به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر

1010عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر ابر که بنگرم غباری شده گیر

گر گل گیرم به دست خاری شده گیر

هر روز مرا خانه حصاری شده گیر

عمری شده دان و روزگاری شده گیر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 2شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 3شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 4شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 5شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 6شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 7شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 8شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 9شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 10شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 11شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 12شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 13شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 14شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 15شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 16شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 17شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 18شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 19شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 20شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 21شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 22شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 23شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 24شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 25شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 26شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 27شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 28شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 29شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 30شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 31شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 32شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 33شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 34شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 35شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 36شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 37شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 38شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 39شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 40شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 41شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 42شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 43شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 44شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 45شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 46شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...47شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 48شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 49شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 50شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 51شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 52شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 53شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 54شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 55شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 56شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 57شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 58شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 59شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 60شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 61شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 62شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 63شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 64شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 65شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 66شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 67شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 68شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 69شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 70شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 71شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 72شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 73شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 74شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 75شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 76شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 77شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 78شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 79شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 80شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 81شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 82شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 83شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 84شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 85شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 86شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 87شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 88شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 89شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 90شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 91شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 92شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 93شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 94شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 95شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 96شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 97شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 98شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 99شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 100شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 101شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 102شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 103شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 104شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 105شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 106شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 107شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 108شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 109شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 110شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 111شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 112شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 113شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 114شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 115شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 116شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 117شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 118شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 119شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 120شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 121شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 122شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 123شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 124شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 125شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 126شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 127شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 128شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 129شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 130شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 131شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 132شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 133شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 134شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 135شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 136شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 137شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 138شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 139شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 140شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 141شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 142شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 143شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 144شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 145شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 146شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 147شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 148شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 149شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 150شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 151شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 152شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 153شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 154شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 155شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 156شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 157شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 158شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 159شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...160شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 161شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 162شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 163شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 164شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 165شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 166شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 167شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 168شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 169شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 170شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 171شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 172شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 173شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 174شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 175شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 176شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 177شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 178شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 179شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 180شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 181شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 182شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 183شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 184شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 185شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 186شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 187شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 188شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 189شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 190شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 191شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 192شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 193شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 194شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 195شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 196شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 197شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 198شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 199شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 200شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 201شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 202شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 203شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 204شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 205شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 206شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 207شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 208شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 209شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 210شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 211شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 212شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 213شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 214شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 215شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 216شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 217شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 218شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 219شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 220شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 221شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 222شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 223شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 224شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 225شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 226شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 227شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 228شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 229شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 230شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 231شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 232شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 233شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 234شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 235شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 236شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 237شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 238شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 239شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 240شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 241شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ