به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم

720عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بر روی تو مهربان و دلسوز منم

پیش تو به مهرگان و نوروز منم

بر لشگر هجران تو پیروز منم

سر دفتر عاشقان امروز منم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 2شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 3شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 4شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 5شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 6شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 7شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 8شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 9شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 10شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 11شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 12شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 13شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 14شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 15شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 16شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 17شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 18شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 19شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 20شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 21شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 22شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 23شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 24شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 25شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 26شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 27شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 28شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 29شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 30شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 31شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 32شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 33شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 34شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 35شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 36شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 37شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 38شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 39شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 40شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 41شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 42شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 43شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 44شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 45شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 46شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 47شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 48شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 49شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 50شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 51شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 52شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 53شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 54شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 55شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 56شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 57شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 58شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 59شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 60شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 61شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...62شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 63شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 64شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 65شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 66شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 67شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 68شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 69شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 70شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 71شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 72شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 73شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 74شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 75شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 76شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 77شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 78شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 79شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 80شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 81شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 82شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 83شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 84شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 85شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 86شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 87شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 88شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 89شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 90شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 91شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 92شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 93شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 94شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 95شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 96شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 97شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 98شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 99شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 100شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 101شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 102شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 103شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 104شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 105شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 106شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 107شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 108شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 109شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 110شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 111شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 112شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 113شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 114شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 115شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 116شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 117شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 118شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 119شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 120شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 121شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 122شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 123شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 124شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 125شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 126شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 127شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 128شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 129شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 130شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 131شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 132شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 133شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 134شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 135شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 136شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 137شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 138شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 139شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 140شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 141شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 142شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 143شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ