به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیغزل هاشمارهٔ ۸: خوشدل کند خیال تو هجران‌کشیده را

740عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خوشدل کند خیال تو هجران‌کشیده را
آتش گل است دیده گلشن‌ندیده را
تا آب دیده خون نشود بر زمین مریز
در شیشه واگذار می نارسیده را
تسلیم شو که اجر شهادت نمی‌دهند
در کوی عشق کشته در خون تپیده را
بازآ که در فراق رخت نقش روز و شب
خال سفید و آب سیاه است دیده را
ذوق طرب کجا دل غمگین من کجا
لذت ز باده نیست لب خون مکیده را
بی‌درد گو بنال که سیماب اگر شود
خوبان نمی‌برند دل آرمیده را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷: پژمردگی نبرد بهار از گیاه ما 2شمارهٔ ۸: خوشدل کند خیال تو هجران‌کشیده را 3شمارهٔ ۹: ز نقش کینه چو پاک است لوح سینه ما 4شمارهٔ ۱۰: از جا نبرد صحبت اهل هوس مرا 5شمارهٔ ۱۱: تا ز رویش گلستان کردم نگاه خویش را 6شمارهٔ ۱۲: ز رشک، باد صبا گرچه سوخت جان مرا 7شمارهٔ ۱۳: کو سرانجامی که شب روشن کنم کاشانه ...8شمارهٔ ۱۴: کی حرف ملامت شکند خاطر ما را 9شمارهٔ ۱۵: دلبستگی نماند به وارستگی مرا 10شمارهٔ ۱۶: فکند از نظری دیده حسود مرا 11شمارهٔ ۱۷: ز هجر کرد خبردار وصل یار مرا 12شمارهٔ ۱۸: یکی بود به نظر نیستی و هستی ما 13شمارهٔ ۱۹: آتش مزاج من بگذار این عتاب را 14شمارهٔ ۲۰: خوشم به درد مکن ای دوا عذاب را 15شمارهٔ ۲۱: داده عشقم باده نابی که می‌سوزد مرا 16شمارهٔ ۲۲: وبال جان اسیران مکن رهایی را 17شمارهٔ ۲۳: شد دهان شکرگو هر زخم نخجیر ترا 18شمارهٔ ۲۴: خوشم که ضعف چنان کرده روشناس مرا 19شمارهٔ ۲۵: چو نمی‌کنی نگاهی به ستم مران خدا ر ...20شمارهٔ ۲۶: چند سوزد برق غم مشتی خس و خاشاک را 21شمارهٔ ۲۷: ناگفته ماند صد سخن آرزو مرا 22شمارهٔ ۲۸: به کفر زلفت از آن تازه کردم ایمان ...23شمارهٔ ۲۹: در راه تا رود ز من آن نازنین جدا 24شمارهٔ ۳۰: می‌زند نشتر تدبیر شب و روز مرا 25شمارهٔ ۳۱: شبی هرکس به بزم دلستانی جا کند خود ...26شمارهٔ ۳۲: برای سوختن یک شعله کافی نیست داغم ...27شمارهٔ ۳۳: لب شود ریش ار برد نام دل‌افگار ما 28شمارهٔ ۳۴: منم که داغ دلم دشمن است مرهم را 29شمارهٔ ۳۵: خط تو سرمه کشد دیده تمنا را 30شمارهٔ ۳۶: فسون ناله‌ام شب بسته خواب پاسبانش ...31شمارهٔ ۳۷: تهی ز می نتوان یافتن ایاغ مرا 32شمارهٔ ۳۸: به هر طرف که تو جولان دهی سمند آنج ...33شمارهٔ ۳۹: پرهیز ده ز هجر گرفتار خویش را 34شمارهٔ ۴۰: سخن ز غیر مپرسید بینوایی را 35شمارهٔ ۴۱: رغیرتم پوشیده از چشم بدان، خوب مرا 36شمارهٔ ۴۲: بود ز روی تو روشن به صد دلیل مرا 37شمارهٔ ۴۳: آه سحر نتیجه شرر می‌دهد مرا 38شمارهٔ ۴۴: دارد نشان ز طینت مجنون، سرشت ما 39شمارهٔ ۴۵: گر به خیال در نظر جلوه دهد جیب را 40شمارهٔ ۴۶: چیزی نشد معلوم من از صحبت فرزانه‌ه ...41شمارهٔ ۴۷: چو شخص سایه ندیده کسی هلاک مرا 42شمارهٔ ۴۸: نهادی بر سر شوریدگان داغ 43شمارهٔ ۴۹: گشته چون آینه روشن دل بی‌کینه ما 44شمارهٔ ۵۰: داد گلبن در چمن یاد از گل‌افشانی م ...45شمارهٔ ۵۱: دل دیوانه کی در گوش گیرد پند دانا ...46شمارهٔ ۵۲: شب شود روز از خیال عارض جانان ما 47شمارهٔ ۵۳: غمش فشانده ز دامن غبار ننگ ترا 48شمارهٔ ۵۴: بی‌درد خسته‌ای که به درمان شد آشنا 49شمارهٔ ۵۵: ز ایمان همتی چون آن نگار چین شود پ ...50شمارهٔ ۵۶: کجا در غربتم یک همدم دیرین شود پید ...51شمارهٔ ۵۷: منشور خدمت تو رقم شد به نام ما 52شمارهٔ ۵۸: چند باشد دل ز وصل دل‌ربایی بی‌نصیب 53شمارهٔ ۵۹: شد بهار از توبه‌کردن بایدم اکنون گ ...54شمارهٔ ۶۰: هرکه امشب می نمی‌نوشد به ما منسوب ...55شمارهٔ ۶۱: طبعم ز باده چون گل سیراب روشن است 56شمارهٔ ۶۲: دلی که عشق نکردش چو لاله داغ کجاست 57شمارهٔ ۶۳: دل یکی وز هر طرف بر سینه داغ دیگری ...58شمارهٔ ۶۴: بی تو شب تا روز چون شمعم به چشم تر ...59شمارهٔ ۶۵: گذشت فصل گل و رغبت چمن باقی‌ست 60شمارهٔ ۶۶: گشته پنهان از نظر آن‌کس که صیاد من ...61شمارهٔ ۶۷: عافیت سینه‌خراش جگر ریش من است 62شمارهٔ ۶۸: آسمان پوشیده نیلی جان من غمناک چیس ...63شمارهٔ ۶۹: زاهد ز منع تو دل صد بینوا شکست 64شمارهٔ ۷۰: چشم عیبت چو نباشد گل و خاشاک یکی‌س ...65شمارهٔ ۷۱: از خارخار وصل گلم دل فگار نیست 66شمارهٔ ۷۲: ای دل می امید دگر بر تو حرام است 67شمارهٔ ۷۳: فتنه‌جویی ز بت خویش مرا باور نیست 68شمارهٔ ۷۴: مرو ز دیده که جام جهان‌نما اینجاست 69شمارهٔ ۷۵: از زبان من غرض گو گرنه حرفی تازه ب ...70شمارهٔ ۷۶: به گریه سحر و آه شب دلم شادست 71شمارهٔ ۷۷: عشق را چون شعله غیر از سوختن دربار ...72شمارهٔ ۷۸: لیلی‌اش در دل و گوشش به صدای جرس ا ...73شمارهٔ ۷۹: آنکه دایم می‌خراشد سینه ما ناخن اس ...74شمارهٔ ۸۰: بازم نشسته تا مژه در دل نگاه کیست 75شمارهٔ ۸۱: از غم نمی‌خورد دل اهل جنون شکست 76شمارهٔ ۸۲: نوای من چو ز صد پرده بر یک آهنگ اس ...77شمارهٔ ۸۳: خطش را کس به جز من مبتلا نیست 78شمارهٔ ۸۴: شب دل ناشکر من آرام با خنجر نداشت 79شمارهٔ ۸۵: از پریشانی اگر حاصل شود کامم رواست 80شمارهٔ ۸۶: هر روز به من یار ز نو بر سر نازست 81شمارهٔ ۸۷: باغی که گلش بو ندهد عشق مجازست 82شمارهٔ ۸۸: گشادی طره و مشک ختن سوخت 83شمارهٔ ۸۹: نشسته بر سر کویی و فتنه بر پا نیست 84شمارهٔ ۹۰: تا آفت غم لازمه طبع شراب است 85شمارهٔ ۹۱: زلفت بود به کام، دلی را که داغ نیس ...86شمارهٔ ۹۲: جز وصال او دلم هرگز تمنایی نداشت 87شمارهٔ ۹۳: دوران نگر که سینه‌اش از کینه صاف ن ...88شمارهٔ ۹۴: مرا چو لاله ز بخت سیه رهایی نیست 89شمارهٔ ۹۵: ز بوی او به دل غنچه ارمغانی هست 90شمارهٔ ۹۶: غیر از شکن طره به جایی گذرم نیست 91شمارهٔ ۹۷: بازآی که سینه‌ام کباب است 92شمارهٔ ۹۸: آنکه در هر چین زلفش صدمه کنعان گم ...93شمارهٔ ۹۹: هنوز چشم امیدم به رهگذاری هست 94شمارهٔ ۱۰۰: خانه‌ام نیمی خراب از گریه نیمی پر ...95شمارهٔ ۱۰۱: وعده وصل ار دهد، صبر تقاضا بس است 96شمارهٔ ۱۰۲: خرم دلی که در خم زلف تو جا گرفت 97شمارهٔ ۱۰۳: تا صبا با آن سر زلف پریشان آشناست 98شمارهٔ ۱۰۴: تا به نظّاره بت، چشم برهمن بازست 99شمارهٔ ۱۰۵: هر سر موی من از دود تو در فریاد ا ...100شمارهٔ ۱۰۶: لذت شادی نداند جان چو با غم خو گر ...101شمارهٔ ۱۰۷: هرگزم عشق چنین در رگ جان چنگ نداش ...102شمارهٔ ۱۰۸: رسید یار و ز من بر سر عتاب گذشت 103شمارهٔ ۱۰۹: چه گهرها به عوض بر سر دریا افشاند 104شمارهٔ ۱۱۰: طبیب من چه شد گر مهربان نیست 105شمارهٔ ۱۱۱: نیست باکی گر به دستم غنچه سیراب ن ...106شمارهٔ ۱۱۲: داغ دلم گلی ز گلستان آتش است 107شمارهٔ ۱۱۳: من لبالب آروز، لیک آرزوی دل یکی‌س ...108شمارهٔ ۱۱۴: دل در برم ز ناله پنهان لبالب است 109شمارهٔ ۱۱۵: چنان دلم شب هجران بر آتش غم سوخت 110شمارهٔ ۱۱۶: شب نیست کز فراق توام سینه داغ نیس ...111شمارهٔ ۱۱۷: ایام بهارست و هوای چمنم نیست 112شمارهٔ ۱۱۸: کعبه عشق است کانجا هیچ محمل ره نی ...113شمارهٔ ۱۱۹: پیغام وداع آمد و با گوش به جنگ اس ...114شمارهٔ ۱۲۰: مُردم ز بیخودی، بت خودکام من کجاس ...115شمارهٔ ۱۲۱: روح‌القدس ار دیده گشاید به جمالت 116شمارهٔ ۱۲۲: نیست نومیدی گر از حد انتظار ما گذ ...117شمارهٔ ۱۲۳: پیوسته فکر وصل بتان پیشه من است 118شمارهٔ ۱۲۴: بیگانه‌ای اگر نه به جانانه آشناست 119شمارهٔ ۱۲۵: جز خیال تو مرا در سر سودایی نیست 120شمارهٔ ۱۲۶: کس چه داند از چه در دل آه شبگیرم ...121شمارهٔ ۱۲۷: تبخاله خون بر لبم از سوز درون است 122شمارهٔ ۱۲۸: از شیشه نه می در دل مخمور فرو ریخ ...123شمارهٔ ۱۲۹: با شمع چو پروانه به محفل نتوان رف ...124شمارهٔ ۱۳۰: هرگهم در دل خیال آن قد موزون نشست 125شمارهٔ ۱۳۱: منم که نور خرد در چراغ من غلط است 126شمارهٔ ۱۳۲: بر جرعه‌نوش عشق، بجز خون حلال نیس ...127شمارهٔ ۱۳۳: گرم قتلم آمد آن شوخ و به استغنا گ ...128شمارهٔ ۱۳۴: می دید رویت آینه و دیده برنداشت 129شمارهٔ ۱۳۵: از ضعف، ناله‌ام به سراغ اثر نرفت 130شمارهٔ ۱۳۶: هرچند در میانه اخوان تمیز نیست 131شمارهٔ ۱۳۷: صوت بلبل را شنیدم ناله زاری نداشت 132شمارهٔ ۱۳۸: ما را ز دست جور تو پای گریز نیست 133شمارهٔ ۱۳۹: ره‌زدن درخانه کار چشم فتّان بوده ...134شمارهٔ ۱۴۰: کرده بیهوشم خیال آن دو چشم می‌پرس ...135شمارهٔ ۱۴۱: دستم ز جام عکس می لاله‌گون گرفت 136شمارهٔ ۱۴۲: مرا به ناله شد آن سرو سیم‌تن باعث 137شمارهٔ ۱۴۳: خواهد دل من شربت دیدار و دگر هیچ 138شمارهٔ ۱۴۴: نظر بر آینه خوبان چو بی‌نقاب کنند 139شمارهٔ ۱۴۵: لب عاشق به حرف شکوه بیداد نگشاید 140شمارهٔ ۱۴۶: بی روی تو کارم همه با دیده تر بود 141شمارهٔ ۱۴۷: آنان که مرا جورکش یار نوشتند 142شمارهٔ ۱۴۸: هر لحظه نظر بر دگری دوخته دارد 143شمارهٔ ۱۴۹: باز ناخن سر پرسیدن داغم دارد 144شمارهٔ ۱۵۰: فکنده زخم دلم را به حالت بهبود 145شمارهٔ ۱۵۱: قضا ز خانه چو رختم بر آستانه نهاد 146شمارهٔ ۱۵۲: خلاصی‌ام ز کمند تو در ضمیر مباد 147شمارهٔ ۱۵۳: از چشمه‌سار چشمم از بس که نم برآی ...148شمارهٔ ۱۵۴: نگاهم از فروغ عارضت در چشم تر سوز ...149شمارهٔ ۱۵۵: باز از مرغان دلم حرف سمندر می‌زند 150شمارهٔ ۱۵۶: جوش می‌ام چو خم به خروش آشنا نکرد 151شمارهٔ ۱۵۷: به هیچ، ناخن ما را کی اعتبار کند 152شمارهٔ ۱۵۸: از کینه هیچ‌کس گر هم بر جبین ندید 153شمارهٔ ۱۵۹: فلک ز کین به مه فتنه‌جوی من ماند 154شمارهٔ ۱۶۰: کنعانی ما را غم یعقوب نباشد 155شمارهٔ ۱۶۱: تا لبت را میل سوی باده و پیمانه ش ...156شمارهٔ ۱۶۲: در جلوه‌گری چون تو کسی یاد ندارد 157شمارهٔ ۱۶۳: به کف عاشق چو گل، خون دل خود را ن ...158شمارهٔ ۱۶۴: دگر چراغ که در طور حسن روشن شد 159شمارهٔ ۱۶۵: مرا عشق تو گاهی پرورد دل، گاه جان ...160شمارهٔ ۱۶۶: دل داشت ز بخت سیه امید، غلط کرد 161شمارهٔ ۱۶۷: غنچه بی لعل تو زندانی گلشن باشد 162شمارهٔ ۱۶۸: کی غم دهر خراب می نابم دارد 163شمارهٔ ۱۶۹: شمع وصلت هرکه را شب خانه روشن می‌ ...164شمارهٔ ۱۷۰: چون غنچه دلم از نم خون زنگ برآورد 165شمارهٔ ۱۷۱: نشاط ما اسیران از دل اندوهگین باش ...166شمارهٔ ۱۷۲: نه هرکه مرد ازو در جهان اثر ماند 167شمارهٔ ۱۷۳: طایر عشقم و از شعله پرم ساخته‌اند 168شمارهٔ ۱۷۴: کی بی توام نظاره به چشم آشنا شود 169شمارهٔ ۱۷۵: باز تیر ستمت رخنه‌گر جان که شد 170شمارهٔ ۱۷۶: مرا چو کار بدان زلف تابدار افتاد 171شمارهٔ ۱۷۷: چشم ترم گهی که به آن خاک پا رسد 172شمارهٔ ۱۷۸: کسی چگونه دلم را پی سراغ شود 173شمارهٔ ۱۷۹: هرگزم دیده چنین مایل دیدار نبود 174شمارهٔ ۱۸۰: نام تو بردم آتش شوقم به جان فتاد 175شمارهٔ ۱۸۱: چه باشد جان که عاشق در ره جانان ب ...176شمارهٔ ۱۸۲: محفل دردی طلب، از سیر شهر و کو چه ...177شمارهٔ ۱۸۳: هر لحظه‌ام بتان به غمی آشنا کنند 178شمارهٔ ۱۸۴: دل خواست که برخیزد ازان کو، بتر ا ...179شمارهٔ ۱۸۵: تا عشق مرا بر سر بازار نیاورد 180شمارهٔ ۱۸۶: بر سر پیمانه غم هرگز این صحبت نبو ...181شمارهٔ ۱۸۷: کس چرا بیهده با مردم عالم باشد 182شمارهٔ ۱۸۸: در دل بوالهوس ار ذوق محبت می‌بود 183شمارهٔ ۱۸۹: سزد چو جلوه حسنت نظاره‌خواه شود 184شمارهٔ ۱۹۰: با لبت عمر ابد عیش نهانی می‌کند 185شمارهٔ ۱۹۱: موسم گل چون حریفان جای در بستان ک ...186شمارهٔ ۱۹۲: ز مژگان بوالهوس را در غمت کی خون ...187شمارهٔ ۱۹۳: آیینه ما تا ز رخت عکس نما بود 188شمارهٔ ۱۹۴: از خمار زخم دل تا چند درد سر کشد 189شمارهٔ ۱۹۵: کسی کو عشق‌بازی پیشه دارد 190شمارهٔ ۱۹۶: گر به صحرا بگذرم از اشک من گلشن ش ...191شمارهٔ ۱۹۷: رشک نام او زبانم را ز غیرت لال کر ...192شمارهٔ ۱۹۸: به بزم دوش حدیث تو در میان افتاد 193شمارهٔ ۱۹۹: ز آب چشم من هر قطره طوفان دگر باش ...194شمارهٔ ۲۰۰: میرم ار خوی ستمکاری ز سر بیرون کن ...195شمارهٔ ۲۰۱: در مجلسی که احباب شرب مدام کردند 196شمارهٔ ۲۰۲: گفتم از عشقت کشم دامن گریبان‌گیر ...197شمارهٔ ۲۰۳: رسد گر بر لبم جان، چون رسی، ناچار ...198شمارهٔ ۲۰۴: شکیب عاشقان، معشوق را دیوانه می‌س ...199شمارهٔ ۲۰۵: سنبل زلف تو خط بر سنبل تر می‌کشد 200شمارهٔ ۲۰۶: مرده بودم از خمار می، شرابم زنده ...201شمارهٔ ۲۰۷: ای خوشدلی برو که غمینم سرشته‌اند 202شمارهٔ ۲۰۸: عجب قیدی‌ست عشق سخت بنیاد 203شمارهٔ ۲۰۹: دلم پروای این و آن ندارد 204شمارهٔ ۲۱۰: باده گر فردا خورم، عالم کنون پر م ...205شمارهٔ ۲۱۱: آسودگی نصیب دل زار کس مباد 206شمارهٔ ۲۱۲: دگر به وسوسه توبه‌ام دماغ نماند 207شمارهٔ ۲۱۳: بیا که بی تو مرا نور در چراغ نمان ...208شمارهٔ ۲۱۴: هرگز مرا به کعبه ز دیر التجا نشد 209شمارهٔ ۲۱۵: آن غنچه‌ام که راز دلم بر ملا نشد 210شمارهٔ ۲۱۶: در چمن کی دلم از فیض هوا بگشاید 211شمارهٔ ۲۱۷: هرکجا زنده‌دلان شست دعا بگشایند 212شمارهٔ ۲۱۸: یا رب چرا به درد دلم دیروا رسید 213شمارهٔ ۲۱۹: آهم از پیچیدگی، چون رشته، تن را ت ...214شمارهٔ ۲۲۰: رنجیدن تو باعث نومیدی من شد 215شمارهٔ ۲۲۱: به عزم جلوه چو آن گلعذار برخیزد 216شمارهٔ ۲۲۲: چون کشته نگاه تو سوی کفن رود 217شمارهٔ ۲۲۳: لبت به خنده شیرین چو همنفس گردد 218شمارهٔ ۲۲۴: ز چشمم بی تو شب چندان سرشک لاله‌گ ...219شمارهٔ ۲۲۵: می را چو آب، لعل تو بر خود حلال ک ...220شمارهٔ ۲۲۶: نشاه می‌خواستم از باده، خمارم داد ...221شمارهٔ ۲۲۷: من و آیینه حسنی که تابش را بسوزان ...222شمارهٔ ۲۲۸: نوک مژگان چه حیرت گر ز دلها بگذرد 223شمارهٔ ۲۲۹: ناله‌ای کردم، خروش اهل شیون تازه ...224شمارهٔ ۲۳۰: در هجرت، از شکست، دلم را اثر نمان ...225شمارهٔ ۲۳۱: اسیر عشق تو از ننگ کفر و دین میرد 226شمارهٔ ۲۳۲: مسیح دید لبت، رنگ او دگرگون شد 227شمارهٔ ۲۳۳: گر گشایم لب دمی، عالم پر افغان می ...228شمارهٔ ۲۳۴: کی دواجو بود آن دل که ز دردش دم ز ...229شمارهٔ ۲۳۵: ز دلها درد دل برداشتن هم عالمی دا ...230شمارهٔ ۲۳۶: بهر هر دیوانه گر ویرانه‌ای پیدا ش ...231شمارهٔ ۲۳۷: زورم به یک اشاره ابرو نمی‌رسد 232شمارهٔ ۲۳۸: عالمی بر خویش بالیدم چو از من یاد ...233شمارهٔ ۲۳۹: هرگزم چون لاله دل بی داغ ته بر ته ...234شمارهٔ ۲۴۰: هنوز از ناله‌ای صد شعله در جان می ...235شمارهٔ ۲۴۱: دو روزه هجر تو با جان دوستان آن ک ...236شمارهٔ ۲۴۲: یاد روی تو هم‌آغوش گلستانم کرد 237شمارهٔ ۲۴۳: بس که دود آه عاشق پرده افلاک شد 238شمارهٔ ۲۴۴: چشمی که با غبار درت آشنا شود 239شمارهٔ ۲۴۵: مبادا کام جان از عیش، تا کام از ا ...240شمارهٔ ۲۴۶: ما اسیران چه کسانیم، گرفتاری چند 241شمارهٔ ۲۴۷: دگر بر آتش می، توبه سوختن دارد 242شمارهٔ ۲۴۸: هیچ دورانی چو عهد بی‌سرانجامی نبو ...243شمارهٔ ۲۴۹: ...244شمارهٔ ۲۵۰: وجودم را نه از آتش، نه از گل پرور ...245شمارهٔ ۲۵۱: تا پرده از رخت به کشیدن نمی‌رسد 246شمارهٔ ۲۵۲: مرا هر قطره‌ای کز دیده در دامن فر ...247شمارهٔ ۲۵۳: در طرب ز ازل بر من حزین بستند 248شمارهٔ ۲۵۴: سوای تو در سینه هر خام نگنجد 249شمارهٔ ۲۵۵: کی به بزم عشق، هر لب پی به جام می ...250شمارهٔ ۲۵۶: نو نیاز خواهشم، لیک از حجابم ساخت ...251شمارهٔ ۲۵۷: ذوق غمت ز سینه محزون نمی‌رود 252شمارهٔ ۲۵۸: چه رنجش است کزان تندخو نمی‌آید 253شمارهٔ ۲۵۹: دلم ز کعبه نه محمل نشسته می‌آید 254شمارهٔ ۲۶۰: میگساران را لبت یاد از می گلگون د ...255شمارهٔ ۲۶۱: ز من ترسم عنان آن نرگس جادو بگردا ...256شمارهٔ ۲۶۲: کشد صد طعنه از دشمن چو با من همنش ...257شمارهٔ ۲۶۳: گر دل به المهای تو منسوب نباشد 258شمارهٔ ۲۶۴: در آتشم از چهره برافروخته‌ای چند 259شمارهٔ ۲۶۵: دامنم چند ز خون مژه دریا باشد 260شمارهٔ ۲۶۶: زخم خار آرزوی آبله پا باشد 261شمارهٔ ۲۶۷: کی اسیران غمت را غم دنیا باشد 262شمارهٔ ۲۶۸: هنوزم از مژه، کار سحاب می‌آید 263شمارهٔ ۲۶۹: ز عقده‌ها که فلک نذر کار من دارد 264شمارهٔ ۲۷۰: عشقت اقرار به دل آرد و انکار برد 265شمارهٔ ۲۷۱: با من، غمت ز مهر، دویی در میان ند ...266شمارهٔ ۲۷۲: رفتم به بوستان که دلم وا شود، نشد 267شمارهٔ ۲۷۳: دلم به عشق فسونساز برنمی‌آید 268شمارهٔ ۲۷۴: کس کار تنک حوصله را تنگ نگیرد 269شمارهٔ ۲۷۵: عشاق چه جمعند؟ پریشان شده‌ای چند 270شمارهٔ ۲۷۶: دل پر حسرتم از سادگی در بزم تنهای ...271شمارهٔ ۲۷۷: جز محبت، سینه‌ام علم دگر پیدا نکر ...272شمارهٔ ۲۷۸: ازان دل از غم ایام برنمی‌آید 273شمارهٔ ۲۷۹: خامه در وصف لبت کار مسیحا می‌کند 274شمارهٔ ۲۸۰: آسیب واعظان به ایاغم نمی‌رسد 275شمارهٔ ۲۸۱: عاشق چو شدی، ناله جانکاه نگه دار 276شمارهٔ ۲۸۲: سینه تنگ و من هلاک زخم پنهان دگر 277شمارهٔ ۲۸۳: ای دست تو به کینه ز دوران درازتر 278شمارهٔ ۲۸۴: بی درد عشق، شادی و غم را چه اعتبا ...279شمارهٔ ۲۸۵: جایی که داغ نیست، ز مرهم چه اعتبا ...280شمارهٔ ۲۸۶: یک نامه چو نگشوده‌ام از بال کبوتر 281شمارهٔ ۲۸۷: کام جانم با من و من در پی کامم هن ...282شمارهٔ ۲۸۸: نگهت فتنه‌گر و عربده‌سازست هنوز 283شمارهٔ ۲۸۹: به سرو سیم‌تنی راه برده‌ام که مپر ...284شمارهٔ ۲۹۰: راست رو نیست بر آماج اثر، تیر نفس 285شمارهٔ ۲۹۱: در کوی تو فردوس تمنی نکند کس 286شمارهٔ ۲۹۲: شد تیره روز خلق، ز عارض نقاب کش 287شمارهٔ ۲۹۳: گر کنم گریه به اندازه چشم تر خویش 288شمارهٔ ۲۹۴: بیگانه گشته‌ام ز همه مدعای خویش 289شمارهٔ ۲۹۵: تو و گشت چمن ای گل، من و کاشانه خ ...290شمارهٔ ۲۹۶: دزدم ز بس حدیث ترا از زبان خویش 291شمارهٔ ۲۹۷: کی کنم هرگز شکایت سر ز جور یار خو ...292شمارهٔ ۲۹۸: دلم خون شد چو دیدم حلقه‌حلقه گشته ...293شمارهٔ ۲۹۹: آغشته‌ام چو پنبه ز خوناب داغ خویش 294شمارهٔ ۳۰۰: عشقم آتش زد به دل، در دیده مسکن ک ...295شمارهٔ ۳۰۱: تا کی چو عاقلان غم ناموس و نام خو ...296شمارهٔ ۳۰۲: عشق خواهی، خنده را بر لب کش و دلت ...297شمارهٔ ۳۰۳: هستیم با تو بر سر عهد قدیم خویش 298شمارهٔ ۳۰۴: غم کجا شد که به جان آمدم از شادی ...299شمارهٔ ۳۰۵: مرده را زنده کند چون سخن‌آراست لب ...300شمارهٔ ۳۰۶: کرد آه من از اثر فراموش 301شمارهٔ ۳۰۷: دیدم به چشم آینه بسیار سوی خویش 302شمارهٔ ۳۰۸: گیرم ز دل به بادیه غم، سراغ خویش 303شمارهٔ ۳۰۹: نگار من که بود ترک و غمزه چندانش 304شمارهٔ ۳۱۰: مردم از غیرت، جدا از صحبت اغیار ب ...305شمارهٔ ۳۱۱: دوش آمد ز سفر مژده که یار آمد پیش 306شمارهٔ ۳۱۲: عشق، هرکس را ز باغی کرده گل در دا ...307شمارهٔ ۳۱۳: سوزم همیشه از نفس آتشین خویش 308شمارهٔ ۳۱۴: هرکسی شاد به سال نو و نوروزی خویش 309شمارهٔ ۳۱۵: کَنم به ناخن حسرت، بدن من درویش 310شمارهٔ ۳۱۶: بسی چون سایه افتادم به پای سرو آز ...311شمارهٔ ۳۱۷: روشن شود ز دود دماغم چراغ فیض 312شمارهٔ ۳۱۸: تازه شد با شعله در بزم تو پیمانم ...313شمارهٔ ۳۱۹: نیافت منصب پروانه چراغم شمع 314شمارهٔ ۳۲۰: غیر آه و اشک حسرت نیست در بارم چو ...315شمارهٔ ۳۲۱: فسرده صحبتم از انتظار گریه شمع 316شمارهٔ ۳۲۲: دارم دلی، اما چه دل، صدگونه حرمان ...317شمارهٔ ۳۲۳: دامان عشقِ سلسله مویی گرفته دل 318شمارهٔ ۳۲۴: تا کی کنی به گریه، طلب آرزوی دل 319شمارهٔ ۳۲۵: می‌آیم از طوف حرم، بتخانه پنهان د ...320شمارهٔ ۳۲۶: تماشای گلی کرد آنچنان محو گلستانم 321شمارهٔ ۳۲۷: چو سایه در ره عشق از قفای خویشتنم 322شمارهٔ ۳۲۸: به گلشن تنگدل چون غنچه زادم، شادم ...323شمارهٔ ۳۲۹: دلم بهر قفس پرواز می‌کرد، از چمن ...324شمارهٔ ۳۳۰: بر نیامد یک نوای غم‌فزا از خانه‌ا ...325شمارهٔ ۳۳۱: تا نشمرد آزاد، کسی بعد هلاکم 326شمارهٔ ۳۳۲: آن بلبلم که ناله بهر قفس کشم 327شمارهٔ ۳۳۳: نپیماید کسی راه حرم، گر من ز پا ا ...328شمارهٔ ۳۳۴: یاد باد آن کز گلی در سینه خاری دا ...329شمارهٔ ۳۳۵: تو گر بر من کشیدی تیغ، من هم جان ...330شمارهٔ ۳۳۶: چه شعله‌ها زده سر ز آتشی که من دا ...331شمارهٔ ۳۳۷: گر شرم وصالت نبود قفل زبانم 332شمارهٔ ۳۳۸: ما شکست دل خود را ز خدا خواسته‌ای ...333شمارهٔ ۳۳۹: در قیدم و گمان که گرفتار نیستم 334شمارهٔ ۳۴۰: بسی منزل بریدم تا شب غم را سحر کر ...335شمارهٔ ۳۴۱: چون غنچه بجز پرده دل نیست پناهم 336شمارهٔ ۳۴۲: ز چاک سینه اشکم سر کند گر چشم تر ...337شمارهٔ ۳۴۳: چه حیرت، گر به چشم محرمانش در نمی ...338شمارهٔ ۳۴۴: شمعیم و تن ز اشک دمادم گداختیم 339شمارهٔ ۳۴۵: همه جانب قدم مرحله‌پیما دارم 340شمارهٔ ۳۴۶: ما چشم سیه بر شجر طور نداریم 341شمارهٔ ۳۴۷: لبی از زمزمه عشق، خروشان دارم 342شمارهٔ ۳۴۸: شود هر موی بر تن شعله، گر پاس فغا ...343شمارهٔ ۳۴۹: سر تا قدم ز داغ تمنا در آتشم 344شمارهٔ ۳۵۰: از لعل لبت جز طمع خام ندارم 345شمارهٔ ۳۵۱: شب که بی روی تو از اشک دمادم سوخت ...346شمارهٔ ۳۵۲: عافیت غم را مداوا کرد و زین غم سو ...347شمارهٔ ۳۵۳: شکل گردابی به گرد خود ز مژگان می‌ ...348شمارهٔ ۳۵۴: داغ سودایم، به سوی سینه‌ریشان می‌ ...349شمارهٔ ۳۵۵: دایم چو غنچه سر به گریبان گریستم 350شمارهٔ ۳۵۶: روزی که ناخنی نزند عشق بر دلم 351شمارهٔ ۳۵۷: تلخ است زبان در دهن از تلخی کامم 352شمارهٔ ۳۵۸: به آشنایی چشم تو ناتوان شده‌ام 353شمارهٔ ۳۵۹: ما در صبح طرب، ز آب و گل غم بسته‌ ...354شمارهٔ ۳۶۰: در بزم طرب، باده نابی نکشیدیم 355شمارهٔ ۳۶۱: ما رخت دل ز کعبه به بتخانه برده‌ا ...356شمارهٔ ۳۶۲: زخم ناخن کی برآرد مدعای سینه‌ام 357شمارهٔ ۳۶۳: اگر نه صید کسی گشته مرغ نامه‌برم 358شمارهٔ ۳۶۴: چند چون ابر بر اطراف گلستان گریم 359شمارهٔ ۳۶۵: چون به سوی تو گشایم در کاشانه چشم 360شمارهٔ ۳۶۶: قسمت نگر که نوشم، می از ایاغ مردم 361شمارهٔ ۳۶۷: تا دل بر آتش غم جانانه سوختیم 362شمارهٔ ۳۶۸: امشب ز دیده از قدح افزون گریستم 363شمارهٔ ۳۶۹: خضر اگر آب حیات آورد، خون دانسته‌ ...364شمارهٔ ۳۷۰: بر سر کوی تو عمری شد که ما افتاده ...365شمارهٔ ۳۷۱: دیده را در عشق ازین به، مبتلا می‌ ...366شمارهٔ ۳۷۲: اگر دور از دلارای خود افتم 367شمارهٔ ۳۷۳: من تیره‌دل و نورفشان شعله آهم 368شمارهٔ ۳۷۴: من صید زخم‌خورده از پا فتاده‌ام 369شمارهٔ ۳۷۵: گمان مبر که ز روی تو دیده بردارم 370شمارهٔ ۳۷۶: با یارم و در دفع غم اسباب ندارم 371شمارهٔ ۳۷۷: کرده تا عشق تو چون نقش قدم پامالم 372شمارهٔ ۳۷۸: کی به غیر از دیدنش اندیشه دیگر کن ...373شمارهٔ ۳۷۹: خون می‌چکد از دیده ز نظاره داغم 374شمارهٔ ۳۸۰: دل به تیغ غمزه آن شوخ قاتل بسته‌ا ...375شمارهٔ ۳۸۱: در غمت با گریه شام و سحر خو کرده‌ ...376شمارهٔ ۳۸۲: از ازل کشته آن طرز نگاه آمده‌ایم 377شمارهٔ ۳۸۳: تا آفرین شست تو گوید زبان زخم 378شمارهٔ ۳۸۴: هرگز به بزم وصل، شبی جا نکرده‌ام 379شمارهٔ ۳۸۵: ما جهان را رخ ز آب چشم گریان شسته ...380شمارهٔ ۳۸۶: به خون خوردن جدا زان لعل شکربار م ...381شمارهٔ ۳۸۷: من لذت درد تو به درمان نفروشم 382شمارهٔ ۳۸۸: عمری چو جاهلان پی چون و چرا شدم 383شمارهٔ ۳۸۹: دلی از قید آسایش چو عشق آزاد می‌خ ...384شمارهٔ ۳۹۰: سپندوار بر آتش چو اضطراب کنم 385شمارهٔ ۳۹۱: زبان گداختم و راز عشق سر کردم 386شمارهٔ ۳۹۲: چو درد عشق تو کرد آشنای خویشتنم 387شمارهٔ ۳۹۳: در انتظار تو شد عمرها که چشم به ر ...388شمارهٔ ۳۹۴: رخ تو تا شده غایب به صورت از نظرم 389شمارهٔ ۳۹۵: دردت به دل رسیده و از دل به داغ ه ...390شمارهٔ ۳۹۶: گر ز چنگ شحنه هجران امان می‌یافتم 391شمارهٔ ۳۹۷: تا شد زبان گره چو جرس، بر فغان زد ...392شمارهٔ ۳۹۸: نهال دوستی را ریشه در خون پرورش د ...393شمارهٔ ۳۹۹: ما حرف سود خویش برای زیان زدیم 394شمارهٔ ۴۰۰: دوش بر خاک درت عرض جبین می‌کردم 395شمارهٔ ۴۰۱: در خون دل از دیده خونبار نشستیم 396شمارهٔ ۴۰۲: ...397شمارهٔ ۴۰۳: در میان بیخودی، آرامش دل یافتم 398شمارهٔ ۴۰۴: ز بس که دشمن نظّاره پریشانم 399شمارهٔ ۴۰۵: اگر به عشق نباشد درست، پیمانم 400شمارهٔ ۴۰۶: از وصل هر گل در چمن، چون غنچه دام ...401شمارهٔ ۴۰۷: چو باد سوی تو آید، ز غیرت آب شوم 402شمارهٔ ۴۰۸: کم خمار بگیرد، اگر شراب شوم 403شمارهٔ ۴۰۹: ...404شمارهٔ ۴۱۰: حیرانم از افسردگی، در کار و بار خ ...405شمارهٔ ۴۱۱: مباش غره به عهد قدیم و یار کهن 406شمارهٔ ۴۱۲: شرط بود کفر و دین، هر دو به هم دا ...407شمارهٔ ۴۱۳: توان غم تو ز جان خراب دزدیدن 408شمارهٔ ۴۱۴: بیا ای عشق، ننگ عافیت از سرم وا ک ...409شمارهٔ ۴۱۵: در کوه و دشت، پهن شود تا نشان من 410شمارهٔ ۴۱۶: سینه پیش غم جانانه چه خواهد بودن 411شمارهٔ ۴۱۷: تا به کی چون ماه در مشکین نقاب اف ...412شمارهٔ ۴۱۸: چرخ چون کشتی رود بر روی آب از چشم ...413شمارهٔ ۴۱۹: خموش می‌کند دلیر تماشای ماه من 414شمارهٔ ۴۲۰: من نمی‌گویم به چشمم نه قدم، یا بر ...415شمارهٔ ۴۲۱: می‌شود هر دم پریشان زلف بر رخسار ...416شمارهٔ ۴۲۲: مردم ز تیرگی، نفسی بی‌نقاب شو 417شمارهٔ ۴۲۳: جان چیست کش فدا نکنم از برای تو 418شمارهٔ ۴۲۴: فتنه‌ای هر لحظه برمی‌خیزد از مژگا ...419شمارهٔ ۴۲۵: ...420شمارهٔ ۴۲۶: به دل غمی چو نداری، به سینه داغ م ...421شمارهٔ ۴۲۷: خوی تو در جفا شکسته 422شمارهٔ ۴۲۸: در سینه دل غمین فتاده 423شمارهٔ ۴۲۹: عاشقی، بر بستر آسودگی پهلو منه 424شمارهٔ ۴۳۰: شاد باش ای دل که خود را خوب رسوا ...425شمارهٔ ۴۳۱: از تو دلها همه ناشاد و تو هم شاد ...426شمارهٔ ۴۳۲: کشته‌ای اول به نازم، باز خندان کر ...427شمارهٔ ۴۳۳: یار بی‌پروا و ما را آرزوی دل بسی 428شمارهٔ ۴۳۴: به نومیدی خوشم، ناکامی‌ام کام است ...429شمارهٔ ۴۳۵: ای عندلیب وصل، هم‌آواز کیستی 430شمارهٔ ۴۳۶: بهار رفت و نچیدم گل از بر رویی 431شمارهٔ ۴۳۷: ز مو ضعیف‌ترم از غم میان کسی 432شمارهٔ ۴۳۸: هزار حیف که در بوستان رعنایی 433شمارهٔ ۴۳۹: چو شمع امشب مرا در محفلش بار است ...434شمارهٔ ۴۴۰: به هوای صید یک ره، به گذار ما نیا ...435شمارهٔ ۴۴۱: ما چو پروانه نسوزیم به داغ غلطی 436شمارهٔ ۴۴۲: از ره به خواهش دل شیدا چه می‌روی 437شمارهٔ ۴۴۳: گر چو شمع آتش برآید از گریبان کسی 438شمارهٔ ۴۴۴: نخیزد از دل مرغان باغ، افغانی 439شمارهٔ ۴۴۵: تا چند از پی دل شیدا رود کسی 440شمارهٔ ۴۴۶: تاوان قتل صید زبون نیست بر کسی 441شمارهٔ ۴۴۷: سرم شد باز گرم از مژده بیجای سودا ...442شمارهٔ ۴۴۸: من و تا روز، هر شب در فراق چشم می ...443شمارهٔ ۴۴۹: نوشم ز بس چو باده، ز پیمانه، دوست ...444شمارهٔ ۴۵۰: چند جفا شیوه و عادت کنی 445شمارهٔ ۴۵۱: آرزوی ما کند با مدعا بیگانگی 446شمارهٔ ۴۵۲: نماند در بدنم جان ز جستجوی گلی 447شمارهٔ ۴۵۳: چنان افتاده‌ام از کار، بهر لاله ر ...448شمارهٔ ۴۵۴: نکردم از سر کویت به هیچ گلشن روی 449شمارهٔ ۴۵۵: دل ز بیداد تو رو کرد به آبادانی 450شمارهٔ ۴۵۶: می‌کنم در بوستان با عندلیبان شیون ...451شمارهٔ ۴۵۷: چو باد صبح گذشتم به گرد هر چمنی 452شمارهٔ ۴۵۸: هرگوشه چو مینا، صنم حور سرشتی 453شمارهٔ ۴۵۹: چون سراپا همه را هست به سوداش سری 454شمارهٔ ۴۶۰: به دل نمی‌گذری، تا کجا گذر داری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ