به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم

720عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم

با انده اگر بی تو نجفتم جفتم

صبری که ز دل همی نرفتم رفتم

این که همه هر چه می نگفتم گفتم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 2شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 3شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 4شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 5شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 6شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 7شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 8شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 9شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 10شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 11شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 12شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 13شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 14شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 15شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 16شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 17شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 18شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 19شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 20شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 21شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 22شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 23شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 24شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 25شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 26شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 27شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 28شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 29شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 30شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 31شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 32شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 33شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 34شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 35شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 36شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 37شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 38شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 39شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 40شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 41شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 42شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 43شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 44شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 45شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 46شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 47شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 48شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 49شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 50شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 51شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 52شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 53شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 54شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 55شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 56شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 57شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 58شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 59شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 60شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 61شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 62شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 63شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 64شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 65شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 66شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 67شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 68شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 69شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 70شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 71شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 72شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...73شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 74شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 75شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 76شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 77شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 78شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 79شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 80شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 81شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 82شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 83شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 84شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 85شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 86شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 87شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 88شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 89شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 90شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 91شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 92شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 93شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 94شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 95شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 96شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 97شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 98شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 99شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 100شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 101شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 102شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 103شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 104شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 105شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 106شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 107شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 108شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 109شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 110شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 111شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 112شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 113شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 114شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 115شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 116شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 117شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 118شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 119شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 120شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 121شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 122شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 123شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 124شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 125شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 126شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 127شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 128شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 129شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 130شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 131شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 132شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 133شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 134شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 135شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 136شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 137شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 138شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 139شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 140شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 141شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 142شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 143شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 144شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 145شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 146شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 147شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 148شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 149شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 150شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 151شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 152شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 153شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 154شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ