به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم

1090عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم

خاری و گلی با من و با یک عالم

در بسته به تو مهر و وفا یک عالم

مانده ز تو در خوف و رجا یک عالم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 2شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 3شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 4شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 5شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 6شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 7شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 8شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 9شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 10شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 11شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 12شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 13شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 14شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 15شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 16شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 17شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 18شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 19شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 20شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 21شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 22شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 23شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 24شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 25شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 26شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 27شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 28شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 29شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 30شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 31شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 32شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 33شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 34شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 35شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 36شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 37شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 38شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 39شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 40شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 41شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 42شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 43شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 44شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 45شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 46شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 47شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 48شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 49شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 50شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 51شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 52شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 53شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 54شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 55شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 56شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...57شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 58شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 59شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 60شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 61شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 62شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 63شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 64شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 65شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 66شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 67شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 68شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 69شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 70شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 71شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 72شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 73شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 74شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 75شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 76شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 77شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 78شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 79شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 80شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 81شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 82شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 83شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 84شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 85شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 86شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 87شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 88شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 89شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 90شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 91شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 92شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 93شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 94شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 95شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 96شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 97شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 98شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 99شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 100شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 101شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 102شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 103شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 104شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 105شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 106شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 107شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 108شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 109شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 110شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 111شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 112شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 113شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 114شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 115شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 116شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 117شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 118شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 119شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 120شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 121شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 122شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 123شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 124شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 125شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 126شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 127شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 128شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 129شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 130شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 131شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 132شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 133شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 134شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 135شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 136شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 137شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 138شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ