به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک

680عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای چرخ مدور خسیس بی باک

صد پیرهن وفای من کردی چاک

آزاده هر آنچه بود کردی تو هلاک

از گردش تو کنون چه ترسست و چه باک

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 2شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 3شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 4شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 5شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...6شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 7شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 8شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 9شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 10شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 11شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 12شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 13شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 14شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 15شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 16شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 17شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 18شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 19شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 20شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 21شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 22شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 23شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 24شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 25شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 26شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 27شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 28شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 29شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 30شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 31شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 32شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 33شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 34شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 35شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 36شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 37شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 38شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 39شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 40شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 41شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 42شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 43شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 44شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 45شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 46شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 47شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 48شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 49شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 50شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 51شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 52شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 53شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 54شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 55شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 56شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 57شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 58شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 59شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 60شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 61شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 62شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 63شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 64شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 65شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 66شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 67شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 68شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 69شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 70شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 71شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 72شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 73شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 74شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 75شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 76شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 77شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 78شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 79شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 80شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 81شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 82شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 83شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 84شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 85شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 86شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 87شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 88شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 89شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 90شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 91شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 92شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 93شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 94شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 95شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 96شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 97شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 98شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 99شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 100شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 101شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 102شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 103شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 104شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 105شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 106شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 107شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 108شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 109شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 110شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 111شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 112شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 113شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 114شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 115شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 116شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 117شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 118شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...119شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 120شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 121شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 122شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 123شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 124شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 125شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 126شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 127شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 128شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 129شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 130شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 131شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 132شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 133شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 134شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 135شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 136شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 137شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 138شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 139شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 140شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 141شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 142شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 143شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 144شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 145شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 146شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 147شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 148شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 149شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 150شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 151شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 152شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 153شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 154شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 155شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 156شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 157شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 158شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 159شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 160شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 161شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 162شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 163شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 164شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 165شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 166شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 167شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 168شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 169شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 170شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 171شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 172شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 173شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 174شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 175شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 176شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 177شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 178شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 179شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 180شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 181شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 182شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 183شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 184شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 185شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 186شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 187شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 188شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 189شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 190شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 191شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 192شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 193شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 194شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 195شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 196شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 197شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 198شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 199شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 200شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ