به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک

620عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گردون نکشد کمال مسعود ملک

شاهی نبود بسان مسعود ملک

شد دولت قهرمان مسعود ملک

سوگند خورم به جان مسعود ملک

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 2شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 3شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 4شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...5شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 6شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 7شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 8شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 9شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 10شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 11شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 12شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 13شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 14شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 15شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 16شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 17شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 18شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 19شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 20شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 21شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 22شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 23شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 24شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 25شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 26شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 27شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 28شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 29شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 30شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 31شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 32شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 33شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 34شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 35شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 36شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 37شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 38شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 39شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 40شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 41شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 42شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 43شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 44شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 45شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 46شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 47شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 48شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 49شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 50شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 51شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 52شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 53شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 54شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 55شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 56شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 57شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 58شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 59شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 60شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 61شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 62شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 63شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 64شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 65شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 66شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 67شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 68شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 69شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 70شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 71شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 72شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 73شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 74شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 75شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 76شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 77شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 78شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 79شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 80شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 81شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 82شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 83شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 84شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 85شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 86شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 87شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 88شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 89شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 90شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 91شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 92شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 93شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 94شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 95شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 96شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 97شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 98شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 99شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 100شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 101شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 102شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 103شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 104شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 105شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 106شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 107شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 108شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 109شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 110شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 111شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 112شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 113شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 114شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 115شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 116شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 117شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...118شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 119شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 120شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 121شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 122شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 123شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 124شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 125شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 126شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 127شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 128شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 129شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 130شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 131شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 132شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 133شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 134شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 135شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 136شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 137شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 138شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 139شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 140شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 141شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 142شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 143شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 144شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 145شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 146شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 147شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 148شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 149شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 150شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 151شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 152شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 153شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 154شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 155شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 156شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 157شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 158شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 159شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 160شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 161شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 162شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 163شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 164شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 165شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 166شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 167شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 168شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 169شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 170شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 171شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 172شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 173شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 174شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 175شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 176شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 177شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 178شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 179شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 180شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 181شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 182شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 183شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 184شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 185شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 186شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 187شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 188شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 189شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 190شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 191شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 192شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 193شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 194شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 195شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 196شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 197شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 198شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 199شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ