کتابخانه دیجیتال


    با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

    وقت خط دل کام خود زان لعل روح افزا گرفت

    در بهاران می توان داد دل از صهبا گرفت

    دست بیداد فلک را زود کوته می کند

    فتنه ای کز قامت رعنای او بالا گرفت

    در کدامین ساعت سنگین ندانم کوه غم

    در زمین سینه ما خاکساران جا گرفت

    نیست در سوادگرانجان عشق خوش سودای ما

    می توان از ما دو عالم را به یک ایما گرفت

    دامن ریگ روان را خار نتواند گرفت

    دست خالی ماند هر کس دامن دنیا گرفت

    خوشه گوهر عوض داد و همان شرمنده است

    قطره چندی که ابر ما ازین دریا گرفت

    شور بالادست ما بر طاق نسیان می نهد

    هر شرابی را که باید پنبه از مینا گرفت

    گر چه چون ساحل سلاح من سپر افکندن است

    می توانم تیغ موج از پنجه دریا گرفت

    خانه دلگیر را درمان به صحرا می کنند

    چیست یارب چاره آن دل که از صحرا گرفت؟

    همت پست است دامنگیر ما بی حاصلان

    ورنه کوه قاف را در زیر پر عنقا گرفت

    بود صائب تیغ کوه بیستون بی آب و تاب

    این شرار از تیشه من در دل خارا گرفت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید
فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

نظرات

Captcha