به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش

970عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا از من می جهی چو دود از آتش

چون دود بر آتشم من ای دلبر کش

با آن رخ دلفروز و زلف سرکش

خوش نیستی ای چو جهان ناخوش و خوش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 2شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 3شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 4شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 5شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 6شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 7شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 8شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...9شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 10شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 11شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 12شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 13شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 14شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 15شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 16شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 17شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 18شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 19شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 20شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 21شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 22شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 23شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 24شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 25شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 26شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 27شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 28شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 29شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 30شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 31شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 32شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 33شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 34شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 35شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 36شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 37شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 38شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 39شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 40شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 41شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 42شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 43شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 44شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 45شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 46شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 47شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 48شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 49شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 50شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 51شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 52شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 53شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 54شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 55شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 56شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 57شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 58شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 59شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 60شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 61شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 62شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 63شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 64شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 65شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 66شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 67شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 68شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 69شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 70شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 71شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 72شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 73شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 74شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 75شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 76شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 77شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 78شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 79شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 80شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 81شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 82شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 83شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 84شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 85شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 86شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 87شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 88شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 89شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 90شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 91شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 92شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 93شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 94شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 95شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 96شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 97شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 98شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 99شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 100شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 101شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 102شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 103شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 104شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 105شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 106شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 107شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 108شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 109شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 110شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 111شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 112شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 113شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 114شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 115شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 116شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 117شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 118شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 119شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 120شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 121شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...122شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 123شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 124شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 125شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 126شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 127شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 128شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 129شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 130شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 131شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 132شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 133شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 134شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 135شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 136شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 137شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 138شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 139شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 140شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 141شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 142شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 143شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 144شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 145شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 146شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 147شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 148شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 149شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 150شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 151شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 152شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 153شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 154شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 155شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 156شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 157شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 158شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 159شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 160شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 161شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 162شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 163شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 164شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 165شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 166شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 167شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 168شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 169شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 170شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 171شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 172شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 173شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 174شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 175شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 176شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 177شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 178شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 179شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 180شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 181شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 182شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 183شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 184شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 185شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 186شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 187شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 188شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 189شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 190شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 191شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 192شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 193شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 194شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 195شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 196شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 197شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 198شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 199شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 200شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 201شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 202شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 203شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ