به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیغزل هاشمارهٔ ۲۹۹: آغشته‌ام چو پنبه ز خوناب داغ خویش

660عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آغشته‌ام چو پنبه ز خوناب داغ خویش
منت ز شاخ گل نپذیرم به باغ خویش
چون آفتاب با همه کس گرمخون مباش
پروانه را دلیر مکن بر چراغ خویش
بوی گلم دماغ خراشد درین چمن
در باغم و چو غنچه بگیرم دماغ خویش
ما را چو کرد دستخوش خویش درد عشق
خود آستین زنیم به شمع و چراغ خویش
ایام گل گذشت و شراب طرب نماند
شد وقت آنکه پر کنم از خون ایاغ خویش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹۸: دلم خون شد چو دیدم حلقه‌حلقه گشته ...2شمارهٔ ۲۹۹: آغشته‌ام چو پنبه ز خوناب داغ خویش 3شمارهٔ ۳۰۰: عشقم آتش زد به دل، در دیده مسکن ک ...4شمارهٔ ۳۰۱: تا کی چو عاقلان غم ناموس و نام خو ...5شمارهٔ ۳۰۲: عشق خواهی، خنده را بر لب کش و دلت ...6شمارهٔ ۳۰۳: هستیم با تو بر سر عهد قدیم خویش 7شمارهٔ ۳۰۴: غم کجا شد که به جان آمدم از شادی ...8شمارهٔ ۳۰۵: مرده را زنده کند چون سخن‌آراست لب ...9شمارهٔ ۳۰۶: کرد آه من از اثر فراموش 10شمارهٔ ۳۰۷: دیدم به چشم آینه بسیار سوی خویش 11شمارهٔ ۳۰۸: گیرم ز دل به بادیه غم، سراغ خویش 12شمارهٔ ۳۰۹: نگار من که بود ترک و غمزه چندانش 13شمارهٔ ۳۱۰: مردم از غیرت، جدا از صحبت اغیار ب ...14شمارهٔ ۳۱۱: دوش آمد ز سفر مژده که یار آمد پیش 15شمارهٔ ۳۱۲: عشق، هرکس را ز باغی کرده گل در دا ...16شمارهٔ ۳۱۳: سوزم همیشه از نفس آتشین خویش 17شمارهٔ ۳۱۴: هرکسی شاد به سال نو و نوروزی خویش 18شمارهٔ ۳۱۵: کَنم به ناخن حسرت، بدن من درویش 19شمارهٔ ۳۱۶: بسی چون سایه افتادم به پای سرو آز ...20شمارهٔ ۳۱۷: روشن شود ز دود دماغم چراغ فیض 21شمارهٔ ۳۱۸: تازه شد با شعله در بزم تو پیمانم ...22شمارهٔ ۳۱۹: نیافت منصب پروانه چراغم شمع 23شمارهٔ ۳۲۰: غیر آه و اشک حسرت نیست در بارم چو ...24شمارهٔ ۳۲۱: فسرده صحبتم از انتظار گریه شمع 25شمارهٔ ۳۲۲: دارم دلی، اما چه دل، صدگونه حرمان ...26شمارهٔ ۳۲۳: دامان عشقِ سلسله مویی گرفته دل 27شمارهٔ ۳۲۴: تا کی کنی به گریه، طلب آرزوی دل 28شمارهٔ ۳۲۵: می‌آیم از طوف حرم، بتخانه پنهان د ...29شمارهٔ ۳۲۶: تماشای گلی کرد آنچنان محو گلستانم 30شمارهٔ ۳۲۷: چو سایه در ره عشق از قفای خویشتنم 31شمارهٔ ۳۲۸: به گلشن تنگدل چون غنچه زادم، شادم ...32شمارهٔ ۳۲۹: دلم بهر قفس پرواز می‌کرد، از چمن ...33شمارهٔ ۳۳۰: بر نیامد یک نوای غم‌فزا از خانه‌ا ...34شمارهٔ ۳۳۱: تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم 35شمارهٔ ۳۳۲: آن بلبلم که ناله بهر قفس کشم 36شمارهٔ ۳۳۳: نپیماید کسی راه حرم، گر من ز پا ا ...37شمارهٔ ۳۳۴: یاد باد آن کز گلی در سینه خاری دا ...38شمارهٔ ۳۳۵: تو گر بر من کشیدی تیغ، من هم جان ...39شمارهٔ ۳۳۶: چه شعله‌ها زده سر ز آتشی که من دا ...40شمارهٔ ۳۳۷: گر شرم وصالت نبود قفل زبانم 41شمارهٔ ۳۳۸: ما شکست دل خود را ز خدا خواسته‌ای ...42شمارهٔ ۳۳۹: در قیدم و گمان که گرفتار نیستم 43شمارهٔ ۳۴۰: بسی منزل بریدم تا شب غم را سحر کر ...44شمارهٔ ۳۴۱: چون غنچه بجز پرده دل نیست پناهم 45شمارهٔ ۳۴۲: ز چاک سینه اشکم سر کند گر چشم تر ...46شمارهٔ ۳۴۳: چه حیرت، گر به چشم محرمانش در نمی ...47شمارهٔ ۳۴۴: شمعیم و تن ز اشک دمادم گداختیم 48شمارهٔ ۳۴۵: همه جانب قدم مرحله‌پیما دارم 49شمارهٔ ۳۴۶: ما چشم سیه بر شجر طور نداریم 50شمارهٔ ۳۴۷: لبی از زمزمه عشق، خروشان دارم 51شمارهٔ ۳۴۸: شود هر موی بر تن شعله، گر پاس فغا ...52شمارهٔ ۳۴۹: سر تا قدم ز داغ تمنا در آتشم 53شمارهٔ ۳۵۰: از لعل لبت جز طمع خام ندارم 54شمارهٔ ۳۵۱: شب که بی روی تو از اشک دمادم سوخت ...55شمارهٔ ۳۵۲: عافیت غم را مداوا کرد و زین غم سو ...56شمارهٔ ۳۵۳: شکل گردابی به گرد خود ز مژگان می‌ ...57شمارهٔ ۳۵۴: داغ سودایم، به سوی سینه‌ریشان می‌ ...58شمارهٔ ۳۵۵: دایم چو غنچه سر به گریبان گریستم 59شمارهٔ ۳۵۶: روزی که ناخنی نزند عشق بر دلم 60شمارهٔ ۳۵۷: تلخ است زبان در دهن از تلخی کامم 61شمارهٔ ۳۵۸: به آشنایی چشم تو ناتوان شده‌ام 62شمارهٔ ۳۵۹: ما در صبح طرب، ز آب و گل غم بسته‌ ...63شمارهٔ ۳۶۰: در بزم طرب، باده نابی نکشیدیم 64شمارهٔ ۳۶۱: ما رخت دل ز کعبه به بتخانه برده‌ا ...65شمارهٔ ۳۶۲: زخم ناخن کی برآرد مدعای سینه‌ام 66شمارهٔ ۳۶۳: اگر نه صید کسی گشته مرغ نامه‌برم 67شمارهٔ ۳۶۴: چند چون ابر بر اطراف گلستان گریم 68شمارهٔ ۳۶۵: چون به سوی تو گشایم در کاشانه چشم 69شمارهٔ ۳۶۶: قسمت نگر که نوشم، می از ایاغ مردم 70شمارهٔ ۳۶۷: تا دل بر آتش غم جانانه سوختیم 71شمارهٔ ۳۶۸: امشب ز دیده از قدح افزون گریستم 72شمارهٔ ۳۶۹: خضر اگر آب حیات آورد، خون دانسته‌ ...73شمارهٔ ۳۷۰: بر سر کوی تو عمری شد که ما افتاده ...74شمارهٔ ۳۷۱: دیده را در عشق ازین به، مبتلا می‌ ...75شمارهٔ ۳۷۲: اگر دور از دلارای خود افتم 76شمارهٔ ۳۷۳: من تیره‌دل و نورفشان شعله آهم 77شمارهٔ ۳۷۴: من صید زخم‌خورده از پا فتاده‌ام 78شمارهٔ ۳۷۵: گمان مبر که ز روی تو دیده بردارم 79شمارهٔ ۳۷۶: با یارم و در دفع غم اسباب ندارم 80شمارهٔ ۳۷۷: کرده تا عشق تو چون نقش قدم پامالم 81شمارهٔ ۳۷۸: کی به غیر از دیدنش اندیشه دیگر کن ...82شمارهٔ ۳۷۹: خون می‌چکد از دیده ز نظاره داغم 83شمارهٔ ۳۸۰: دل به تیغ غمزه آن شوخ قاتل بسته‌ا ...84شمارهٔ ۳۸۱: در غمت با گریه شام و سحر خو کرده‌ ...85شمارهٔ ۳۸۲: از ازل کشته آن طرز نگاه آمده‌ایم 86شمارهٔ ۳۸۳: تا آفرین شست تو گوید زبان زخم 87شمارهٔ ۳۸۴: هرگز به بزم وصل، شبی جا نکرده‌ام 88شمارهٔ ۳۸۵: ما جهان را رخ ز آب چشم گریان شسته ...89شمارهٔ ۳۸۶: به خون خوردن جدا زان لعل شکربار م ...90شمارهٔ ۳۸۷: من لذت درد تو به درمان نفروشم 91شمارهٔ ۳۸۸: عمری چو جاهلان پی چون و چرا شدم 92شمارهٔ ۳۸۹: دلی از قید آسایش چو عشق آزاد می‌خ ...93شمارهٔ ۳۹۰: سپندوار بر آتش چو اضطراب کنم 94شمارهٔ ۳۹۱: زبان گداختم و راز عشق سر کردم 95شمارهٔ ۳۹۲: چو درد عشق تو کرد آشنای خویشتنم 96شمارهٔ ۳۹۳: در انتظار تو شد عمرها که چشم به ر ...97شمارهٔ ۳۹۴: رخ تو تا شده غایب به صورت از نظرم 98شمارهٔ ۳۹۵: دردت به دل رسیده و از دل به داغ ه ...99شمارهٔ ۳۹۶: گر ز چنگ شحنه هجران امان می‌یافتم 100شمارهٔ ۳۹۷: تا شد زبان گره چو جرس، بر فغان زد ...101شمارهٔ ۳۹۸: نهال دوستی را ریشه در خون پرورش د ...102شمارهٔ ۳۹۹: ما حرف سود خویش برای زیان زدیم 103شمارهٔ ۴۰۰: دوش بر خاک درت عرض جبین می‌کردم 104شمارهٔ ۴۰۱: در خون دل از دیده خونبار نشستیم 105شمارهٔ ۴۰۲: ...106شمارهٔ ۴۰۳: در میان بیخودی، آرامش دل یافتم 107شمارهٔ ۴۰۴: ز بس که دشمن نظّاره پریشانم 108شمارهٔ ۴۰۵: اگر به عشق نباشد درست، پیمانم 109شمارهٔ ۴۰۶: از وصل هر گل در چمن، چون غنچه دام ...110شمارهٔ ۴۰۷: چو باد سوی تو آید، ز غیرت آب شوم 111شمارهٔ ۴۰۸: کم خمار بگیرد، اگر شراب شوم 112شمارهٔ ۴۰۹: ...113شمارهٔ ۴۱۰: حیرانم از افسردگی، در کار و بار خ ...114شمارهٔ ۴۱۱: مباش غره به عهد قدیم و یار کهن 115شمارهٔ ۴۱۲: شرط بود کفر و دین، هر دو به هم دا ...116شمارهٔ ۴۱۳: توان غم تو ز جان خراب دزدیدن 117شمارهٔ ۴۱۴: بیا ای عشق، ننگ عافیت از سرم وا ک ...118شمارهٔ ۴۱۵: در کوه و دشت، پهن شود تا نشان من 119شمارهٔ ۴۱۶: سینه پیش غم جانانه چه خواهد بودن 120شمارهٔ ۴۱۷: تا به کی چون ماه در مشکین نقاب اف ...121شمارهٔ ۴۱۸: چرخ چون کشتی رود بر روی آب از چشم ...122شمارهٔ ۴۱۹: خموش می‌کند دلیر تماشای ماه من 123شمارهٔ ۴۲۰: من نمی‌گویم به چشمم نه قدم، یا بر ...124شمارهٔ ۴۲۱: می‌شود هر دم پریشان زلف بر رخسار ...125شمارهٔ ۴۲۲: مردم ز تیرگی، نفسی بی‌نقاب شو 126شمارهٔ ۴۲۳: جان چیست کش فدا نکنم از برای تو 127شمارهٔ ۴۲۴: فتنه‌ای هر لحظه برمی‌خیزد از مژگا ...128شمارهٔ ۴۲۵: ...129شمارهٔ ۴۲۶: به دل غمی چو نداری، به سینه داغ م ...130شمارهٔ ۴۲۷: خوی تو در جفا شکسته 131شمارهٔ ۴۲۸: در سینه دل غمین فتاده 132شمارهٔ ۴۲۹: عاشقی، بر بستر آسودگی پهلو منه 133شمارهٔ ۴۳۰: شاد باش ای دل که خود را خوب رسوا ...134شمارهٔ ۴۳۱: از تو دلها همه ناشاد و تو هم شاد ...135شمارهٔ ۴۳۲: کشته‌ای اول به نازم، باز خندان کر ...136شمارهٔ ۴۳۳: یار بی‌پروا و ما را آرزوی دل بسی 137شمارهٔ ۴۳۴: به نومیدی خوشم، ناکامی‌ام کام است ...138شمارهٔ ۴۳۵: ای عندلیب وصل، هم‌آواز کیستی 139شمارهٔ ۴۳۶: بهار رفت و نچیدم گل از بر رویی 140شمارهٔ ۴۳۷: ز مو ضعیف‌ترم از غم میان کسی 141شمارهٔ ۴۳۸: هزار حیف که در بوستان رعنایی 142شمارهٔ ۴۳۹: چو شمع امشب مرا در محفلش بار است ...143شمارهٔ ۴۴۰: به هوای صید یک ره، به گذار ما نیا ...144شمارهٔ ۴۴۱: ما چو پروانه نسوزیم به داغ غلطی 145شمارهٔ ۴۴۲: از ره به خواهش دل شیدا چه می‌روی 146شمارهٔ ۴۴۳: گر چو شمع آتش برآید از گریبان کسی 147شمارهٔ ۴۴۴: نخیزد از دل مرغان باغ، افغانی 148شمارهٔ ۴۴۵: تا چند از پی دل شیدا رود کسی 149شمارهٔ ۴۴۶: تاوان قتل صید زبون نیست بر کسی 150شمارهٔ ۴۴۷: سرم شد باز گرم از مژده بیجای سودا ...151شمارهٔ ۴۴۸: من و تا روز، هر شب در فراق چشم می ...152شمارهٔ ۴۴۹: نوشم ز بس چو باده، ز پیمانه، دوست ...153شمارهٔ ۴۵۰: چند جفا شیوه و عادت کنی 154شمارهٔ ۴۵۱: آرزوی ما کند با مدعا بیگانگی 155شمارهٔ ۴۵۲: نماند در بدنم جان ز جستجوی گلی 156شمارهٔ ۴۵۳: چنان افتاده‌ام از کار، بهر لاله ر ...157شمارهٔ ۴۵۴: نکردم از سر کویت به هیچ گلشن روی 158شمارهٔ ۴۵۵: دل ز بیداد تو رو کرد به آبادانی 159شمارهٔ ۴۵۶: می‌کنم در بوستان با عندلیبان شیون ...160شمارهٔ ۴۵۷: چو باد صبح گذشتم به گرد هر چمنی 161شمارهٔ ۴۵۸: هرگوشه چو مینا، صنم حور سرشتی 162شمارهٔ ۴۵۹: چون سراپا همه را هست به سوداش سری 163شمارهٔ ۴۶۰: به دل نمی‌گذری، تا کجا گذر داری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ