به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیغزل هاشمارهٔ ۱۰: از جا نبرد صحبت اهل هوس مرا

1130عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از جا نبرد صحبت اهل هوس مرا
آتش نیم که تیز کند خار و خس مرا
آمیزشم چو جغد شگون نیست بر کسی
گو آشنای خویش مدان هیچ‌کس مرا
هنگام عرض حال ز چین جبین تو
در سینه چون حباب گره شد نفس مرا
بر من زمانه منت بال هما نهد
افتد به سر چو سایه بال مگس مرا
دنبال کاروان بلا عشق دم‌به‌دم
آواز می‌کند به زبان جرس مرا
ای عندلیب نیست مرا بر تو حسرتی
گلشن ترا مبارک و کنج قفس مرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹: ز نقش کینه چو پاک است لوح سینه ما 2شمارهٔ ۱۰: از جا نبرد صحبت اهل هوس مرا 3شمارهٔ ۱۱: تا ز رویش گلستان کردم نگاه خویش را 4شمارهٔ ۱۲: ز رشک، باد صبا گرچه سوخت جان مرا 5شمارهٔ ۱۳: کو سرانجامی که شب روشن کنم کاشانه ...6شمارهٔ ۱۴: کی حرف ملامت شکند خاطر ما را 7شمارهٔ ۱۵: دلبستگی نماند به وارستگی مرا 8شمارهٔ ۱۶: فکند از نظری دیده حسود مرا 9شمارهٔ ۱۷: ز هجر کرد خبردار وصل یار مرا 10شمارهٔ ۱۸: یکی بود به نظر نیستی و هستی ما 11شمارهٔ ۱۹: آتش مزاج من بگذار این عتاب را 12شمارهٔ ۲۰: خوشم به درد مکن ای دوا عذاب را 13شمارهٔ ۲۱: داده عشقم باده نابی که می‌سوزد مرا 14شمارهٔ ۲۲: وبال جان اسیران مکن رهایی را 15شمارهٔ ۲۳: شد دهان شکرگو هر زخم نخجیر ترا 16شمارهٔ ۲۴: خوشم که ضعف چنان کرده روشناس مرا 17شمارهٔ ۲۵: چو نمی‌کنی نگاهی به ستم مران خدا ر ...18شمارهٔ ۲۶: چند سوزد برق غم مشتی خس و خاشاک را 19شمارهٔ ۲۷: ناگفته ماند صد سخن آرزو مرا 20شمارهٔ ۲۸: به کفر زلفت از آن تازه کردم ایمان ...21شمارهٔ ۲۹: در راه تا رود ز من آن نازنین جدا 22شمارهٔ ۳۰: می‌زند نشتر تدبیر شب و روز مرا 23شمارهٔ ۳۱: شبی هرکس به بزم دلستانی جا کند خود ...24شمارهٔ ۳۲: برای سوختن یک شعله کافی نیست داغم ...25شمارهٔ ۳۳: لب شود ریش ار برد نام دل‌افگار ما 26شمارهٔ ۳۴: منم که داغ دلم دشمن است مرهم را 27شمارهٔ ۳۵: خط تو سرمه کشد دیده تمنا را 28شمارهٔ ۳۶: فسون ناله‌ام شب بسته خواب پاسبانش ...29شمارهٔ ۳۷: تهی ز می نتوان یافتن ایاغ مرا 30شمارهٔ ۳۸: به هر طرف که تو جولان دهی سمند آنج ...31شمارهٔ ۳۹: پرهیز ده ز هجر گرفتار خویش را 32شمارهٔ ۴۰: سخن ز غیر مپرسید بینوایی را 33شمارهٔ ۴۱: رغیرتم پوشیده از چشم بدان، خوب مرا 34شمارهٔ ۴۲: بود ز روی تو روشن به صد دلیل مرا 35شمارهٔ ۴۳: آه سحر نتیجه شرر می‌دهد مرا 36شمارهٔ ۴۴: دارد نشان ز طینت مجنون، سرشت ما 37شمارهٔ ۴۵: گر به خیال در نظر جلوه دهد جیب را 38شمارهٔ ۴۶: چیزی نشد معلوم من از صحبت فرزانه‌ه ...39شمارهٔ ۴۷: چو شخص سایه ندیده کسی هلاک مرا 40شمارهٔ ۴۸: نهادی بر سر شوریدگان داغ 41شمارهٔ ۴۹: گشته چون آینه روشن دل بی‌کینه ما 42شمارهٔ ۵۰: داد گلبن در چمن یاد از گل‌افشانی م ...43شمارهٔ ۵۱: دل دیوانه کی در گوش گیرد پند دانا ...44شمارهٔ ۵۲: شب شود روز از خیال عارض جانان ما 45شمارهٔ ۵۳: غمش فشانده ز دامن غبار ننگ ترا 46شمارهٔ ۵۴: بی‌درد خسته‌ای که به درمان شد آشنا 47شمارهٔ ۵۵: ز ایمان همتی چون آن نگار چین شود پ ...48شمارهٔ ۵۶: کجا در غربتم یک همدم دیرین شود پید ...49شمارهٔ ۵۷: منشور خدمت تو رقم شد به نام ما 50شمارهٔ ۵۸: چند باشد دل ز وصل دل‌ربایی بی‌نصیب 51شمارهٔ ۵۹: شد بهار از توبه‌کردن بایدم اکنون گ ...52شمارهٔ ۶۰: هرکه امشب می نمی‌نوشد به ما منسوب ...53شمارهٔ ۶۱: طبعم ز باده چون گل سیراب روشن است 54شمارهٔ ۶۲: دلی که عشق نکردش چو لاله داغ کجاست 55شمارهٔ ۶۳: دل یکی وز هر طرف بر سینه داغ دیگری ...56شمارهٔ ۶۴: بی تو شب تا روز چون شمعم به چشم تر ...57شمارهٔ ۶۵: گذشت فصل گل و رغبت چمن باقی‌ست 58شمارهٔ ۶۶: گشته پنهان از نظر آن‌کس که صیاد من ...59شمارهٔ ۶۷: عافیت سینه‌خراش جگر ریش من است 60شمارهٔ ۶۸: آسمان پوشیده نیلی جان من غمناک چیس ...61شمارهٔ ۶۹: زاهد ز منع تو دل صد بینوا شکست 62شمارهٔ ۷۰: چشم عیبت چو نباشد گل و خاشاک یکی‌س ...63شمارهٔ ۷۱: از خارخار وصل گلم دل فگار نیست 64شمارهٔ ۷۲: ای دل می امید دگر بر تو حرام است 65شمارهٔ ۷۳: فتنه‌جویی ز بت خویش مرا باور نیست 66شمارهٔ ۷۴: مرو ز دیده که جام جهان‌نما اینجاست 67شمارهٔ ۷۵: از زبان من غرض گو گرنه حرفی تازه ب ...68شمارهٔ ۷۶: به گریه سحر و آه شب دلم شادست 69شمارهٔ ۷۷: عشق را چون شعله غیر از سوختن دربار ...70شمارهٔ ۷۸: لیلی‌اش در دل و گوشش به صدای جرس ا ...71شمارهٔ ۷۹: آنکه دایم می‌خراشد سینه ما ناخن اس ...72شمارهٔ ۸۰: بازم نشسته تا مژه در دل نگاه کیست 73شمارهٔ ۸۱: از غم نمی‌خورد دل اهل جنون شکست 74شمارهٔ ۸۲: نوای من چو ز صد پرده بر یک آهنگ اس ...75شمارهٔ ۸۳: خطش را کس به جز من مبتلا نیست 76شمارهٔ ۸۴: شب دل ناشکر من آرام با خنجر نداشت 77شمارهٔ ۸۵: از پریشانی اگر حاصل شود کامم رواست 78شمارهٔ ۸۶: هر روز به من یار ز نو بر سر نازست 79شمارهٔ ۸۷: باغی که گلش بو ندهد عشق مجازست 80شمارهٔ ۸۸: گشادی طره و مشک ختن سوخت 81شمارهٔ ۸۹: نشسته بر سر کویی و فتنه بر پا نیست 82شمارهٔ ۹۰: تا آفت غم لازمه طبع شراب است 83شمارهٔ ۹۱: زلفت بود به کام، دلی را که داغ نیس ...84شمارهٔ ۹۲: جز وصال او دلم هرگز تمنایی نداشت 85شمارهٔ ۹۳: دوران نگر که سینه‌اش از کینه صاف ن ...86شمارهٔ ۹۴: مرا چو لاله ز بخت سیه رهایی نیست 87شمارهٔ ۹۵: ز بوی او به دل غنچه ارمغانی هست 88شمارهٔ ۹۶: غیر از شکن طره به جایی گذرم نیست 89شمارهٔ ۹۷: بازآی که سینه‌ام کباب است 90شمارهٔ ۹۸: آنکه در هر چین زلفش صدمه کنعان گم ...91شمارهٔ ۹۹: هنوز چشم امیدم به رهگذاری هست 92شمارهٔ ۱۰۰: خانه‌ام نیمی خراب از گریه نیمی پر ...93شمارهٔ ۱۰۱: وعده وصل ار دهد، صبر تقاضا بس است 94شمارهٔ ۱۰۲: خرم دلی که در خم زلف تو جا گرفت 95شمارهٔ ۱۰۳: تا صبا با آن سر زلف پریشان آشناست 96شمارهٔ ۱۰۴: تا به نظّاره بت، چشم برهمن بازست 97شمارهٔ ۱۰۵: هر سر موی من از دود تو در فریاد ا ...98شمارهٔ ۱۰۶: لذت شادی نداند جان چو با غم خو گر ...99شمارهٔ ۱۰۷: هرگزم عشق چنین در رگ جان چنگ نداش ...100شمارهٔ ۱۰۸: رسید یار و ز من بر سر عتاب گذشت 101شمارهٔ ۱۰۹: چه گهرها به عوض بر سر دریا افشاند 102شمارهٔ ۱۱۰: طبیب من چه شد گر مهربان نیست 103شمارهٔ ۱۱۱: نیست باکی گر به دستم غنچه سیراب ن ...104شمارهٔ ۱۱۲: داغ دلم گلی ز گلستان آتش است 105شمارهٔ ۱۱۳: من لبالب آروز، لیک آرزوی دل یکی‌س ...106شمارهٔ ۱۱۴: دل در برم ز ناله پنهان لبالب است 107شمارهٔ ۱۱۵: چنان دلم شب هجران بر آتش غم سوخت 108شمارهٔ ۱۱۶: شب نیست کز فراق توام سینه داغ نیس ...109شمارهٔ ۱۱۷: ایام بهارست و هوای چمنم نیست 110شمارهٔ ۱۱۸: کعبه عشق است کانجا هیچ محمل ره نی ...111شمارهٔ ۱۱۹: پیغام وداع آمد و با گوش به جنگ اس ...112شمارهٔ ۱۲۰: مُردم ز بیخودی، بت خودکام من کجاس ...113شمارهٔ ۱۲۱: روح‌القدس ار دیده گشاید به جمالت 114شمارهٔ ۱۲۲: نیست نومیدی گر از حد انتظار ما گذ ...115شمارهٔ ۱۲۳: پیوسته فکر وصل بتان پیشه من است 116شمارهٔ ۱۲۴: بیگانه‌ای اگر نه به جانانه آشناست 117شمارهٔ ۱۲۵: جز خیال تو مرا در سر سودایی نیست 118شمارهٔ ۱۲۶: کس چه داند از چه در دل آه شبگیرم ...119شمارهٔ ۱۲۷: تبخاله خون بر لبم از سوز درون است 120شمارهٔ ۱۲۸: از شیشه نه می در دل مخمور فرو ریخ ...121شمارهٔ ۱۲۹: با شمع چو پروانه به محفل نتوان رف ...122شمارهٔ ۱۳۰: هرگهم در دل خیال آن قد موزون نشست 123شمارهٔ ۱۳۱: منم که نور خرد در چراغ من غلط است 124شمارهٔ ۱۳۲: بر جرعه‌نوش عشق، بجز خون حلال نیس ...125شمارهٔ ۱۳۳: گرم قتلم آمد آن شوخ و به استغنا گ ...126شمارهٔ ۱۳۴: می دید رویت آینه و دیده برنداشت 127شمارهٔ ۱۳۵: از ضعف، ناله‌ام به سراغ اثر نرفت 128شمارهٔ ۱۳۶: هرچند در میانه اخوان تمیز نیست 129شمارهٔ ۱۳۷: صوت بلبل را شنیدم ناله زاری نداشت 130شمارهٔ ۱۳۸: ما را ز دست جور تو پای گریز نیست 131شمارهٔ ۱۳۹: ره‌زدن درخانه کار چشم فتّان بوده ...132شمارهٔ ۱۴۰: کرده بیهوشم خیال آن دو چشم می‌پرس ...133شمارهٔ ۱۴۱: دستم ز جام عکس می لاله‌گون گرفت 134شمارهٔ ۱۴۲: مرا به ناله شد آن سرو سیم‌تن باعث 135شمارهٔ ۱۴۳: خواهد دل من شربت دیدار و دگر هیچ 136شمارهٔ ۱۴۴: نظر بر آینه خوبان چو بی‌نقاب کنند 137شمارهٔ ۱۴۵: لب عاشق به حرف شکوه بیداد نگشاید 138شمارهٔ ۱۴۶: بی روی تو کارم همه با دیده تر بود 139شمارهٔ ۱۴۷: آنان که مرا جورکش یار نوشتند 140شمارهٔ ۱۴۸: هر لحظه نظر بر دگری دوخته دارد 141شمارهٔ ۱۴۹: باز ناخن سر پرسیدن داغم دارد 142شمارهٔ ۱۵۰: فکنده زخم دلم را به حالت بهبود 143شمارهٔ ۱۵۱: قضا ز خانه چو رختم بر آستانه نهاد 144شمارهٔ ۱۵۲: خلاصی‌ام ز کمند تو در ضمیر مباد 145شمارهٔ ۱۵۳: از چشمه‌سار چشمم از بس که نم برآی ...146شمارهٔ ۱۵۴: نگاهم از فروغ عارضت در چشم تر سوز ...147شمارهٔ ۱۵۵: باز از مرغان دلم حرف سمندر می‌زند 148شمارهٔ ۱۵۶: جوش می‌ام چو خم به خروش آشنا نکرد 149شمارهٔ ۱۵۷: به هیچ، ناخن ما را کی اعتبار کند 150شمارهٔ ۱۵۸: از کینه هیچ‌کس گر هم بر جبین ندید 151شمارهٔ ۱۵۹: فلک ز کین به مه فتنه‌جوی من ماند 152شمارهٔ ۱۶۰: کنعانی ما را غم یعقوب نباشد 153شمارهٔ ۱۶۱: تا لبت را میل سوی باده و پیمانه ش ...154شمارهٔ ۱۶۲: در جلوه‌گری چون تو کسی یاد ندارد 155شمارهٔ ۱۶۳: به کف عاشق چو گل، خون دل خود را ن ...156شمارهٔ ۱۶۴: دگر چراغ که در طور حسن روشن شد 157شمارهٔ ۱۶۵: مرا عشق تو گاهی پرورد دل، گاه جان ...158شمارهٔ ۱۶۶: دل داشت ز بخت سیه امید، غلط کرد 159شمارهٔ ۱۶۷: غنچه بی لعل تو زندانی گلشن باشد 160شمارهٔ ۱۶۸: کی غم دهر خراب می نابم دارد 161شمارهٔ ۱۶۹: شمع وصلت هرکه را شب خانه روشن می‌ ...162شمارهٔ ۱۷۰: چون غنچه دلم از نم خون زنگ برآورد 163شمارهٔ ۱۷۱: نشاط ما اسیران از دل اندوهگین باش ...164شمارهٔ ۱۷۲: نه هرکه مرد ازو در جهان اثر ماند 165شمارهٔ ۱۷۳: طایر عشقم و از شعله پرم ساخته‌اند 166شمارهٔ ۱۷۴: کی بی توام نظاره به چشم آشنا شود 167شمارهٔ ۱۷۵: باز تیر ستمت رخنه‌گر جان که شد 168شمارهٔ ۱۷۶: مرا چو کار بدان زلف تابدار افتاد 169شمارهٔ ۱۷۷: چشم ترم گهی که به آن خاک پا رسد 170شمارهٔ ۱۷۸: کسی چگونه دلم را پی سراغ شود 171شمارهٔ ۱۷۹: هرگزم دیده چنین مایل دیدار نبود 172شمارهٔ ۱۸۰: نام تو بردم آتش شوقم به جان فتاد 173شمارهٔ ۱۸۱: چه باشد جان که عاشق در ره جانان ب ...174شمارهٔ ۱۸۲: محفل دردی طلب، از سیر شهر و کو چه ...175شمارهٔ ۱۸۳: هر لحظه‌ام بتان به غمی آشنا کنند 176شمارهٔ ۱۸۴: دل خواست که برخیزد ازان کو، بتر ا ...177شمارهٔ ۱۸۵: تا عشق مرا بر سر بازار نیاورد 178شمارهٔ ۱۸۶: بر سر پیمانه غم هرگز این صحبت نبو ...179شمارهٔ ۱۸۷: کس چرا بیهده با مردم عالم باشد 180شمارهٔ ۱۸۸: در دل بوالهوس ار ذوق محبت می‌بود 181شمارهٔ ۱۸۹: سزد چو جلوه حسنت نظاره‌خواه شود 182شمارهٔ ۱۹۰: با لبت عمر ابد عیش نهانی می‌کند 183شمارهٔ ۱۹۱: موسم گل چون حریفان جای در بستان ک ...184شمارهٔ ۱۹۲: ز مژگان بوالهوس را در غمت کی خون ...185شمارهٔ ۱۹۳: آیینه ما تا ز رخت عکس نما بود 186شمارهٔ ۱۹۴: از خمار زخم دل تا چند درد سر کشد 187شمارهٔ ۱۹۵: کسی کو عشق‌بازی پیشه دارد 188شمارهٔ ۱۹۶: گر به صحرا بگذرم از اشک من گلشن ش ...189شمارهٔ ۱۹۷: رشک نام او زبانم را ز غیرت لال کر ...190شمارهٔ ۱۹۸: به بزم دوش حدیث تو در میان افتاد 191شمارهٔ ۱۹۹: ز آب چشم من هر قطره طوفان دگر باش ...192شمارهٔ ۲۰۰: میرم ار خوی ستمکاری ز سر بیرون کن ...193شمارهٔ ۲۰۱: در مجلسی که احباب شرب مدام کردند 194شمارهٔ ۲۰۲: گفتم از عشقت کشم دامن گریبان‌گیر ...195شمارهٔ ۲۰۳: رسد گر بر لبم جان، چون رسی، ناچار ...196شمارهٔ ۲۰۴: شکیب عاشقان، معشوق را دیوانه می‌س ...197شمارهٔ ۲۰۵: سنبل زلف تو خط بر سنبل تر می‌کشد 198شمارهٔ ۲۰۶: مرده بودم از خمار می، شرابم زنده ...199شمارهٔ ۲۰۷: ای خوشدلی برو که غمینم سرشته‌اند 200شمارهٔ ۲۰۸: عجب قیدی‌ست عشق سخت بنیاد 201شمارهٔ ۲۰۹: دلم پروای این و آن ندارد 202شمارهٔ ۲۱۰: باده گر فردا خورم، عالم کنون پر م ...203شمارهٔ ۲۱۱: آسودگی نصیب دل زار کس مباد 204شمارهٔ ۲۱۲: دگر به وسوسه توبه‌ام دماغ نماند 205شمارهٔ ۲۱۳: بیا که بی تو مرا نور در چراغ نمان ...206شمارهٔ ۲۱۴: هرگز مرا به کعبه ز دیر التجا نشد 207شمارهٔ ۲۱۵: آن غنچه‌ام که راز دلم بر ملا نشد 208شمارهٔ ۲۱۶: در چمن کی دلم از فیض هوا بگشاید 209شمارهٔ ۲۱۷: هرکجا زنده‌دلان شست دعا بگشایند 210شمارهٔ ۲۱۸: یا رب چرا به درد دلم دیروا رسید 211شمارهٔ ۲۱۹: آهم از پیچیدگی، چون رشته، تن را ت ...212شمارهٔ ۲۲۰: رنجیدن تو باعث نومیدی من شد 213شمارهٔ ۲۲۱: به عزم جلوه چو آن گلعذار برخیزد 214شمارهٔ ۲۲۲: چون کشته نگاه تو سوی کفن رود 215شمارهٔ ۲۲۳: لبت به خنده شیرین چو همنفس گردد 216شمارهٔ ۲۲۴: ز چشمم بی تو شب چندان سرشک لاله‌گ ...217شمارهٔ ۲۲۵: می را چو آب، لعل تو بر خود حلال ک ...218شمارهٔ ۲۲۶: نشاه می‌خواستم از باده، خمارم داد ...219شمارهٔ ۲۲۷: من و آیینه حسنی که تابش را بسوزان ...220شمارهٔ ۲۲۸: نوک مژگان چه حیرت گر ز دلها بگذرد 221شمارهٔ ۲۲۹: ناله‌ای کردم، خروش اهل شیون تازه ...222شمارهٔ ۲۳۰: در هجرت، از شکست، دلم را اثر نمان ...223شمارهٔ ۲۳۱: اسیر عشق تو از ننگ کفر و دین میرد 224شمارهٔ ۲۳۲: مسیح دید لبت، رنگ او دگرگون شد 225شمارهٔ ۲۳۳: گر گشایم لب دمی، عالم پر افغان می ...226شمارهٔ ۲۳۴: کی دواجو بود آن دل که ز دردش دم ز ...227شمارهٔ ۲۳۵: ز دلها درد دل برداشتن هم عالمی دا ...228شمارهٔ ۲۳۶: بهر هر دیوانه گر ویرانه‌ای پیدا ش ...229شمارهٔ ۲۳۷: زورم به یک اشاره ابرو نمی‌رسد 230شمارهٔ ۲۳۸: عالمی بر خویش بالیدم چو از من یاد ...231شمارهٔ ۲۳۹: هرگزم چون لاله دل بی داغ ته بر ته ...232شمارهٔ ۲۴۰: هنوز از ناله‌ای صد شعله در جان می ...233شمارهٔ ۲۴۱: دو روزه هجر تو با جان دوستان آن ک ...234شمارهٔ ۲۴۲: یاد روی تو هم‌آغوش گلستانم کرد 235شمارهٔ ۲۴۳: بس که دود آه عاشق پرده افلاک شد 236شمارهٔ ۲۴۴: چشمی که با غبار درت آشنا شود 237شمارهٔ ۲۴۵: مبادا کام جان از عیش، تا کام از ا ...238شمارهٔ ۲۴۶: ما اسیران چه کسانیم، گرفتاری چند 239شمارهٔ ۲۴۷: دگر بر آتش می، توبه سوختن دارد 240شمارهٔ ۲۴۸: هیچ دورانی چو عهد بی‌سرانجامی نبو ...241شمارهٔ ۲۴۹: ...242شمارهٔ ۲۵۰: وجودم را نه از آتش، نه از گل پرور ...243شمارهٔ ۲۵۱: تا پرده از رخت به کشیدن نمی‌رسد 244شمارهٔ ۲۵۲: مرا هر قطره‌ای کز دیده در دامن فر ...245شمارهٔ ۲۵۳: در طرب ز ازل بر من حزین بستند 246شمارهٔ ۲۵۴: سوای تو در سینه هر خام نگنجد 247شمارهٔ ۲۵۵: کی به بزم عشق، هر لب پی به جام می ...248شمارهٔ ۲۵۶: نو نیاز خواهشم، لیک از حجابم ساخت ...249شمارهٔ ۲۵۷: ذوق غمت ز سینه محزون نمی‌رود 250شمارهٔ ۲۵۸: چه رنجش است کزان تندخو نمی‌آید 251شمارهٔ ۲۵۹: دلم ز کعبه نه محمل نشسته می‌آید 252شمارهٔ ۲۶۰: میگساران را لبت یاد از می گلگون د ...253شمارهٔ ۲۶۱: ز من ترسم عنان آن نرگس جادو بگردا ...254شمارهٔ ۲۶۲: کشد صد طعنه از دشمن چو با من همنش ...255شمارهٔ ۲۶۳: گر دل به المهای تو منسوب نباشد 256شمارهٔ ۲۶۴: در آتشم از چهره برافروخته‌ای چند 257شمارهٔ ۲۶۵: دامنم چند ز خون مژه دریا باشد 258شمارهٔ ۲۶۶: زخم خار آرزوی آبله پا باشد 259شمارهٔ ۲۶۷: کی اسیران غمت را غم دنیا باشد 260شمارهٔ ۲۶۸: هنوزم از مژه، کار سحاب می‌آید 261شمارهٔ ۲۶۹: ز عقده‌ها که فلک نذر کار من دارد 262شمارهٔ ۲۷۰: عشقت اقرار به دل آرد و انکار برد 263شمارهٔ ۲۷۱: با من، غمت ز مهر، دویی در میان ند ...264شمارهٔ ۲۷۲: رفتم به بوستان که دلم وا شود، نشد 265شمارهٔ ۲۷۳: دلم به عشق فسونساز برنمی‌آید 266شمارهٔ ۲۷۴: کس کار تنک حوصله را تنگ نگیرد 267شمارهٔ ۲۷۵: عشاق چه جمعند؟ پریشان شده‌ای چند 268شمارهٔ ۲۷۶: دل پر حسرتم از سادگی در بزم تنهای ...269شمارهٔ ۲۷۷: جز محبت، سینه‌ام علم دگر پیدا نکر ...270شمارهٔ ۲۷۸: ازان دل از غم ایام برنمی‌آید 271شمارهٔ ۲۷۹: خامه در وصف لبت کار مسیحا می‌کند 272شمارهٔ ۲۸۰: آسیب واعظان به ایاغم نمی‌رسد 273شمارهٔ ۲۸۱: عاشق چو شدی، ناله جانکاه نگه دار 274شمارهٔ ۲۸۲: سینه تنگ و من هلاک زخم پنهان دگر 275شمارهٔ ۲۸۳: ای دست تو به کینه ز دوران درازتر 276شمارهٔ ۲۸۴: بی درد عشق، شادی و غم را چه اعتبا ...277شمارهٔ ۲۸۵: جایی که داغ نیست، ز مرهم چه اعتبا ...278شمارهٔ ۲۸۶: یک نامه چو نگشوده‌ام از بال کبوتر 279شمارهٔ ۲۸۷: کام جانم با من و من در پی کامم هن ...280شمارهٔ ۲۸۸: نگهت فتنه‌گر و عربده‌سازست هنوز 281شمارهٔ ۲۸۹: به سرو سیم‌تنی راه برده‌ام که مپر ...282شمارهٔ ۲۹۰: راست رو نیست بر آماج اثر، تیر نفس 283شمارهٔ ۲۹۱: در کوی تو فردوس تمنی نکند کس 284شمارهٔ ۲۹۲: شد تیره روز خلق، ز عارض نقاب کش 285شمارهٔ ۲۹۳: گر کنم گریه به اندازه چشم تر خویش 286شمارهٔ ۲۹۴: بیگانه گشته‌ام ز همه مدعای خویش 287شمارهٔ ۲۹۵: تو و گشت چمن ای گل، من و کاشانه خ ...288شمارهٔ ۲۹۶: دزدم ز بس حدیث ترا از زبان خویش 289شمارهٔ ۲۹۷: کی کنم هرگز شکایت سر ز جور یار خو ...290شمارهٔ ۲۹۸: دلم خون شد چو دیدم حلقه‌حلقه گشته ...291شمارهٔ ۲۹۹: آغشته‌ام چو پنبه ز خوناب داغ خویش 292شمارهٔ ۳۰۰: عشقم آتش زد به دل، در دیده مسکن ک ...293شمارهٔ ۳۰۱: تا کی چو عاقلان غم ناموس و نام خو ...294شمارهٔ ۳۰۲: عشق خواهی، خنده را بر لب کش و دلت ...295شمارهٔ ۳۰۳: هستیم با تو بر سر عهد قدیم خویش 296شمارهٔ ۳۰۴: غم کجا شد که به جان آمدم از شادی ...297شمارهٔ ۳۰۵: مرده را زنده کند چون سخن‌آراست لب ...298شمارهٔ ۳۰۶: کرد آه من از اثر فراموش 299شمارهٔ ۳۰۷: دیدم به چشم آینه بسیار سوی خویش 300شمارهٔ ۳۰۸: گیرم ز دل به بادیه غم، سراغ خویش 301شمارهٔ ۳۰۹: نگار من که بود ترک و غمزه چندانش 302شمارهٔ ۳۱۰: مردم از غیرت، جدا از صحبت اغیار ب ...303شمارهٔ ۳۱۱: دوش آمد ز سفر مژده که یار آمد پیش 304شمارهٔ ۳۱۲: عشق، هرکس را ز باغی کرده گل در دا ...305شمارهٔ ۳۱۳: سوزم همیشه از نفس آتشین خویش 306شمارهٔ ۳۱۴: هرکسی شاد به سال نو و نوروزی خویش 307شمارهٔ ۳۱۵: کَنم به ناخن حسرت، بدن من درویش 308شمارهٔ ۳۱۶: بسی چون سایه افتادم به پای سرو آز ...309شمارهٔ ۳۱۷: روشن شود ز دود دماغم چراغ فیض 310شمارهٔ ۳۱۸: تازه شد با شعله در بزم تو پیمانم ...311شمارهٔ ۳۱۹: نیافت منصب پروانه چراغم شمع 312شمارهٔ ۳۲۰: غیر آه و اشک حسرت نیست در بارم چو ...313شمارهٔ ۳۲۱: فسرده صحبتم از انتظار گریه شمع 314شمارهٔ ۳۲۲: دارم دلی، اما چه دل، صدگونه حرمان ...315شمارهٔ ۳۲۳: دامان عشقِ سلسله مویی گرفته دل 316شمارهٔ ۳۲۴: تا کی کنی به گریه، طلب آرزوی دل 317شمارهٔ ۳۲۵: می‌آیم از طوف حرم، بتخانه پنهان د ...318شمارهٔ ۳۲۶: تماشای گلی کرد آنچنان محو گلستانم 319شمارهٔ ۳۲۷: چو سایه در ره عشق از قفای خویشتنم 320شمارهٔ ۳۲۸: به گلشن تنگدل چون غنچه زادم، شادم ...321شمارهٔ ۳۲۹: دلم بهر قفس پرواز می‌کرد، از چمن ...322شمارهٔ ۳۳۰: بر نیامد یک نوای غم‌فزا از خانه‌ا ...323شمارهٔ ۳۳۱: تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم 324شمارهٔ ۳۳۲: آن بلبلم که ناله بهر قفس کشم 325شمارهٔ ۳۳۳: نپیماید کسی راه حرم، گر من ز پا ا ...326شمارهٔ ۳۳۴: یاد باد آن کز گلی در سینه خاری دا ...327شمارهٔ ۳۳۵: تو گر بر من کشیدی تیغ، من هم جان ...328شمارهٔ ۳۳۶: چه شعله‌ها زده سر ز آتشی که من دا ...329شمارهٔ ۳۳۷: گر شرم وصالت نبود قفل زبانم 330شمارهٔ ۳۳۸: ما شکست دل خود را ز خدا خواسته‌ای ...331شمارهٔ ۳۳۹: در قیدم و گمان که گرفتار نیستم 332شمارهٔ ۳۴۰: بسی منزل بریدم تا شب غم را سحر کر ...333شمارهٔ ۳۴۱: چون غنچه بجز پرده دل نیست پناهم 334شمارهٔ ۳۴۲: ز چاک سینه اشکم سر کند گر چشم تر ...335شمارهٔ ۳۴۳: چه حیرت، گر به چشم محرمانش در نمی ...336شمارهٔ ۳۴۴: شمعیم و تن ز اشک دمادم گداختیم 337شمارهٔ ۳۴۵: همه جانب قدم مرحله‌پیما دارم 338شمارهٔ ۳۴۶: ما چشم سیه بر شجر طور نداریم 339شمارهٔ ۳۴۷: لبی از زمزمه عشق، خروشان دارم 340شمارهٔ ۳۴۸: شود هر موی بر تن شعله، گر پاس فغا ...341شمارهٔ ۳۴۹: سر تا قدم ز داغ تمنا در آتشم 342شمارهٔ ۳۵۰: از لعل لبت جز طمع خام ندارم 343شمارهٔ ۳۵۱: شب که بی روی تو از اشک دمادم سوخت ...344شمارهٔ ۳۵۲: عافیت غم را مداوا کرد و زین غم سو ...345شمارهٔ ۳۵۳: شکل گردابی به گرد خود ز مژگان می‌ ...346شمارهٔ ۳۵۴: داغ سودایم، به سوی سینه‌ریشان می‌ ...347شمارهٔ ۳۵۵: دایم چو غنچه سر به گریبان گریستم 348شمارهٔ ۳۵۶: روزی که ناخنی نزند عشق بر دلم 349شمارهٔ ۳۵۷: تلخ است زبان در دهن از تلخی کامم 350شمارهٔ ۳۵۸: به آشنایی چشم تو ناتوان شده‌ام 351شمارهٔ ۳۵۹: ما در صبح طرب، ز آب و گل غم بسته‌ ...352شمارهٔ ۳۶۰: در بزم طرب، باده نابی نکشیدیم 353شمارهٔ ۳۶۱: ما رخت دل ز کعبه به بتخانه برده‌ا ...354شمارهٔ ۳۶۲: زخم ناخن کی برآرد مدعای سینه‌ام 355شمارهٔ ۳۶۳: اگر نه صید کسی گشته مرغ نامه‌برم 356شمارهٔ ۳۶۴: چند چون ابر بر اطراف گلستان گریم 357شمارهٔ ۳۶۵: چون به سوی تو گشایم در کاشانه چشم 358شمارهٔ ۳۶۶: قسمت نگر که نوشم، می از ایاغ مردم 359شمارهٔ ۳۶۷: تا دل بر آتش غم جانانه سوختیم 360شمارهٔ ۳۶۸: امشب ز دیده از قدح افزون گریستم 361شمارهٔ ۳۶۹: خضر اگر آب حیات آورد، خون دانسته‌ ...362شمارهٔ ۳۷۰: بر سر کوی تو عمری شد که ما افتاده ...363شمارهٔ ۳۷۱: دیده را در عشق ازین به، مبتلا می‌ ...364شمارهٔ ۳۷۲: اگر دور از دلارای خود افتم 365شمارهٔ ۳۷۳: من تیره‌دل و نورفشان شعله آهم 366شمارهٔ ۳۷۴: من صید زخم‌خورده از پا فتاده‌ام 367شمارهٔ ۳۷۵: گمان مبر که ز روی تو دیده بردارم 368شمارهٔ ۳۷۶: با یارم و در دفع غم اسباب ندارم 369شمارهٔ ۳۷۷: کرده تا عشق تو چون نقش قدم پامالم 370شمارهٔ ۳۷۸: کی به غیر از دیدنش اندیشه دیگر کن ...371شمارهٔ ۳۷۹: خون می‌چکد از دیده ز نظاره داغم 372شمارهٔ ۳۸۰: دل به تیغ غمزه آن شوخ قاتل بسته‌ا ...373شمارهٔ ۳۸۱: در غمت با گریه شام و سحر خو کرده‌ ...374شمارهٔ ۳۸۲: از ازل کشته آن طرز نگاه آمده‌ایم 375شمارهٔ ۳۸۳: تا آفرین شست تو گوید زبان زخم 376شمارهٔ ۳۸۴: هرگز به بزم وصل، شبی جا نکرده‌ام 377شمارهٔ ۳۸۵: ما جهان را رخ ز آب چشم گریان شسته ...378شمارهٔ ۳۸۶: به خون خوردن جدا زان لعل شکربار م ...379شمارهٔ ۳۸۷: من لذت درد تو به درمان نفروشم 380شمارهٔ ۳۸۸: عمری چو جاهلان پی چون و چرا شدم 381شمارهٔ ۳۸۹: دلی از قید آسایش چو عشق آزاد می‌خ ...382شمارهٔ ۳۹۰: سپندوار بر آتش چو اضطراب کنم 383شمارهٔ ۳۹۱: زبان گداختم و راز عشق سر کردم 384شمارهٔ ۳۹۲: چو درد عشق تو کرد آشنای خویشتنم 385شمارهٔ ۳۹۳: در انتظار تو شد عمرها که چشم به ر ...386شمارهٔ ۳۹۴: رخ تو تا شده غایب به صورت از نظرم 387شمارهٔ ۳۹۵: دردت به دل رسیده و از دل به داغ ه ...388شمارهٔ ۳۹۶: گر ز چنگ شحنه هجران امان می‌یافتم 389شمارهٔ ۳۹۷: تا شد زبان گره چو جرس، بر فغان زد ...390شمارهٔ ۳۹۸: نهال دوستی را ریشه در خون پرورش د ...391شمارهٔ ۳۹۹: ما حرف سود خویش برای زیان زدیم 392شمارهٔ ۴۰۰: دوش بر خاک درت عرض جبین می‌کردم 393شمارهٔ ۴۰۱: در خون دل از دیده خونبار نشستیم 394شمارهٔ ۴۰۲: ...395شمارهٔ ۴۰۳: در میان بیخودی، آرامش دل یافتم 396شمارهٔ ۴۰۴: ز بس که دشمن نظّاره پریشانم 397شمارهٔ ۴۰۵: اگر به عشق نباشد درست، پیمانم 398شمارهٔ ۴۰۶: از وصل هر گل در چمن، چون غنچه دام ...399شمارهٔ ۴۰۷: چو باد سوی تو آید، ز غیرت آب شوم 400شمارهٔ ۴۰۸: کم خمار بگیرد، اگر شراب شوم 401شمارهٔ ۴۰۹: ...402شمارهٔ ۴۱۰: حیرانم از افسردگی، در کار و بار خ ...403شمارهٔ ۴۱۱: مباش غره به عهد قدیم و یار کهن 404شمارهٔ ۴۱۲: شرط بود کفر و دین، هر دو به هم دا ...405شمارهٔ ۴۱۳: توان غم تو ز جان خراب دزدیدن 406شمارهٔ ۴۱۴: بیا ای عشق، ننگ عافیت از سرم وا ک ...407شمارهٔ ۴۱۵: در کوه و دشت، پهن شود تا نشان من 408شمارهٔ ۴۱۶: سینه پیش غم جانانه چه خواهد بودن 409شمارهٔ ۴۱۷: تا به کی چون ماه در مشکین نقاب اف ...410شمارهٔ ۴۱۸: چرخ چون کشتی رود بر روی آب از چشم ...411شمارهٔ ۴۱۹: خموش می‌کند دلیر تماشای ماه من 412شمارهٔ ۴۲۰: من نمی‌گویم به چشمم نه قدم، یا بر ...413شمارهٔ ۴۲۱: می‌شود هر دم پریشان زلف بر رخسار ...414شمارهٔ ۴۲۲: مردم ز تیرگی، نفسی بی‌نقاب شو 415شمارهٔ ۴۲۳: جان چیست کش فدا نکنم از برای تو 416شمارهٔ ۴۲۴: فتنه‌ای هر لحظه برمی‌خیزد از مژگا ...417شمارهٔ ۴۲۵: ...418شمارهٔ ۴۲۶: به دل غمی چو نداری، به سینه داغ م ...419شمارهٔ ۴۲۷: خوی تو در جفا شکسته 420شمارهٔ ۴۲۸: در سینه دل غمین فتاده 421شمارهٔ ۴۲۹: عاشقی، بر بستر آسودگی پهلو منه 422شمارهٔ ۴۳۰: شاد باش ای دل که خود را خوب رسوا ...423شمارهٔ ۴۳۱: از تو دلها همه ناشاد و تو هم شاد ...424شمارهٔ ۴۳۲: کشته‌ای اول به نازم، باز خندان کر ...425شمارهٔ ۴۳۳: یار بی‌پروا و ما را آرزوی دل بسی 426شمارهٔ ۴۳۴: به نومیدی خوشم، ناکامی‌ام کام است ...427شمارهٔ ۴۳۵: ای عندلیب وصل، هم‌آواز کیستی 428شمارهٔ ۴۳۶: بهار رفت و نچیدم گل از بر رویی 429شمارهٔ ۴۳۷: ز مو ضعیف‌ترم از غم میان کسی 430شمارهٔ ۴۳۸: هزار حیف که در بوستان رعنایی 431شمارهٔ ۴۳۹: چو شمع امشب مرا در محفلش بار است ...432شمارهٔ ۴۴۰: به هوای صید یک ره، به گذار ما نیا ...433شمارهٔ ۴۴۱: ما چو پروانه نسوزیم به داغ غلطی 434شمارهٔ ۴۴۲: از ره به خواهش دل شیدا چه می‌روی 435شمارهٔ ۴۴۳: گر چو شمع آتش برآید از گریبان کسی 436شمارهٔ ۴۴۴: نخیزد از دل مرغان باغ، افغانی 437شمارهٔ ۴۴۵: تا چند از پی دل شیدا رود کسی 438شمارهٔ ۴۴۶: تاوان قتل صید زبون نیست بر کسی 439شمارهٔ ۴۴۷: سرم شد باز گرم از مژده بیجای سودا ...440شمارهٔ ۴۴۸: من و تا روز، هر شب در فراق چشم می ...441شمارهٔ ۴۴۹: نوشم ز بس چو باده، ز پیمانه، دوست ...442شمارهٔ ۴۵۰: چند جفا شیوه و عادت کنی 443شمارهٔ ۴۵۱: آرزوی ما کند با مدعا بیگانگی 444شمارهٔ ۴۵۲: نماند در بدنم جان ز جستجوی گلی 445شمارهٔ ۴۵۳: چنان افتاده‌ام از کار، بهر لاله ر ...446شمارهٔ ۴۵۴: نکردم از سر کویت به هیچ گلشن روی 447شمارهٔ ۴۵۵: دل ز بیداد تو رو کرد به آبادانی 448شمارهٔ ۴۵۶: می‌کنم در بوستان با عندلیبان شیون ...449شمارهٔ ۴۵۷: چو باد صبح گذشتم به گرد هر چمنی 450شمارهٔ ۴۵۸: هرگوشه چو مینا، صنم حور سرشتی 451شمارهٔ ۴۵۹: چون سراپا همه را هست به سوداش سری 452شمارهٔ ۴۶۰: به دل نمی‌گذری، تا کجا گذر داری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ