به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود

1010عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر صبر کنم عمر همی باد شود

ور ناله کنم عدو همی شاد شود

شادی عدو نجویم و صبر کنم

شاید که فلک در این میان راد شود

گفتم که چو از بند گشایش باشد

زین بند مگر مرا رهایش باشد

اکنون غم را همی فزایش باشد

آری ملک آن کند که رایش باشد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 2شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 3شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 4شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 5شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 6شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 7شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 8شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 9شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 10شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 11شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 12شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 13شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 14شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 15شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 16شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 17شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 18شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 19شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 20شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 21شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 22شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 23شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 24شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 25شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 26شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 27شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 28شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 29شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 30شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 31شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 32شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 33شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 34شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 35شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 36شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 37شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 38شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 39شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 40شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 41شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 42شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 43شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 44شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 45شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 46شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 47شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 48شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 49شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 50شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 51شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 52شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 53شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 54شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 55شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 56شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 57شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 58شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 59شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 60شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 61شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 62شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 63شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 64شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 65شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 66شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 67شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 68شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 69شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 70شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 71شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 72شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 73شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 74شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 75شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 76شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 77شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 78شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 79شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 80شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 81شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 82شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 83شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 84شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 85شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 86شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 87شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 88شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 89شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 90شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 91شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 92شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 93شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 94شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 95شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 96شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 97شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 98شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 99شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 100شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 101شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 102شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 103شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 104شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 105شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 106شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 107شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 108شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 109شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...110شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 111شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 112شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 113شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 114شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 115شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 116شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 117شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 118شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 119شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 120شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 121شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 122شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 123شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 124شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 125شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 126شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 127شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 128شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 129شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 130شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 131شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 132شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 133شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 134شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 135شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 136شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 137شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 138شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 139شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 140شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 141شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 142شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 143شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 144شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 145شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 146شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 147شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 148شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 149شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 150شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 151شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 152شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 153شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 154شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 155شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 156شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 157شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 158شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 159شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 160شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 161شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 162شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 163شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 164شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 165شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 166شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 167شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 168شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 169شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 170شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 171شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 172شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 173شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 174شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 175شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 176شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 177شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 178شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 179شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 180شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 181شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 182شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 183شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 184شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 185شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 186شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 187شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 188شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 189شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 190شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 191شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 192شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 193شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 194شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 195شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 196شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 197شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 198شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 199شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 200شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 201شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 202شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 203شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 204شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 205شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 206شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 207شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 208شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 209شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 210شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 211شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 212شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 213شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 214شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 215شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 216شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 217شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 218شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 219شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 220شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 221شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 222شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...223شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 224شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 225شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 226شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 227شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 228شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 229شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 230شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 231شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 232شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 233شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 234شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 235شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 236شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 237شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 238شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 239شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 240شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 241شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 242شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 243شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 244شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 245شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 246شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 247شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 248شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 249شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 250شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 251شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 252شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 253شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 254شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 255شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 256شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 257شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 258شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 259شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 260شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 261شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 262شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 263شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 264شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 265شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 266شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 267شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 268شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 269شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 270شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 271شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 272شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 273شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 274شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 275شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 276شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 277شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 278شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 279شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 280شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 281شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 282شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 283شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 284شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 285شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 286شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 287شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 288شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 289شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 290شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 291شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 292شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 293شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 294شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 295شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 296شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 297شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 298شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 299شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 300شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 301شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 302شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 303شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 304شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ