به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال

620عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نامد به کف آن زلف سمن مال به مال

می رقص کند بر آن رخ از خال به خال

ای چون گل نو که بینمت سال به سال

گردیده چو روزگار از حال به حال

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 2شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 3شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 4شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 5شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 6شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 7شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 8شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 9شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 10شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 11شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 12شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 13شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 14شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 15شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 16شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 17شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 18شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 19شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 20شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 21شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 22شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 23شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 24شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 25شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 26شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 27شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 28شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 29شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 30شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 31شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 32شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 33شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 34شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 35شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 36شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 37شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 38شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 39شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 40شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 41شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 42شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 43شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 44شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 45شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 46شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 47شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 48شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 49شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 50شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 51شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 52شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 53شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 54شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 55شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 56شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 57شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 58شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 59شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 60شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 61شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 62شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 63شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 64شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 65شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 66شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 67شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 68شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 69شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 70شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 71شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 72شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 73شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 74شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 75شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 76شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 77شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 78شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 79شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 80شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 81شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 82شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 83شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 84شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 85شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 86شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 87شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 88شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 89شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 90شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 91شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 92شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 93شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 94شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 95شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 96شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 97شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 98شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 99شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 100شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 101شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 102شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 103شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 104شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 105شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 106شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 107شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...108شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 109شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 110شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 111شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 112شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 113شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 114شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 115شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 116شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 117شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 118شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 119شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 120شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 121شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 122شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 123شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 124شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 125شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 126شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 127شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 128شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 129شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 130شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 131شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 132شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 133شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 134شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 135شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 136شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 137شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 138شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 139شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 140شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 141شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 142شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 143شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 144شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 145شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 146شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 147شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 148شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 149شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 150شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 151شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 152شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 153شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 154شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 155شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 156شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 157شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 158شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 159شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 160شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 161شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 162شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 163شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 164شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 165شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 166شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 167شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 168شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 169شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 170شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 171شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 172شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 173شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 174شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 175شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 176شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 177شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 178شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 179شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 180شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 181شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 182شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 183شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 184شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 185شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 186شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 187شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 188شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 189شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ