به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم

1050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر من برم از مردم بد سازم برم

فرجام ببینم و به آغاز برم

هر کس که به من دژم دژم پیوندد

بنگر که چه پاره پاره زو باز برم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 2شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 3شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 4شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 5شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 6شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 7شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 8شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 9شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 10شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 11شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 12شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 13شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 14شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 15شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 16شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 17شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 18شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 19شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 20شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 21شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 22شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 23شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 24شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 25شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 26شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 27شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 28شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 29شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 30شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 31شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 32شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 33شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 34شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 35شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 36شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 37شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 38شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 39شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 40شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 41شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 42شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 43شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 44شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 45شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 46شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 47شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 48شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 49شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 50شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 51شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 52شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 53شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 54شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 55شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 56شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 57شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 58شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 59شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 60شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 61شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 62شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 63شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 64شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 65شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 66شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 67شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 68شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 69شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 70شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 71شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 72شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 73شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 74شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 75شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 76شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 77شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 78شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 79شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 80شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 81شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 82شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 83شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 84شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 85شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 86شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 87شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 88شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 89شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 90شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 91شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 92شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 93شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 94شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 95شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...96شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 97شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 98شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 99شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 100شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 101شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 102شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 103شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 104شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 105شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 106شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 107شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 108شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 109شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 110شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 111شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 112شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 113شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 114شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 115شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 116شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 117شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 118شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 119شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 120شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 121شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 122شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 123شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 124شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 125شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 126شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 127شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 128شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 129شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 130شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 131شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 132شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 133شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 134شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 135شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 136شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 137شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 138شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 139شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 140شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 141شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 142شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 143شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 144شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 145شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 146شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 147شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 148شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 149شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 150شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 151شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 152شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 153شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 154شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 155شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 156شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 157شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 158شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 159شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 160شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 161شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 162شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 163شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 164شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 165شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 166شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 167شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 168شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 169شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 170شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 171شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 172شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 173شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 174شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 175شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 176شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 177شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ