به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم

910عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در دولت شاه چون قوی شد رایم

گفتم که رکاب را ز زر فرمایم

زر گفت مرا که من تو را کی شایم

آمد آهن گرفت هر دو پایم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 2شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 3شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 4شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 5شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 6شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 7شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 8شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 9شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 10شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 11شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 12شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 13شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 14شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 15شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 16شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 17شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 18شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 19شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 20شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 21شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 22شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 23شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 24شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 25شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 26شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 27شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 28شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 29شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 30شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 31شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 32شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 33شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 34شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 35شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 36شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 37شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 38شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 39شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 40شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 41شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 42شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 43شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 44شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 45شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 46شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 47شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 48شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 49شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 50شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 51شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 52شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 53شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 54شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 55شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 56شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 57شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 58شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 59شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 60شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 61شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 62شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 63شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 64شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 65شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 66شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 67شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 68شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 69شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 70شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 71شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 72شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 73شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 74شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 75شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 76شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 77شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 78شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 79شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 80شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 81شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 82شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 83شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 84شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 85شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 86شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 87شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 88شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 89شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 90شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 91شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 92شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 93شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 94شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 95شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 96شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 97شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 98شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 99شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 100شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 101شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 102شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...103شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 104شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 105شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 106شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 107شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 108شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 109شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 110شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 111شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 112شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 113شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 114شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 115شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 116شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 117شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 118شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 119شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 120شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 121شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 122شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 123شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 124شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 125شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 126شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 127شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 128شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 129شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 130شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 131شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 132شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 133شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 134شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 135شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 136شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 137شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 138شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 139شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 140شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 141شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 142شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 143شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 144شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 145شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 146شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 147شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 148شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 149شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 150شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 151شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 152شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 153شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 154شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 155شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 156شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 157شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 158شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 159شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 160شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 161شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 162شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 163شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 164شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 165شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 166شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 167شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 168شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 169شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 170شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 171شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 172شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 173شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 174شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 175شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 176شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 177شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 178شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 179شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 180شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 181شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 182شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 183شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 184شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ