به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به رنگ

700عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

من چون دل لاله ام تو چون رنگ به رنگ

از من تو چرا باز همی داری چنگ

ماننده برگ لاله زود ای سرهنگ

همچون دل لاله در برم گیری تنگ

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 2شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...3شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 4شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 5شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 6شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 7شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 8شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 9شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 10شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 11شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 12شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 13شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 14شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 15شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 16شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 17شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 18شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 19شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 20شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 21شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 22شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 23شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 24شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 25شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 26شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 27شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 28شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 29شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 30شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 31شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 32شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 33شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 34شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 35شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 36شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 37شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 38شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 39شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 40شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 41شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 42شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 43شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 44شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 45شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 46شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 47شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 48شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 49شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 50شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 51شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 52شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 53شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 54شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 55شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 56شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 57شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 58شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 59شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 60شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 61شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 62شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 63شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 64شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 65شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 66شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 67شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 68شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 69شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 70شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 71شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 72شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 73شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 74شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 75شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 76شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 77شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 78شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 79شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 80شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 81شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 82شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 83شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 84شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 85شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 86شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 87شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 88شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 89شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 90شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 91شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 92شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 93شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 94شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 95شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 96شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 97شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 98شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 99شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 100شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 101شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 102شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 103شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 104شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 105شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 106شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 107شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 108شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 109شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 110شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 111شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 112شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 113شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 114شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 115شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...116شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 117شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 118شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 119شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 120شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 121شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 122شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 123شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 124شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 125شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 126شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 127شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 128شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 129شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 130شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 131شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 132شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 133شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 134شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 135شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 136شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 137شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 138شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 139شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 140شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 141شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 142شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 143شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 144شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 145شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 146شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 147شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 148شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 149شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 150شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 151شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 152شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 153شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 154شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 155شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 156شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 157شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 158شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 159شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 160شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 161شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 162شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 163شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 164شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 165شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 166شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 167شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 168شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 169شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 170شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 171شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 172شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 173شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 174شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 175شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 176شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 177شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 178شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 179شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 180شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 181شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 182شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 183شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 184شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 185شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 186شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 187شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 188شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 189شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 190شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 191شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 192شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 193شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 194شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 195شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 196شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 197شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ