به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام

890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بونصر من ار عاشق ایام توام

از چرخ همیشه طالب کام توام

چون نام خودم از تو و با نام توام

خود روی نیم نهال انعام توام

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 2شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 3شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 4شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 5شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 6شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 7شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 8شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 9شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 10شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 11شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 12شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 13شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 14شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 15شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 16شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 17شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 18شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 19شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 20شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 21شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 22شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 23شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 24شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 25شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 26شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 27شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 28شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 29شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 30شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 31شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 32شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 33شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 34شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 35شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 36شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 37شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 38شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 39شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 40شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 41شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 42شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 43شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 44شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 45شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 46شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 47شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 48شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 49شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 50شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 51شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 52شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 53شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 54شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 55شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 56شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 57شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 58شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 59شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 60شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 61شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 62شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 63شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 64شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 65شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 66شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 67شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 68شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...69شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 70شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 71شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 72شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 73شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 74شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 75شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 76شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 77شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 78شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 79شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 80شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 81شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 82شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 83شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 84شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 85شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 86شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 87شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 88شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 89شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 90شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 91شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 92شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 93شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 94شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 95شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 96شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 97شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 98شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 99شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 100شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 101شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 102شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 103شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 104شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 105شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 106شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 107شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 108شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 109شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 110شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 111شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 112شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 113شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 114شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 115شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 116شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 117شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 118شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 119شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 120شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 121شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 122شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 123شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 124شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 125شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 126شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 127شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 128شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 129شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 130شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 131شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 132شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 133شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 134شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 135شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 136شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 137شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 138شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 139شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 140شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 141شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 142شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 143شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 144شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 145شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 146شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 147شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 148شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 149شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 150شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ