به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل

690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل

بفسردمی و گشت به باغ اندر گل

بنگر که چه پاسخ آرد او را بلبل

بگداخت گل و گشت به جام اندر مل

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 2شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 3شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 4شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 5شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 6شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 7شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 8شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 9شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 10شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 11شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 12شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 13شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 14شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 15شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 16شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 17شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 18شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 19شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 20شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 21شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 22شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 23شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 24شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 25شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 26شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 27شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 28شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 29شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 30شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 31شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 32شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 33شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 34شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 35شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 36شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 37شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 38شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 39شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 40شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 41شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 42شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 43شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 44شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 45شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 46شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 47شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 48شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 49شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 50شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 51شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 52شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 53شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 54شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 55شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 56شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 57شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 58شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 59شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 60شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 61شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 62شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 63شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 64شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 65شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 66شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 67شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 68شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 69شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 70شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 71شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 72شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 73شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 74شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 75شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 76شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 77شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 78شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 79شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 80شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 81شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 82شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 83شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 84شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 85شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 86شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 87شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 88شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 89شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 90شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 91شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 92شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 93شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 94شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 95شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 96شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 97شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 98شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 99شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 100شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 101شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 102شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 103شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 104شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 105شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 106شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...107شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 108شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 109شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 110شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 111شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 112شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 113شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 114شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 115شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 116شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 117شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 118شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 119شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 120شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 121شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 122شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 123شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 124شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 125شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 126شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 127شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 128شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 129شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 130شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 131شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 132شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 133شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 134شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 135شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 136شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 137شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 138شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 139شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 140شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 141شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 142شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 143شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 144شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 145شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 146شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 147شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 148شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 149شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 150شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 151شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 152شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 153شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 154شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 155شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 156شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 157شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 158شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 159شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 160شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 161شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 162شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 163شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 164شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 165شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 166شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 167شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 168شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 169شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 170شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 171شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 172شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 173شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 174شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 175شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 176شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 177شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 178شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 179شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 180شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 181شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 182شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 183شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 184شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 185شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 186شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 187شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 188شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ