به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیغزل هاشمارهٔ ۱: زود به کردم من بی‌صبر داغ خویش را

1350عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زود به کردم من بی‌صبر داغ خویش را
اول شب می‌کشد مفلس چراغ خویش را
گر نباشد زخم شمشیرم حمایل گو مباش
هیکل تن کرده‌ام چون لاله داغ خویش را
می‌گساران دیگر و خونابه‌نوشان دیگرند
بر حریفان زان نپیمایم ایاغ خویش را
حیرتی دارم که در فصل چنین دهقان وصل
بر تماشایی چرا در بسته باغ خویش را
خشک شد مغزم ز سودا غمزه ساقی کجاست
تا زخون خویش تر سازم دماغ خویش را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱: زود به کردم من بی‌صبر داغ خویش را 2شمارهٔ ۲: شام خطت گرفته ز صبح آفتاب را 3شمارهٔ ۳: بی‌حرز شعله نگذرد از پیش داغ ما 4شمارهٔ ۴: به پیامی که کند باد صبا یاد مرا 5شمارهٔ ۵: تا بود گریه کی آباد شود خانه ما 6شمارهٔ ۶: اگرچه خدمت مسجد نشد حواله ما 7شمارهٔ ۷: پژمردگی نبرد بهار از گیاه ما 8شمارهٔ ۸: خوشدل کند خیال تو هجران‌کشیده را 9شمارهٔ ۹: ز نقش کینه چو پاک است لوح سینه ما 10شمارهٔ ۱۰: از جا نبرد صحبت اهل هوس مرا 11شمارهٔ ۱۱: تا ز رویش گلستان کردم نگاه خویش را 12شمارهٔ ۱۲: ز رشک، باد صبا گرچه سوخت جان مرا 13شمارهٔ ۱۳: کو سرانجامی که شب روشن کنم کاشانه ...14شمارهٔ ۱۴: کی حرف ملامت شکند خاطر ما را 15شمارهٔ ۱۵: دلبستگی نماند به وارستگی مرا 16شمارهٔ ۱۶: فکند از نظری دیده حسود مرا 17شمارهٔ ۱۷: ز هجر کرد خبردار وصل یار مرا 18شمارهٔ ۱۸: یکی بود به نظر نیستی و هستی ما 19شمارهٔ ۱۹: آتش مزاج من بگذار این عتاب را 20شمارهٔ ۲۰: خوشم به درد مکن ای دوا عذاب را 21شمارهٔ ۲۱: داده عشقم باده نابی که می‌سوزد مرا 22شمارهٔ ۲۲: وبال جان اسیران مکن رهایی را 23شمارهٔ ۲۳: شد دهان شکرگو هر زخم نخجیر ترا 24شمارهٔ ۲۴: خوشم که ضعف چنان کرده روشناس مرا 25شمارهٔ ۲۵: چو نمی‌کنی نگاهی به ستم مران خدا ر ...26شمارهٔ ۲۶: چند سوزد برق غم مشتی خس و خاشاک را 27شمارهٔ ۲۷: ناگفته ماند صد سخن آرزو مرا 28شمارهٔ ۲۸: به کفر زلفت از آن تازه کردم ایمان ...29شمارهٔ ۲۹: در راه تا رود ز من آن نازنین جدا 30شمارهٔ ۳۰: می‌زند نشتر تدبیر شب و روز مرا 31شمارهٔ ۳۱: شبی هرکس به بزم دلستانی جا کند خود ...32شمارهٔ ۳۲: برای سوختن یک شعله کافی نیست داغم ...33شمارهٔ ۳۳: لب شود ریش ار برد نام دل‌افگار ما 34شمارهٔ ۳۴: منم که داغ دلم دشمن است مرهم را 35شمارهٔ ۳۵: خط تو سرمه کشد دیده تمنا را 36شمارهٔ ۳۶: فسون ناله‌ام شب بسته خواب پاسبانش ...37شمارهٔ ۳۷: تهی ز می نتوان یافتن ایاغ مرا 38شمارهٔ ۳۸: به هر طرف که تو جولان دهی سمند آنج ...39شمارهٔ ۳۹: پرهیز ده ز هجر گرفتار خویش را 40شمارهٔ ۴۰: سخن ز غیر مپرسید بینوایی را 41شمارهٔ ۴۱: رغیرتم پوشیده از چشم بدان، خوب مرا 42شمارهٔ ۴۲: بود ز روی تو روشن به صد دلیل مرا 43شمارهٔ ۴۳: آه سحر نتیجه شرر می‌دهد مرا 44شمارهٔ ۴۴: دارد نشان ز طینت مجنون، سرشت ما 45شمارهٔ ۴۵: گر به خیال در نظر جلوه دهد جیب را 46شمارهٔ ۴۶: چیزی نشد معلوم من از صحبت فرزانه‌ه ...47شمارهٔ ۴۷: چو شخص سایه ندیده کسی هلاک مرا 48شمارهٔ ۴۸: نهادی بر سر شوریدگان داغ 49شمارهٔ ۴۹: گشته چون آینه روشن دل بی‌کینه ما 50شمارهٔ ۵۰: داد گلبن در چمن یاد از گل‌افشانی م ...51شمارهٔ ۵۱: دل دیوانه کی در گوش گیرد پند دانا ...52شمارهٔ ۵۲: شب شود روز از خیال عارض جانان ما 53شمارهٔ ۵۳: غمش فشانده ز دامن غبار ننگ ترا 54شمارهٔ ۵۴: بی‌درد خسته‌ای که به درمان شد آشنا 55شمارهٔ ۵۵: ز ایمان همتی چون آن نگار چین شود پ ...56شمارهٔ ۵۶: کجا در غربتم یک همدم دیرین شود پید ...57شمارهٔ ۵۷: منشور خدمت تو رقم شد به نام ما 58شمارهٔ ۵۸: چند باشد دل ز وصل دل‌ربایی بی‌نصیب 59شمارهٔ ۵۹: شد بهار از توبه‌کردن بایدم اکنون گ ...60شمارهٔ ۶۰: هرکه امشب می نمی‌نوشد به ما منسوب ...61شمارهٔ ۶۱: طبعم ز باده چون گل سیراب روشن است 62شمارهٔ ۶۲: دلی که عشق نکردش چو لاله داغ کجاست 63شمارهٔ ۶۳: دل یکی وز هر طرف بر سینه داغ دیگری ...64شمارهٔ ۶۴: بی تو شب تا روز چون شمعم به چشم تر ...65شمارهٔ ۶۵: گذشت فصل گل و رغبت چمن باقی‌ست 66شمارهٔ ۶۶: گشته پنهان از نظر آن‌کس که صیاد من ...67شمارهٔ ۶۷: عافیت سینه‌خراش جگر ریش من است 68شمارهٔ ۶۸: آسمان پوشیده نیلی جان من غمناک چیس ...69شمارهٔ ۶۹: زاهد ز منع تو دل صد بینوا شکست 70شمارهٔ ۷۰: چشم عیبت چو نباشد گل و خاشاک یکی‌س ...71شمارهٔ ۷۱: از خارخار وصل گلم دل فگار نیست 72شمارهٔ ۷۲: ای دل می امید دگر بر تو حرام است 73شمارهٔ ۷۳: فتنه‌جویی ز بت خویش مرا باور نیست 74شمارهٔ ۷۴: مرو ز دیده که جام جهان‌نما اینجاست 75شمارهٔ ۷۵: از زبان من غرض گو گرنه حرفی تازه ب ...76شمارهٔ ۷۶: به گریه سحر و آه شب دلم شادست 77شمارهٔ ۷۷: عشق را چون شعله غیر از سوختن دربار ...78شمارهٔ ۷۸: لیلی‌اش در دل و گوشش به صدای جرس ا ...79شمارهٔ ۷۹: آنکه دایم می‌خراشد سینه ما ناخن اس ...80شمارهٔ ۸۰: بازم نشسته تا مژه در دل نگاه کیست 81شمارهٔ ۸۱: از غم نمی‌خورد دل اهل جنون شکست 82شمارهٔ ۸۲: نوای من چو ز صد پرده بر یک آهنگ اس ...83شمارهٔ ۸۳: خطش را کس به جز من مبتلا نیست 84شمارهٔ ۸۴: شب دل ناشکر من آرام با خنجر نداشت 85شمارهٔ ۸۵: از پریشانی اگر حاصل شود کامم رواست 86شمارهٔ ۸۶: هر روز به من یار ز نو بر سر نازست 87شمارهٔ ۸۷: باغی که گلش بو ندهد عشق مجازست 88شمارهٔ ۸۸: گشادی طره و مشک ختن سوخت 89شمارهٔ ۸۹: نشسته بر سر کویی و فتنه بر پا نیست 90شمارهٔ ۹۰: تا آفت غم لازمه طبع شراب است 91شمارهٔ ۹۱: زلفت بود به کام، دلی را که داغ نیس ...92شمارهٔ ۹۲: جز وصال او دلم هرگز تمنایی نداشت 93شمارهٔ ۹۳: دوران نگر که سینه‌اش از کینه صاف ن ...94شمارهٔ ۹۴: مرا چو لاله ز بخت سیه رهایی نیست 95شمارهٔ ۹۵: ز بوی او به دل غنچه ارمغانی هست 96شمارهٔ ۹۶: غیر از شکن طره به جایی گذرم نیست 97شمارهٔ ۹۷: بازآی که سینه‌ام کباب است 98شمارهٔ ۹۸: آنکه در هر چین زلفش صدمه کنعان گم ...99شمارهٔ ۹۹: هنوز چشم امیدم به رهگذاری هست 100شمارهٔ ۱۰۰: خانه‌ام نیمی خراب از گریه نیمی پر ...101شمارهٔ ۱۰۱: وعده وصل ار دهد، صبر تقاضا بس است 102شمارهٔ ۱۰۲: خرم دلی که در خم زلف تو جا گرفت 103شمارهٔ ۱۰۳: تا صبا با آن سر زلف پریشان آشناست 104شمارهٔ ۱۰۴: تا به نظّاره بت، چشم برهمن بازست 105شمارهٔ ۱۰۵: هر سر موی من از دود تو در فریاد ا ...106شمارهٔ ۱۰۶: لذت شادی نداند جان چو با غم خو گر ...107شمارهٔ ۱۰۷: هرگزم عشق چنین در رگ جان چنگ نداش ...108شمارهٔ ۱۰۸: رسید یار و ز من بر سر عتاب گذشت 109شمارهٔ ۱۰۹: چه گهرها به عوض بر سر دریا افشاند 110شمارهٔ ۱۱۰: طبیب من چه شد گر مهربان نیست 111شمارهٔ ۱۱۱: نیست باکی گر به دستم غنچه سیراب ن ...112شمارهٔ ۱۱۲: داغ دلم گلی ز گلستان آتش است 113شمارهٔ ۱۱۳: من لبالب آروز، لیک آرزوی دل یکی‌س ...114شمارهٔ ۱۱۴: دل در برم ز ناله پنهان لبالب است 115شمارهٔ ۱۱۵: چنان دلم شب هجران بر آتش غم سوخت 116شمارهٔ ۱۱۶: شب نیست کز فراق توام سینه داغ نیس ...117شمارهٔ ۱۱۷: ایام بهارست و هوای چمنم نیست 118شمارهٔ ۱۱۸: کعبه عشق است کانجا هیچ محمل ره نی ...119شمارهٔ ۱۱۹: پیغام وداع آمد و با گوش به جنگ اس ...120شمارهٔ ۱۲۰: مُردم ز بیخودی، بت خودکام من کجاس ...121شمارهٔ ۱۲۱: روح‌القدس ار دیده گشاید به جمالت 122شمارهٔ ۱۲۲: نیست نومیدی گر از حد انتظار ما گذ ...123شمارهٔ ۱۲۳: پیوسته فکر وصل بتان پیشه من است 124شمارهٔ ۱۲۴: بیگانه‌ای اگر نه به جانانه آشناست 125شمارهٔ ۱۲۵: جز خیال تو مرا در سر سودایی نیست 126شمارهٔ ۱۲۶: کس چه داند از چه در دل آه شبگیرم ...127شمارهٔ ۱۲۷: تبخاله خون بر لبم از سوز درون است 128شمارهٔ ۱۲۸: از شیشه نه می در دل مخمور فرو ریخ ...129شمارهٔ ۱۲۹: با شمع چو پروانه به محفل نتوان رف ...130شمارهٔ ۱۳۰: هرگهم در دل خیال آن قد موزون نشست 131شمارهٔ ۱۳۱: منم که نور خرد در چراغ من غلط است 132شمارهٔ ۱۳۲: بر جرعه‌نوش عشق، بجز خون حلال نیس ...133شمارهٔ ۱۳۳: گرم قتلم آمد آن شوخ و به استغنا گ ...134شمارهٔ ۱۳۴: می دید رویت آینه و دیده برنداشت 135شمارهٔ ۱۳۵: از ضعف، ناله‌ام به سراغ اثر نرفت 136شمارهٔ ۱۳۶: هرچند در میانه اخوان تمیز نیست 137شمارهٔ ۱۳۷: صوت بلبل را شنیدم ناله زاری نداشت 138شمارهٔ ۱۳۸: ما را ز دست جور تو پای گریز نیست 139شمارهٔ ۱۳۹: ره‌زدن درخانه کار چشم فتّان بوده ...140شمارهٔ ۱۴۰: کرده بیهوشم خیال آن دو چشم می‌پرس ...141شمارهٔ ۱۴۱: دستم ز جام عکس می لاله‌گون گرفت 142شمارهٔ ۱۴۲: مرا به ناله شد آن سرو سیم‌تن باعث 143شمارهٔ ۱۴۳: خواهد دل من شربت دیدار و دگر هیچ 144شمارهٔ ۱۴۴: نظر بر آینه خوبان چو بی‌نقاب کنند 145شمارهٔ ۱۴۵: لب عاشق به حرف شکوه بیداد نگشاید 146شمارهٔ ۱۴۶: بی روی تو کارم همه با دیده تر بود 147شمارهٔ ۱۴۷: آنان که مرا جورکش یار نوشتند 148شمارهٔ ۱۴۸: هر لحظه نظر بر دگری دوخته دارد 149شمارهٔ ۱۴۹: باز ناخن سر پرسیدن داغم دارد 150شمارهٔ ۱۵۰: فکنده زخم دلم را به حالت بهبود 151شمارهٔ ۱۵۱: قضا ز خانه چو رختم بر آستانه نهاد 152شمارهٔ ۱۵۲: خلاصی‌ام ز کمند تو در ضمیر مباد 153شمارهٔ ۱۵۳: از چشمه‌سار چشمم از بس که نم برآی ...154شمارهٔ ۱۵۴: نگاهم از فروغ عارضت در چشم تر سوز ...155شمارهٔ ۱۵۵: باز از مرغان دلم حرف سمندر می‌زند 156شمارهٔ ۱۵۶: جوش می‌ام چو خم به خروش آشنا نکرد 157شمارهٔ ۱۵۷: به هیچ، ناخن ما را کی اعتبار کند 158شمارهٔ ۱۵۸: از کینه هیچ‌کس گر هم بر جبین ندید 159شمارهٔ ۱۵۹: فلک ز کین به مه فتنه‌جوی من ماند 160شمارهٔ ۱۶۰: کنعانی ما را غم یعقوب نباشد 161شمارهٔ ۱۶۱: تا لبت را میل سوی باده و پیمانه ش ...162شمارهٔ ۱۶۲: در جلوه‌گری چون تو کسی یاد ندارد 163شمارهٔ ۱۶۳: به کف عاشق چو گل، خون دل خود را ن ...164شمارهٔ ۱۶۴: دگر چراغ که در طور حسن روشن شد 165شمارهٔ ۱۶۵: مرا عشق تو گاهی پرورد دل، گاه جان ...166شمارهٔ ۱۶۶: دل داشت ز بخت سیه امید، غلط کرد 167شمارهٔ ۱۶۷: غنچه بی لعل تو زندانی گلشن باشد 168شمارهٔ ۱۶۸: کی غم دهر خراب می نابم دارد 169شمارهٔ ۱۶۹: شمع وصلت هرکه را شب خانه روشن می‌ ...170شمارهٔ ۱۷۰: چون غنچه دلم از نم خون زنگ برآورد 171شمارهٔ ۱۷۱: نشاط ما اسیران از دل اندوهگین باش ...172شمارهٔ ۱۷۲: نه هرکه مرد ازو در جهان اثر ماند 173شمارهٔ ۱۷۳: طایر عشقم و از شعله پرم ساخته‌اند 174شمارهٔ ۱۷۴: کی بی توام نظاره به چشم آشنا شود 175شمارهٔ ۱۷۵: باز تیر ستمت رخنه‌گر جان که شد 176شمارهٔ ۱۷۶: مرا چو کار بدان زلف تابدار افتاد 177شمارهٔ ۱۷۷: چشم ترم گهی که به آن خاک پا رسد 178شمارهٔ ۱۷۸: کسی چگونه دلم را پی سراغ شود 179شمارهٔ ۱۷۹: هرگزم دیده چنین مایل دیدار نبود 180شمارهٔ ۱۸۰: نام تو بردم آتش شوقم به جان فتاد 181شمارهٔ ۱۸۱: چه باشد جان که عاشق در ره جانان ب ...182شمارهٔ ۱۸۲: محفل دردی طلب، از سیر شهر و کو چه ...183شمارهٔ ۱۸۳: هر لحظه‌ام بتان به غمی آشنا کنند 184شمارهٔ ۱۸۴: دل خواست که برخیزد ازان کو، بتر ا ...185شمارهٔ ۱۸۵: تا عشق مرا بر سر بازار نیاورد 186شمارهٔ ۱۸۶: بر سر پیمانه غم هرگز این صحبت نبو ...187شمارهٔ ۱۸۷: کس چرا بیهده با مردم عالم باشد 188شمارهٔ ۱۸۸: در دل بوالهوس ار ذوق محبت می‌بود 189شمارهٔ ۱۸۹: سزد چو جلوه حسنت نظاره‌خواه شود 190شمارهٔ ۱۹۰: با لبت عمر ابد عیش نهانی می‌کند 191شمارهٔ ۱۹۱: موسم گل چون حریفان جای در بستان ک ...192شمارهٔ ۱۹۲: ز مژگان بوالهوس را در غمت کی خون ...193شمارهٔ ۱۹۳: آیینه ما تا ز رخت عکس نما بود 194شمارهٔ ۱۹۴: از خمار زخم دل تا چند درد سر کشد 195شمارهٔ ۱۹۵: کسی کو عشق‌بازی پیشه دارد 196شمارهٔ ۱۹۶: گر به صحرا بگذرم از اشک من گلشن ش ...197شمارهٔ ۱۹۷: رشک نام او زبانم را ز غیرت لال کر ...198شمارهٔ ۱۹۸: به بزم دوش حدیث تو در میان افتاد 199شمارهٔ ۱۹۹: ز آب چشم من هر قطره طوفان دگر باش ...200شمارهٔ ۲۰۰: میرم ار خوی ستمکاری ز سر بیرون کن ...201شمارهٔ ۲۰۱: در مجلسی که احباب شرب مدام کردند 202شمارهٔ ۲۰۲: گفتم از عشقت کشم دامن گریبان‌گیر ...203شمارهٔ ۲۰۳: رسد گر بر لبم جان، چون رسی، ناچار ...204شمارهٔ ۲۰۴: شکیب عاشقان، معشوق را دیوانه می‌س ...205شمارهٔ ۲۰۵: سنبل زلف تو خط بر سنبل تر می‌کشد 206شمارهٔ ۲۰۶: مرده بودم از خمار می، شرابم زنده ...207شمارهٔ ۲۰۷: ای خوشدلی برو که غمینم سرشته‌اند 208شمارهٔ ۲۰۸: عجب قیدی‌ست عشق سخت بنیاد 209شمارهٔ ۲۰۹: دلم پروای این و آن ندارد 210شمارهٔ ۲۱۰: باده گر فردا خورم، عالم کنون پر م ...211شمارهٔ ۲۱۱: آسودگی نصیب دل زار کس مباد 212شمارهٔ ۲۱۲: دگر به وسوسه توبه‌ام دماغ نماند 213شمارهٔ ۲۱۳: بیا که بی تو مرا نور در چراغ نمان ...214شمارهٔ ۲۱۴: هرگز مرا به کعبه ز دیر التجا نشد 215شمارهٔ ۲۱۵: آن غنچه‌ام که راز دلم بر ملا نشد 216شمارهٔ ۲۱۶: در چمن کی دلم از فیض هوا بگشاید 217شمارهٔ ۲۱۷: هرکجا زنده‌دلان شست دعا بگشایند 218شمارهٔ ۲۱۸: یا رب چرا به درد دلم دیروا رسید 219شمارهٔ ۲۱۹: آهم از پیچیدگی، چون رشته، تن را ت ...220شمارهٔ ۲۲۰: رنجیدن تو باعث نومیدی من شد 221شمارهٔ ۲۲۱: به عزم جلوه چو آن گلعذار برخیزد 222شمارهٔ ۲۲۲: چون کشته نگاه تو سوی کفن رود 223شمارهٔ ۲۲۳: لبت به خنده شیرین چو همنفس گردد 224شمارهٔ ۲۲۴: ز چشمم بی تو شب چندان سرشک لاله‌گ ...225شمارهٔ ۲۲۵: می را چو آب، لعل تو بر خود حلال ک ...226شمارهٔ ۲۲۶: نشاه می‌خواستم از باده، خمارم داد ...227شمارهٔ ۲۲۷: من و آیینه حسنی که تابش را بسوزان ...228شمارهٔ ۲۲۸: نوک مژگان چه حیرت گر ز دلها بگذرد 229شمارهٔ ۲۲۹: ناله‌ای کردم، خروش اهل شیون تازه ...230شمارهٔ ۲۳۰: در هجرت، از شکست، دلم را اثر نمان ...231شمارهٔ ۲۳۱: اسیر عشق تو از ننگ کفر و دین میرد 232شمارهٔ ۲۳۲: مسیح دید لبت، رنگ او دگرگون شد 233شمارهٔ ۲۳۳: گر گشایم لب دمی، عالم پر افغان می ...234شمارهٔ ۲۳۴: کی دواجو بود آن دل که ز دردش دم ز ...235شمارهٔ ۲۳۵: ز دلها درد دل برداشتن هم عالمی دا ...236شمارهٔ ۲۳۶: بهر هر دیوانه گر ویرانه‌ای پیدا ش ...237شمارهٔ ۲۳۷: زورم به یک اشاره ابرو نمی‌رسد 238شمارهٔ ۲۳۸: عالمی بر خویش بالیدم چو از من یاد ...239شمارهٔ ۲۳۹: هرگزم چون لاله دل بی داغ ته بر ته ...240شمارهٔ ۲۴۰: هنوز از ناله‌ای صد شعله در جان می ...241شمارهٔ ۲۴۱: دو روزه هجر تو با جان دوستان آن ک ...242شمارهٔ ۲۴۲: یاد روی تو هم‌آغوش گلستانم کرد 243شمارهٔ ۲۴۳: بس که دود آه عاشق پرده افلاک شد 244شمارهٔ ۲۴۴: چشمی که با غبار درت آشنا شود 245شمارهٔ ۲۴۵: مبادا کام جان از عیش، تا کام از ا ...246شمارهٔ ۲۴۶: ما اسیران چه کسانیم، گرفتاری چند 247شمارهٔ ۲۴۷: دگر بر آتش می، توبه سوختن دارد 248شمارهٔ ۲۴۸: هیچ دورانی چو عهد بی‌سرانجامی نبو ...249شمارهٔ ۲۴۹: ...250شمارهٔ ۲۵۰: وجودم را نه از آتش، نه از گل پرور ...251شمارهٔ ۲۵۱: تا پرده از رخت به کشیدن نمی‌رسد 252شمارهٔ ۲۵۲: مرا هر قطره‌ای کز دیده در دامن فر ...253شمارهٔ ۲۵۳: در طرب ز ازل بر من حزین بستند 254شمارهٔ ۲۵۴: سوای تو در سینه هر خام نگنجد 255شمارهٔ ۲۵۵: کی به بزم عشق، هر لب پی به جام می ...256شمارهٔ ۲۵۶: نو نیاز خواهشم، لیک از حجابم ساخت ...257شمارهٔ ۲۵۷: ذوق غمت ز سینه محزون نمی‌رود 258شمارهٔ ۲۵۸: چه رنجش است کزان تندخو نمی‌آید 259شمارهٔ ۲۵۹: دلم ز کعبه نه محمل نشسته می‌آید 260شمارهٔ ۲۶۰: میگساران را لبت یاد از می گلگون د ...261شمارهٔ ۲۶۱: ز من ترسم عنان آن نرگس جادو بگردا ...262شمارهٔ ۲۶۲: کشد صد طعنه از دشمن چو با من همنش ...263شمارهٔ ۲۶۳: گر دل به المهای تو منسوب نباشد 264شمارهٔ ۲۶۴: در آتشم از چهره برافروخته‌ای چند 265شمارهٔ ۲۶۵: دامنم چند ز خون مژه دریا باشد 266شمارهٔ ۲۶۶: زخم خار آرزوی آبله پا باشد 267شمارهٔ ۲۶۷: کی اسیران غمت را غم دنیا باشد 268شمارهٔ ۲۶۸: هنوزم از مژه، کار سحاب می‌آید 269شمارهٔ ۲۶۹: ز عقده‌ها که فلک نذر کار من دارد 270شمارهٔ ۲۷۰: عشقت اقرار به دل آرد و انکار برد 271شمارهٔ ۲۷۱: با من، غمت ز مهر، دویی در میان ند ...272شمارهٔ ۲۷۲: رفتم به بوستان که دلم وا شود، نشد 273شمارهٔ ۲۷۳: دلم به عشق فسونساز برنمی‌آید 274شمارهٔ ۲۷۴: کس کار تنک حوصله را تنگ نگیرد 275شمارهٔ ۲۷۵: عشاق چه جمعند؟ پریشان شده‌ای چند 276شمارهٔ ۲۷۶: دل پر حسرتم از سادگی در بزم تنهای ...277شمارهٔ ۲۷۷: جز محبت، سینه‌ام علم دگر پیدا نکر ...278شمارهٔ ۲۷۸: ازان دل از غم ایام برنمی‌آید 279شمارهٔ ۲۷۹: خامه در وصف لبت کار مسیحا می‌کند 280شمارهٔ ۲۸۰: آسیب واعظان به ایاغم نمی‌رسد 281شمارهٔ ۲۸۱: عاشق چو شدی، ناله جانکاه نگه دار 282شمارهٔ ۲۸۲: سینه تنگ و من هلاک زخم پنهان دگر 283شمارهٔ ۲۸۳: ای دست تو به کینه ز دوران درازتر 284شمارهٔ ۲۸۴: بی درد عشق، شادی و غم را چه اعتبا ...285شمارهٔ ۲۸۵: جایی که داغ نیست، ز مرهم چه اعتبا ...286شمارهٔ ۲۸۶: یک نامه چو نگشوده‌ام از بال کبوتر 287شمارهٔ ۲۸۷: کام جانم با من و من در پی کامم هن ...288شمارهٔ ۲۸۸: نگهت فتنه‌گر و عربده‌سازست هنوز 289شمارهٔ ۲۸۹: به سرو سیم‌تنی راه برده‌ام که مپر ...290شمارهٔ ۲۹۰: راست رو نیست بر آماج اثر، تیر نفس 291شمارهٔ ۲۹۱: در کوی تو فردوس تمنی نکند کس 292شمارهٔ ۲۹۲: شد تیره روز خلق، ز عارض نقاب کش 293شمارهٔ ۲۹۳: گر کنم گریه به اندازه چشم تر خویش 294شمارهٔ ۲۹۴: بیگانه گشته‌ام ز همه مدعای خویش 295شمارهٔ ۲۹۵: تو و گشت چمن ای گل، من و کاشانه خ ...296شمارهٔ ۲۹۶: دزدم ز بس حدیث ترا از زبان خویش 297شمارهٔ ۲۹۷: کی کنم هرگز شکایت سر ز جور یار خو ...298شمارهٔ ۲۹۸: دلم خون شد چو دیدم حلقه‌حلقه گشته ...299شمارهٔ ۲۹۹: آغشته‌ام چو پنبه ز خوناب داغ خویش 300شمارهٔ ۳۰۰: عشقم آتش زد به دل، در دیده مسکن ک ...301شمارهٔ ۳۰۱: تا کی چو عاقلان غم ناموس و نام خو ...302شمارهٔ ۳۰۲: عشق خواهی، خنده را بر لب کش و دلت ...303شمارهٔ ۳۰۳: هستیم با تو بر سر عهد قدیم خویش 304شمارهٔ ۳۰۴: غم کجا شد که به جان آمدم از شادی ...305شمارهٔ ۳۰۵: مرده را زنده کند چون سخن‌آراست لب ...306شمارهٔ ۳۰۶: کرد آه من از اثر فراموش 307شمارهٔ ۳۰۷: دیدم به چشم آینه بسیار سوی خویش 308شمارهٔ ۳۰۸: گیرم ز دل به بادیه غم، سراغ خویش 309شمارهٔ ۳۰۹: نگار من که بود ترک و غمزه چندانش 310شمارهٔ ۳۱۰: مردم از غیرت، جدا از صحبت اغیار ب ...311شمارهٔ ۳۱۱: دوش آمد ز سفر مژده که یار آمد پیش 312شمارهٔ ۳۱۲: عشق، هرکس را ز باغی کرده گل در دا ...313شمارهٔ ۳۱۳: سوزم همیشه از نفس آتشین خویش 314شمارهٔ ۳۱۴: هرکسی شاد به سال نو و نوروزی خویش 315شمارهٔ ۳۱۵: کَنم به ناخن حسرت، بدن من درویش 316شمارهٔ ۳۱۶: بسی چون سایه افتادم به پای سرو آز ...317شمارهٔ ۳۱۷: روشن شود ز دود دماغم چراغ فیض 318شمارهٔ ۳۱۸: تازه شد با شعله در بزم تو پیمانم ...319شمارهٔ ۳۱۹: نیافت منصب پروانه چراغم شمع 320شمارهٔ ۳۲۰: غیر آه و اشک حسرت نیست در بارم چو ...321شمارهٔ ۳۲۱: فسرده صحبتم از انتظار گریه شمع 322شمارهٔ ۳۲۲: دارم دلی، اما چه دل، صدگونه حرمان ...323شمارهٔ ۳۲۳: دامان عشقِ سلسله مویی گرفته دل 324شمارهٔ ۳۲۴: تا کی کنی به گریه، طلب آرزوی دل 325شمارهٔ ۳۲۵: می‌آیم از طوف حرم، بتخانه پنهان د ...326شمارهٔ ۳۲۶: تماشای گلی کرد آنچنان محو گلستانم 327شمارهٔ ۳۲۷: چو سایه در ره عشق از قفای خویشتنم 328شمارهٔ ۳۲۸: به گلشن تنگدل چون غنچه زادم، شادم ...329شمارهٔ ۳۲۹: دلم بهر قفس پرواز می‌کرد، از چمن ...330شمارهٔ ۳۳۰: بر نیامد یک نوای غم‌فزا از خانه‌ا ...331شمارهٔ ۳۳۱: تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم 332شمارهٔ ۳۳۲: آن بلبلم که ناله بهر قفس کشم 333شمارهٔ ۳۳۳: نپیماید کسی راه حرم، گر من ز پا ا ...334شمارهٔ ۳۳۴: یاد باد آن کز گلی در سینه خاری دا ...335شمارهٔ ۳۳۵: تو گر بر من کشیدی تیغ، من هم جان ...336شمارهٔ ۳۳۶: چه شعله‌ها زده سر ز آتشی که من دا ...337شمارهٔ ۳۳۷: گر شرم وصالت نبود قفل زبانم 338شمارهٔ ۳۳۸: ما شکست دل خود را ز خدا خواسته‌ای ...339شمارهٔ ۳۳۹: در قیدم و گمان که گرفتار نیستم 340شمارهٔ ۳۴۰: بسی منزل بریدم تا شب غم را سحر کر ...341شمارهٔ ۳۴۱: چون غنچه بجز پرده دل نیست پناهم 342شمارهٔ ۳۴۲: ز چاک سینه اشکم سر کند گر چشم تر ...343شمارهٔ ۳۴۳: چه حیرت، گر به چشم محرمانش در نمی ...344شمارهٔ ۳۴۴: شمعیم و تن ز اشک دمادم گداختیم 345شمارهٔ ۳۴۵: همه جانب قدم مرحله‌پیما دارم 346شمارهٔ ۳۴۶: ما چشم سیه بر شجر طور نداریم 347شمارهٔ ۳۴۷: لبی از زمزمه عشق، خروشان دارم 348شمارهٔ ۳۴۸: شود هر موی بر تن شعله، گر پاس فغا ...349شمارهٔ ۳۴۹: سر تا قدم ز داغ تمنا در آتشم 350شمارهٔ ۳۵۰: از لعل لبت جز طمع خام ندارم 351شمارهٔ ۳۵۱: شب که بی روی تو از اشک دمادم سوخت ...352شمارهٔ ۳۵۲: عافیت غم را مداوا کرد و زین غم سو ...353شمارهٔ ۳۵۳: شکل گردابی به گرد خود ز مژگان می‌ ...354شمارهٔ ۳۵۴: داغ سودایم، به سوی سینه‌ریشان می‌ ...355شمارهٔ ۳۵۵: دایم چو غنچه سر به گریبان گریستم 356شمارهٔ ۳۵۶: روزی که ناخنی نزند عشق بر دلم 357شمارهٔ ۳۵۷: تلخ است زبان در دهن از تلخی کامم 358شمارهٔ ۳۵۸: به آشنایی چشم تو ناتوان شده‌ام 359شمارهٔ ۳۵۹: ما در صبح طرب، ز آب و گل غم بسته‌ ...360شمارهٔ ۳۶۰: در بزم طرب، باده نابی نکشیدیم 361شمارهٔ ۳۶۱: ما رخت دل ز کعبه به بتخانه برده‌ا ...362شمارهٔ ۳۶۲: زخم ناخن کی برآرد مدعای سینه‌ام 363شمارهٔ ۳۶۳: اگر نه صید کسی گشته مرغ نامه‌برم 364شمارهٔ ۳۶۴: چند چون ابر بر اطراف گلستان گریم 365شمارهٔ ۳۶۵: چون به سوی تو گشایم در کاشانه چشم 366شمارهٔ ۳۶۶: قسمت نگر که نوشم، می از ایاغ مردم 367شمارهٔ ۳۶۷: تا دل بر آتش غم جانانه سوختیم 368شمارهٔ ۳۶۸: امشب ز دیده از قدح افزون گریستم 369شمارهٔ ۳۶۹: خضر اگر آب حیات آورد، خون دانسته‌ ...370شمارهٔ ۳۷۰: بر سر کوی تو عمری شد که ما افتاده ...371شمارهٔ ۳۷۱: دیده را در عشق ازین به، مبتلا می‌ ...372شمارهٔ ۳۷۲: اگر دور از دلارای خود افتم 373شمارهٔ ۳۷۳: من تیره‌دل و نورفشان شعله آهم 374شمارهٔ ۳۷۴: من صید زخم‌خورده از پا فتاده‌ام 375شمارهٔ ۳۷۵: گمان مبر که ز روی تو دیده بردارم 376شمارهٔ ۳۷۶: با یارم و در دفع غم اسباب ندارم 377شمارهٔ ۳۷۷: کرده تا عشق تو چون نقش قدم پامالم 378شمارهٔ ۳۷۸: کی به غیر از دیدنش اندیشه دیگر کن ...379شمارهٔ ۳۷۹: خون می‌چکد از دیده ز نظاره داغم 380شمارهٔ ۳۸۰: دل به تیغ غمزه آن شوخ قاتل بسته‌ا ...381شمارهٔ ۳۸۱: در غمت با گریه شام و سحر خو کرده‌ ...382شمارهٔ ۳۸۲: از ازل کشته آن طرز نگاه آمده‌ایم 383شمارهٔ ۳۸۳: تا آفرین شست تو گوید زبان زخم 384شمارهٔ ۳۸۴: هرگز به بزم وصل، شبی جا نکرده‌ام 385شمارهٔ ۳۸۵: ما جهان را رخ ز آب چشم گریان شسته ...386شمارهٔ ۳۸۶: به خون خوردن جدا زان لعل شکربار م ...387شمارهٔ ۳۸۷: من لذت درد تو به درمان نفروشم 388شمارهٔ ۳۸۸: عمری چو جاهلان پی چون و چرا شدم 389شمارهٔ ۳۸۹: دلی از قید آسایش چو عشق آزاد می‌خ ...390شمارهٔ ۳۹۰: سپندوار بر آتش چو اضطراب کنم 391شمارهٔ ۳۹۱: زبان گداختم و راز عشق سر کردم 392شمارهٔ ۳۹۲: چو درد عشق تو کرد آشنای خویشتنم 393شمارهٔ ۳۹۳: در انتظار تو شد عمرها که چشم به ر ...394شمارهٔ ۳۹۴: رخ تو تا شده غایب به صورت از نظرم 395شمارهٔ ۳۹۵: دردت به دل رسیده و از دل به داغ ه ...396شمارهٔ ۳۹۶: گر ز چنگ شحنه هجران امان می‌یافتم 397شمارهٔ ۳۹۷: تا شد زبان گره چو جرس، بر فغان زد ...398شمارهٔ ۳۹۸: نهال دوستی را ریشه در خون پرورش د ...399شمارهٔ ۳۹۹: ما حرف سود خویش برای زیان زدیم 400شمارهٔ ۴۰۰: دوش بر خاک درت عرض جبین می‌کردم 401شمارهٔ ۴۰۱: در خون دل از دیده خونبار نشستیم 402شمارهٔ ۴۰۲: ...403شمارهٔ ۴۰۳: در میان بیخودی، آرامش دل یافتم 404شمارهٔ ۴۰۴: ز بس که دشمن نظّاره پریشانم 405شمارهٔ ۴۰۵: اگر به عشق نباشد درست، پیمانم 406شمارهٔ ۴۰۶: از وصل هر گل در چمن، چون غنچه دام ...407شمارهٔ ۴۰۷: چو باد سوی تو آید، ز غیرت آب شوم 408شمارهٔ ۴۰۸: کم خمار بگیرد، اگر شراب شوم 409شمارهٔ ۴۰۹: ...410شمارهٔ ۴۱۰: حیرانم از افسردگی، در کار و بار خ ...411شمارهٔ ۴۱۱: مباش غره به عهد قدیم و یار کهن 412شمارهٔ ۴۱۲: شرط بود کفر و دین، هر دو به هم دا ...413شمارهٔ ۴۱۳: توان غم تو ز جان خراب دزدیدن 414شمارهٔ ۴۱۴: بیا ای عشق، ننگ عافیت از سرم وا ک ...415شمارهٔ ۴۱۵: در کوه و دشت، پهن شود تا نشان من 416شمارهٔ ۴۱۶: سینه پیش غم جانانه چه خواهد بودن 417شمارهٔ ۴۱۷: تا به کی چون ماه در مشکین نقاب اف ...418شمارهٔ ۴۱۸: چرخ چون کشتی رود بر روی آب از چشم ...419شمارهٔ ۴۱۹: خموش می‌کند دلیر تماشای ماه من 420شمارهٔ ۴۲۰: من نمی‌گویم به چشمم نه قدم، یا بر ...421شمارهٔ ۴۲۱: می‌شود هر دم پریشان زلف بر رخسار ...422شمارهٔ ۴۲۲: مردم ز تیرگی، نفسی بی‌نقاب شو 423شمارهٔ ۴۲۳: جان چیست کش فدا نکنم از برای تو 424شمارهٔ ۴۲۴: فتنه‌ای هر لحظه برمی‌خیزد از مژگا ...425شمارهٔ ۴۲۵: ...426شمارهٔ ۴۲۶: به دل غمی چو نداری، به سینه داغ م ...427شمارهٔ ۴۲۷: خوی تو در جفا شکسته 428شمارهٔ ۴۲۸: در سینه دل غمین فتاده 429شمارهٔ ۴۲۹: عاشقی، بر بستر آسودگی پهلو منه 430شمارهٔ ۴۳۰: شاد باش ای دل که خود را خوب رسوا ...431شمارهٔ ۴۳۱: از تو دلها همه ناشاد و تو هم شاد ...432شمارهٔ ۴۳۲: کشته‌ای اول به نازم، باز خندان کر ...433شمارهٔ ۴۳۳: یار بی‌پروا و ما را آرزوی دل بسی 434شمارهٔ ۴۳۴: به نومیدی خوشم، ناکامی‌ام کام است ...435شمارهٔ ۴۳۵: ای عندلیب وصل، هم‌آواز کیستی 436شمارهٔ ۴۳۶: بهار رفت و نچیدم گل از بر رویی 437شمارهٔ ۴۳۷: ز مو ضعیف‌ترم از غم میان کسی 438شمارهٔ ۴۳۸: هزار حیف که در بوستان رعنایی 439شمارهٔ ۴۳۹: چو شمع امشب مرا در محفلش بار است ...440شمارهٔ ۴۴۰: به هوای صید یک ره، به گذار ما نیا ...441شمارهٔ ۴۴۱: ما چو پروانه نسوزیم به داغ غلطی 442شمارهٔ ۴۴۲: از ره به خواهش دل شیدا چه می‌روی 443شمارهٔ ۴۴۳: گر چو شمع آتش برآید از گریبان کسی 444شمارهٔ ۴۴۴: نخیزد از دل مرغان باغ، افغانی 445شمارهٔ ۴۴۵: تا چند از پی دل شیدا رود کسی 446شمارهٔ ۴۴۶: تاوان قتل صید زبون نیست بر کسی 447شمارهٔ ۴۴۷: سرم شد باز گرم از مژده بیجای سودا ...448شمارهٔ ۴۴۸: من و تا روز، هر شب در فراق چشم می ...449شمارهٔ ۴۴۹: نوشم ز بس چو باده، ز پیمانه، دوست ...450شمارهٔ ۴۵۰: چند جفا شیوه و عادت کنی 451شمارهٔ ۴۵۱: آرزوی ما کند با مدعا بیگانگی 452شمارهٔ ۴۵۲: نماند در بدنم جان ز جستجوی گلی 453شمارهٔ ۴۵۳: چنان افتاده‌ام از کار، بهر لاله ر ...454شمارهٔ ۴۵۴: نکردم از سر کویت به هیچ گلشن روی 455شمارهٔ ۴۵۵: دل ز بیداد تو رو کرد به آبادانی 456شمارهٔ ۴۵۶: می‌کنم در بوستان با عندلیبان شیون ...457شمارهٔ ۴۵۷: چو باد صبح گذشتم به گرد هر چمنی 458شمارهٔ ۴۵۸: هرگوشه چو مینا، صنم حور سرشتی 459شمارهٔ ۴۵۹: چون سراپا همه را هست به سوداش سری 460شمارهٔ ۴۶۰: به دل نمی‌گذری، تا کجا گذر داری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ