به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم

680عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چون از گل روی تو بهاری رسدم

از درگه هجر تو سواری رسدم

در وصل تو چون دست نگاری رسدم

در دیده ز غمزه تو خاری رسدم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 2شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 3شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 4شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 5شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 6شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 7شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 8شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 9شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 10شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 11شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 12شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 13شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 14شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 15شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 16شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 17شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 18شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 19شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 20شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 21شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 22شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 23شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 24شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 25شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 26شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 27شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 28شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 29شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 30شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 31شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 32شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 33شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 34شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 35شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 36شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 37شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 38شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 39شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 40شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 41شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 42شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 43شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 44شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 45شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 46شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 47شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 48شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 49شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 50شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 51شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 52شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 53شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 54شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 55شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 56شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 57شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 58شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 59شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 60شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 61شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 62شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 63شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 64شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 65شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 66شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 67شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 68شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 69شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 70شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 71شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 72شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 73شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 74شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...75شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 76شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 77شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 78شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 79شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 80شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 81شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 82شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 83شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 84شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 85شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 86شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 87شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 88شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 89شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 90شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 91شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 92شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 93شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 94شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 95شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 96شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 97شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 98شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 99شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 100شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 101شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 102شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 103شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 104شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 105شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 106شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 107شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 108شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 109شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 110شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 111شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 112شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 113شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 114شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 115شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 116شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 117شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 118شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 119شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 120شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 121شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 122شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 123شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 124شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 125شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 126شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 127شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 128شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 129شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 130شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 131شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 132شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 133شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 134شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 135شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 136شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 137شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 138شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 139شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 140شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 141شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 142شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 143شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 144شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 145شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 146شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 147شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 148شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 149شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 150شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 151شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 152شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 153شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 154شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 155شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 156شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ