به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن

670عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا خسته دل مرا بریده ست ز تن

دارم گله هاش را چو شمشیر سخن

لیکن چکنم گفت نمی یارم من

کان پسته دهن کرد مرا بسته دهن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 2شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 3شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 4شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 5شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 6شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 7شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 8شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 9شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 10شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 11شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 12شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 13شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 14شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 15شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 16شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 17شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 18شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 19شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 20شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 21شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 22شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...23شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 24شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 25شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 26شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 27شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 28شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 29شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 30شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 31شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 32شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 33شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 34شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 35شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 36شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 37شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 38شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 39شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 40شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 41شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 42شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 43شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 44شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 45شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 46شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 47شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 48شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 49شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 50شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 51شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 52شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 53شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 54شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 55شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 56شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 57شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 58شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 59شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 60شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 61شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 62شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 63شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 64شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 65شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 66شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 67شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 68شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 69شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 70شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 71شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 72شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 73شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 74شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 75شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 76شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 77شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 78شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 79شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 80شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 81شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 82شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 83شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 84شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 85شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 86شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 87شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 88شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 89شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 90شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 91شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 92شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 93شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 94شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 95شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 96شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 97شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 98شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 99شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 100شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 101شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 102شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 103شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 104شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ