حرام بر من اگر بی تو می زنم نفسی

و گر ز چشم پر آبم نمی رود ارسی

مرا هوس به سر کوی تست جان دادن

تو را چه سر که نه در هر سری بود هوسی

تو هم چو روحی و من همچو قالب بی جان

بمانده بی تو و جز با تو نیستم نفسی

زچارچوب طبیعت خلاص می خواهم

چو من که دید گرفتار بلبل قفسی

مرا به شیفتگی سرزنش مکن یارا

که هیچ گونه ندارم به صبر دسترسی

اگر شکیب ندارم شکست مکنید

چگونه صبر کند بر فراق دوست کسی

نزاریا اگرت سر ز دست دل برود

در این قدم به سر افتاده اند چون تو بسی