمارهٔ ۱۲۸: اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی اس ...126شمارهٔ ۱۲۹: ارباب همم را چه غم از بی پر و بال ...127شمارهٔ ۱۳۰: جز گوشه میخانه مرا جای دگر نیست 128شمارهٔ ۱۳۱: جز نام تو بر لوح دلم هیچ رقم نیست 129شمارهٔ ۱۳۲: ارباب حیا را لب نانی ز جهان نیست 130شمارهٔ ۱۳۳: در چشم و دل پاک ز دنیا خبری نیست 131شمارهٔ ۱۳۴: هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت 132شمارهٔ ۱۳۵: زاهدان را گوشه خلوت بس است 133شمارهٔ ۱۳۶: ای دل بی درد، آزادی بس است 134شمارهٔ ۱۳۷: در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست 135شمارهٔ ۱۳۸: سرکشم ز ابر بهاری گذشته است 136شمارهٔ ۱۳۹: غم پوشش برونم را گرفته است 137شمارهٔ ۱۴۰: ای که گفتی نگاه خیره تو 138شمارهٔ ۱۴۱: زهرست بی تبسم شیرین شراب تلخ 139شمارهٔ ۱۴۲: شنیدم آنقدر از دوستان تلخ 140شمارهٔ ۱۴۳: زلف مشکین تو سر در دامن محشر نهاد 141شمارهٔ ۱۴۴: سرو را از جلوه مستانه از جا می بر ...142شمارهٔ ۱۴۵: عقل را از مغز بیرون داغ سودا می ب ...143شمارهٔ ۱۴۶: قسم به شمع تجلی که پرتوش ازلی است 144شمارهٔ ۱۴۷: ترا که برق بلا خوشه چین خرمن نیست 145شمارهٔ ۱۴۸: خیال طره او در دل خراب گذشت 146شمارهٔ ۱۴۹: مرا به نیم تبسم خراب کرد و گذشت 147شمارهٔ ۱۵۰: ترخنده از عرق به می ناب زد رخت 148شمارهٔ ۱۵۱: هستی نماند و در سر پوچ آرزو بجاست 149شمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست 150شمارهٔ ۱۵۳: ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست 151شمارهٔ ۱۵۴: چون غنچه گر زبان تو با دل موافق ا ...152شمارهٔ ۱۵۵: موج خطر سفینه اهل توکل است 153شمارهٔ ۱۵۶: یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت 154شمارهٔ ۱۵۷: امروز حسن خط به رخ او مسلم است 155شمارهٔ ۱۵۸: نرمی حصار عافیت جان روشن است 156شمارهٔ ۱۵۹: ناخن به سینه ریزی حسن هلال ازوست 157شمارهٔ ۱۶۰: تا عارضت ز آتش می برفروخته است 158شمارهٔ ۱۶۱: زلفت که همچو شام غریبان گرفته است 159شمارهٔ ۱۶۲: از سرد مهری آتش شوقم فسرده است 160شمارهٔ ۱۶۳: در جوش خلق کعبه حاجات گم شده است 161شمارهٔ ۱۶۴: خال تو ریشه در شکرستان دوانده است 162شمارهٔ ۱۶۵: دل بی خیال طایر شهپر بریده است 163شمارهٔ ۱۶۶: از پسته تو شور ملاحت چکیده است 164شمارهٔ ۱۶۷: آتش ز شرم خوی تو تا سر کشیده است 165شمارهٔ ۱۶۸: دارد سری به کاکل او هر سری که هست 166شمارهٔ ۱۶۹: (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست 167شمارهٔ ۱۷۰: عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست 168شمارهٔ ۱۷۱: بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست 169شمارهٔ ۱۷۲: در گلشن وجود ره بوالفضول نیست 170شمارهٔ ۱۷۳: بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت 171شمارهٔ ۱۷۴: از ما به گفتگو دل و جان می توان گ ...172شمارهٔ ۱۷۵: تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت 173شمارهٔ ۱۷۶: رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است 174شمارهٔ ۱۷۷: رخسار تو شاداب تر از لاله طورست 175شمارهٔ ۱۷۸: می بی نمک صحبت احباب حرام است 176شمارهٔ ۱۷۹: آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است 177شمارهٔ ۱۸۰: از وصل، ملال دل خرم نمکین است 178شمارهٔ ۱۸۱: روی دل این خسته به آن چشم سخنگوست 179شمارهٔ ۱۸۲: (راه سخنم معنی بسیار گرفته است 180شمارهٔ ۱۸۳: ...181شمارهٔ ۱۸۴: از خموشی هر که سر در جیب فکرت می ...182شمارهٔ ۱۸۵: ناله بلبل به بال شیون ما می پرد 183شمارهٔ ۱۸۶: تا به برگ سبز، خط او چمن را یاد ک ...184شمارهٔ ۱۸۷: کاوش مژگان او از بس که دست انداز ...185شمارهٔ ۱۸۸: ناله من بزم عشرت را مصیبتخانه کرد 186شمارهٔ ۱۸۹: بوی خون از غنچه گل بر دماغم می خو ...187شمارهٔ ۱۹۰: می چسان مغز من آتش روان را پرورد 188شمارهٔ ۱۹۱: بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب ز ...189شمارهٔ ۱۹۲: من کیم تا دست امیدم به آن دامن رس ...190شمارهٔ ۱۹۳: بی تو بر من شش جهت چون خانه زنبور ...191شمارهٔ ۱۹۴: تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سی ...192شمارهٔ ۱۹۵: از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ ...193شمارهٔ ۱۹۶: دل فتاد از چشم مست یار تا فرزانه ...194شمارهٔ ۱۹۷: وقت شد تا لشکر خط ماه تا ماهی کشد 195شمارهٔ ۱۹۸: هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد 196شمارهٔ ۱۹۹: شوربختم، دل به آن کنج دهانم می کش ...197شمارهٔ ۲۰۰: خط ظالم از گل رخسار او کین می کشد 198شمارهٔ ۲۰۱: داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد 199شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 200شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 201شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...202شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...203شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 204شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 205شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...206شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...207شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...208شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...209شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...210شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...211شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...212شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...213شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...214شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...215شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 216شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...217شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...218شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...219شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...220شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...221شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...222شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...223شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 224شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 225شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...226شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 227شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...228شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...229شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...230شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...231شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...232شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...233شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...234شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...235شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 236شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...237شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 238شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 239شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...240شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 241شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...242شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...243شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...244شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...245شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 246شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 247شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 248شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...249شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...250شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...251شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 252شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 253شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...254شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...255شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...256شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...257شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...258شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...259شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...260شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...261شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...262شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...263شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...264شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...265شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...266شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...267شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...268شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...269شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...270شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...271شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...272شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...273شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...274شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...275شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...276شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...277شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...278شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 279شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...280شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...281شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...282شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...283شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...284شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...285شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...286شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 287شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...288شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...289شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...290شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...291شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...292شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...293شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...294شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 295شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 296شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...297شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 298شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...299شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...300شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...301شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...302شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...303شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...304شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...305شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 306شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 307شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 308شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 309شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 310شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 311شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 312شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 313شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 314شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 315شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 316شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 317شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 318شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 319شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 320شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 321شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 322شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 323شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 324شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 325شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 326شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...327شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 328شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 329شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 330شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 331شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 332شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 333شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 334شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 335شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 336شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...337شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 338شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 339شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 340شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 341شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 342شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 343شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 344شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 345شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 346شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 347شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...348شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 349شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 350شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 351شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 352شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 353شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...354شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 355شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 356شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 357شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 358شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 359شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 360شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 361شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 362شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 363شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 364شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 365شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 366شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 367شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 368شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...369شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 370شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 371شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 372شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 373شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 374شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 375شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 376شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 377شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 378شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 379شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...380شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...381شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...382شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 383شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 384شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 385شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 386شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 387شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 388شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 389شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 390شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...391شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...392شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 393شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 394شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 395شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 396شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 397شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 398شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 399شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 400شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 401شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...402شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 403شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 404شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 405شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 406شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...407شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 408شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 409شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 410شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 411شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 412شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 413شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 414شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 415شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...416شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 417شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 418شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 419شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 420شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 421شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 422شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 423شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 424شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 425شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 426شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 427شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 428شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 429شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 430شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 431شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 432شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 433شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 434شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 435شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 436شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 437شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 438شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 439شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 440شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 441شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 442شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 443شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 444شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 445شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 446شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 447شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 448شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 449شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 450شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 451شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...452شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 453شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 454شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 455شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...456شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 457شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 458شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 459شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 460شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 461شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...462شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 463شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...464شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...465شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 466شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 467شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...468شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 469شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 470شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 471شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...472شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...473شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 474شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 475شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 476شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 477شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 478شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...479شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 480شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 481شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 482شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 483شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...484شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...485شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...486شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...487شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...488شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...489شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 490شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 491شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 492شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...493شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 494شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...495شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...496شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...497شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...498شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...499شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...500شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...501شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...502شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...503شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...504شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...505شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...506شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 507شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 508شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...509شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...510شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 511شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 512شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 513شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 514شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 515شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 516شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 517شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 518شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 519شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 520شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 521شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 522شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 523شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 524شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 525شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 526شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 527شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 528شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 529شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 530شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 531شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 532شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 533شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 534شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 535شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 536شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 537شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 538شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...539شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...540شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 541شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 542شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 543شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 544شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...545شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 546شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...547شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...548شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...549شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...550شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...551شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...552شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...553شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 554شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 555شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 556شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 557شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 558شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 559شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 560شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...561شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 562شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...563شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...564شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...565شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...566شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...567شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...568شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 569شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...570شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 571شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 572شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 573شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 574شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 575شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 576شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 577شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 578شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 579شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 580شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 581شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 582شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 583شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 584شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 585شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 586شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 587شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 588شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 589شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 590شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 591شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 592شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 593شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 594شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 595شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 596شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...597شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 598شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...599شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 600شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 601شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 602شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...603شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...604شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 605شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 606شمارهٔ ۶۰۹: ...607شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 608شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...609شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...610شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 611شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 612شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 613شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 614شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...615شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 616شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...617شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...618شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...619شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...620شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...621شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...622شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...623شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 624شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 625شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 626شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 627شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 628شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 629شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 630شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...631شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 632شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...633شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...634شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...635شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...636شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...637شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...638شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 639شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...640شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 641شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 642شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 643شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 644شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 645شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 646شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 647شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 648شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 649شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 650شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 651شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 652شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 653شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 654شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 655شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 656شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 657شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 658شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 659شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 660شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 661شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 662شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 663شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 664شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 665شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 666شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...667شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 668شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...669شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 670شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 671شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 672شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...673شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...674شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 675شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ