به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۴۲: چشم ابرست و اشک ازو ژاله شدست

880عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چشم ابرست و اشک ازو ژاله شدست

یک روزه غم انده صد ساله شدست

در نای مرا دوزخ به خون لاله شدست

چون نای همه نفس مرا ناله شدست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۱: در نعمت و مال اگر زبر دستی نیست 2شمارهٔ ۴۲: چشم ابرست و اشک ازو ژاله شدست 3شمارهٔ ۴۳: دوشم همه شب چنگ چو شمشیر بخست 4شمارهٔ ۴۴: بر جان منت جان رهی فرمانست 5شمارهٔ ۴۵: ای آنکه مرا قبله وثاق تو بسست 6شمارهٔ ۴۶: وصلش شادیست وز پسش زود غم است 7شمارهٔ ۴۷: آویخته در هوای جان آویزت 8شمارهٔ ۴۸: رویم ز غمت گونه خال تو گرفت 9شمارهٔ ۴۹: ای شاه ز بزم تو جهان را خبرست 10شمارهٔ ۵۰: گر نور فلک چو طبع ما گردد راست 11شمارهٔ ۵۱: طاهر که خطاب تو بر از نام تو نیست 12شمارهٔ ۵۲: با ما ثقت الملک هم آوازی نیست 13شمارهٔ ۵۳: چشم تو چو فتنه جهان سوزانست 14شمارهٔ ۵۴: شد صالح و از همه قیامت برخاست 15شمارهٔ ۵۵: اندر خور نعمت توام خدمت نیست 16شمارهٔ ۵۶: آن شیر که او به صید جز شیر نکشت 17شمارهٔ ۵۷: رنج دل و رنج دیده جز دیده نجست 18شمارهٔ ۵۸: در ماه چه روشنی که در روی تو نیست 19شمارهٔ ۵۹: در فرقت آن کس که تن و جان تو اوست 20شمارهٔ ۶۰: از چرخ چو بر تو مهر فرزندی نیست 21شمارهٔ ۶۱: از حصن بلند دوزخ سرد مراست 22شمارهٔ ۶۲: خوی تو چو رخسار نکوی تو نکوست 23شمارهٔ ۶۳: آنی که زمان زمان مرا عشق تو بوست 24شمارهٔ ۶۴: تا من سر آن روی چو مه خواهم داشت 25شمارهٔ ۶۵: ای بازوی دولت آستینت ظفرست 26شمارهٔ ۶۶: آن بت که هوای او بداندیش منست 27شمارهٔ ۶۷: جویان وصال تو جدا از جانست 28شمارهٔ ۶۸: هر چند گنهکار است آخر علوی است 29شمارهٔ ۶۹: این طالع من یارب و این اختر چیست 30شمارهٔ ۷۰: تا تن به غم هجر تو نابود شده است 31شمارهٔ ۷۱: گر دورم از آن روی جهان آرایت 32شمارهٔ ۷۲: اشک من و رخسار تو همرنگ شده است 33شمارهٔ ۷۳: بادام دو چشم تو دلم زار بخست 34شمارهٔ ۷۴: گر شاه به من چو شیر دندان خایست 35شمارهٔ ۷۵: بر چرخ فتاده نور ایران ملکست 36شمارهٔ ۷۶: امروز جهان بهار از ایران ملکست 37شمارهٔ ۷۷: با من چو زمانه تیر در شست گرفت 38شمارهٔ ۷۸: آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست 39شمارهٔ ۷۹: در بأس چو طاهر علی آهن نیست 40شمارهٔ ۸۰: تا بار غمت نهاده بر محمل ماست 41شمارهٔ ۸۱: هر جای که عشوه ایست پرورده توست 42شمارهٔ ۸۲: در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است 43شمارهٔ ۸۳: ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد 44شمارهٔ ۸۴: آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد 45شمارهٔ ۸۵: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود 46شمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند 47شمارهٔ ۸۷: گیتی و فلک به کشتن من یارند 48شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 49شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 50شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 51شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 52شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 53شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 54شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 55شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 56شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 57شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 58شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 59شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 60شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 61شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 62شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 63شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 64شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 65شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 66شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 67شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 68شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 69شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 70شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 71شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 72شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 73شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 74شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 75شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 76شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 77شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 78شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 79شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 80شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 81شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 82شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 83شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 84شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 85شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 86شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 87شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 88شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 89شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 90شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 91شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 92شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 93شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 94شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 95شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 96شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 97شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 98شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 99شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 100شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 101شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 102شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 103شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 104شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 105شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 106شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 107شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 108شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 109شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 110شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 111شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 112شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 113شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 114شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 115شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 116شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 117شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 118شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 119شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 120شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 121شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 122شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 123شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 124شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 125شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 126شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 127شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 128شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 129شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 130شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 131شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 132شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 133شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 134شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 135شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 136شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 137شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 138شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 139شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 140شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 141شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 142شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 143شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 144شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 145شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 146شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 147شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 148شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 149شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 150شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 151شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 152شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 153شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 154شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 155شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 156شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 157شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 158شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 159شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 160شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 161شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 162شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...163شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 164شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 165شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 166شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 167شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 168شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 169شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 170شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 171شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 172شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 173شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 174شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 175شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 176شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 177شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 178شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 179شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 180شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 181شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 182شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 183شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 184شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 185شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 186شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 187شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 188شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 189شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 190شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 191شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 192شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 193شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 194شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 195شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 196شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 197شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 198شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 199شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 200شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 201شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 202شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 203شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 204شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 205شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 206شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 207شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 208شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 209شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 210شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 211شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 212شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 213شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 214شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 215شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 216شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 217شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 218شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 219شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 220شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 221شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 222شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 223شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 224شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 225شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 226شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 227شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 228شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 229شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 230شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 231شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 232شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 233شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 234شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 235شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 236شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 237شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 238شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 239شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 240شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 241شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 242شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 243شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 244شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 245شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 246شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 247شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 248شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 249شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 250شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 251شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 252شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 253شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 254شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 255شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 256شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 257شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 258شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 259شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 260شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 261شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 262شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 263شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 264شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 265شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 266شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 267شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 268شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 269شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 270شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 271شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 272شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 273شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 274شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 275شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...276شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 277شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 278شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 279شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 280شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 281شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 282شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 283شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 284شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 285شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 286شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 287شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 288شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 289شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 290شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 291شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 292شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 293شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 294شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 295شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 296شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 297شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 298شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 299شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 300شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 301شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 302شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 303شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 304شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 305شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 306شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 307شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 308شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 309شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 310شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 311شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 312شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 313شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 314شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 315شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 316شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 317شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 318شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 319شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 320شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 321شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 322شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 323شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 324شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 325شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 326شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 327شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 328شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 329شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 330شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 331شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 332شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 333شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 334شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 335شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 336شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 337شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 338شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 339شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 340شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 341شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 342شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 343شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 344شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 345شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 346شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 347شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 348شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 349شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 350شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 351شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 352شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 353شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 354شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 355شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 356شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 357شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ