به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم

1080عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

با کس غم تو بیش نخواهم گفتم

وین در دو دیده هم نخواهم سفتن

مهر تو ز دل پاک بخواهم رفتن

بر بستر صبر خوش بخواهم خفتن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 2شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 3شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 4شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 5شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 6شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 7شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 8شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 9شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 10شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 11شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 12شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 13شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 14شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...15شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 16شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 17شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 18شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 19شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 20شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 21شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 22شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 23شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 24شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 25شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 26شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 27شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 28شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 29شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 30شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 31شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 32شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 33شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 34شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 35شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 36شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 37شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 38شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 39شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 40شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 41شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 42شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 43شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 44شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 45شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 46شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 47شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 48شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 49شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 50شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 51شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 52شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 53شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 54شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 55شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 56شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 57شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 58شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 59شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 60شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 61شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 62شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 63شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 64شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 65شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 66شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 67شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 68شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 69شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 70شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 71شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 72شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 73شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 74شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 75شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 76شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 77شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 78شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 79شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 80شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 81شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 82شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 83شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 84شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 85شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 86شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 87شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 88شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 89شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 90شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 91شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 92شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 93شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 94شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 95شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 96شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ