به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ

950عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

من همت باز دارم و کبر پلنگ

ز آن روی مرا نشست کوه آمد و تنگ

روزی روزی گردهدم چرخ دو رنگ

بر پر تذرو غلطم و سینه رنگ

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 2شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 3شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...4شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 5شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 6شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 7شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 8شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 9شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 10شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 11شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 12شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 13شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 14شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 15شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 16شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 17شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 18شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 19شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 20شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 21شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 22شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 23شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 24شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 25شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 26شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 27شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 28شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 29شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 30شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 31شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 32شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 33شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 34شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 35شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 36شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 37شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 38شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 39شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 40شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 41شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 42شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 43شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 44شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 45شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 46شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 47شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 48شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 49شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 50شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 51شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 52شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 53شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 54شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 55شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 56شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 57شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 58شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 59شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 60شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 61شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 62شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 63شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 64شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 65شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 66شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 67شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 68شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 69شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 70شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 71شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 72شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 73شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 74شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 75شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 76شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 77شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 78شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 79شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 80شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 81شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 82شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 83شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 84شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 85شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 86شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 87شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 88شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 89شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 90شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 91شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 92شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 93شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 94شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 95شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 96شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 97شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 98شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 99شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 100شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 101شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 102شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 103شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 104شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 105شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 106شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 107شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 108شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 109شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 110شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 111شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 112شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 113شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 114شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 115شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 116شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...117شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 118شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 119شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 120شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 121شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 122شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 123شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 124شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 125شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 126شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 127شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 128شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 129شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 130شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 131شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 132شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 133شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 134شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 135شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 136شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 137شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 138شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 139شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 140شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 141شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 142شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 143شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 144شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 145شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 146شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 147شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 148شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 149شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 150شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 151شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 152شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 153شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 154شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 155شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 156شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 157شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 158شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 159شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 160شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 161شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 162شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 163شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 164شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 165شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 166شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 167شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 168شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 169شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 170شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 171شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 172شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 173شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 174شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 175شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 176شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 177شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 178شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 179شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 180شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 181شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 182شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 183شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 184شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 185شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 186شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 187شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 188شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 189شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 190شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 191شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 192شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 193شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 194شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 195شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 196شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 197شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 198شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ