به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش

1100عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مسعود که بود سعد سلمان پدرش

جاییست که از چرخ گذشته است سرش

آن باد چه گویی که سعادت پسرش

دارد خبرش که گوید او را خبرش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 2شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 3شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 4شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 5شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 6شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 7شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 8شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 9شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...10شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 11شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 12شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 13شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 14شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 15شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 16شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 17شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 18شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 19شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 20شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 21شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 22شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 23شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 24شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 25شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 26شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 27شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 28شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 29شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 30شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 31شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 32شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 33شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 34شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 35شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 36شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 37شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 38شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 39شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 40شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 41شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 42شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 43شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 44شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 45شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 46شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 47شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 48شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 49شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 50شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 51شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 52شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 53شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 54شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 55شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 56شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 57شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 58شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 59شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 60شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 61شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 62شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 63شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 64شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 65شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 66شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 67شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 68شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 69شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 70شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 71شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 72شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 73شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 74شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 75شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 76شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 77شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 78شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 79شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 80شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 81شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 82شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 83شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 84شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 85شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 86شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 87شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 88شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 89شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 90شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 91شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 92شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 93شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 94شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 95شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 96شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 97شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 98شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 99شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 100شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 101شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 102شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 103شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 104شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 105شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 106شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 107شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 108شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 109شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 110شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 111شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 112شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 113شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 114شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 115شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 116شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 117شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 118شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 119شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 120شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 121شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 122شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...123شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 124شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 125شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 126شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 127شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 128شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 129شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 130شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 131شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 132شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 133شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 134شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 135شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 136شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 137شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 138شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 139شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 140شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 141شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 142شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 143شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 144شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 145شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 146شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 147شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 148شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 149شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 150شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 151شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 152شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 153شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 154شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 155شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 156شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 157شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 158شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 159شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 160شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 161شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 162شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 163شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 164شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 165شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 166شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 167شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 168شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 169شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 170شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 171شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 172شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 173شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 174شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 175شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 176شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 177شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 178شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 179شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 180شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 181شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 182شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 183شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 184شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 185شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 186شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 187شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 188شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 189شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 190شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 191شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 192شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 193شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 194شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 195شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 196شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 197شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 198شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 199شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 200شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 201شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 202شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 203شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 204شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ