دگر باره پیرانه سر درفتادم

به چنگالِ شوخی دگر درفتادم

گذر بر صراطِ رهِ عشق کردم

بلغزید پایم ز سر در فتادم

ز بس کآرزومند بودم به شیرین

ز بی طاقتی با شکر درفتادم

ملامت مکن گو مشنِّع ز خوبان

حذر کن که من معتبر درفتادم

به چاه زنخدانِ یوسف جمالی

ز دستِ دلِ بی خبر درفتادم

چه برمن برفت از قضا ای عزیزان

که بی اختیار از قدر درفتادم

صوابِ شما احتیاط است اگر من

به دامِ خطا و خطر درفتادم

از آن شد چنین روزگارِ نزاری

به زاری که بی سیم و زر درفتادم