به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار

1020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اکنون که شدی به بتکده عاشق زار

پیش آر صلیب و زود بربند زنار

اکنون که همی قلندری جویی یار

مردانه بزی و از کسی باک مدار

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 2شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 3شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 4شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 5شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 6شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 7شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 8شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 9شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 10شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 11شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 12شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 13شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 14شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 15شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 16شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 17شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 18شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 19شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 20شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 21شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 22شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 23شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 24شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 25شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 26شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 27شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 28شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 29شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 30شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 31شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 32شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 33شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...34شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 35شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 36شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 37شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 38شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 39شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 40شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 41شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 42شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 43شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 44شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 45شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 46شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 47شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 48شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 49شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 50شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 51شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 52شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 53شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 54شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 55شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 56شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 57شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 58شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 59شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 60شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 61شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 62شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 63شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 64شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 65شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 66شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 67شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 68شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 69شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 70شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 71شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 72شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 73شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 74شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 75شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 76شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 77شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 78شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 79شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 80شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 81شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 82شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 83شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 84شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 85شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 86شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 87شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 88شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 89شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 90شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 91شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 92شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 93شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 94شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 95شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 96شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 97شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 98شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 99شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 100شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 101شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 102شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 103شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 104شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 105شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 106شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 107شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 108شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 109شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 110شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 111شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 112شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 113شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 114شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 115شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 116شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 117شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 118شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 119شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 120شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 121شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 122شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 123شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 124شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 125شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 126شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 127شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 128شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 129شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 130شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 131شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 132شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 133شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 134شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 135شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 136شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 137شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 138شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 139شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 140شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 141شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 142شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 143شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 144شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 145شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 146شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...147شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 148شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 149شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 150شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 151شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 152شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 153شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 154شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 155شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 156شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 157شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 158شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 159شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 160شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 161شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 162شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 163شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 164شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 165شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 166شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 167شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 168شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 169شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 170شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 171شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 172شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 173شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 174شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 175شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 176شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 177شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 178شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 179شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 180شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 181شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 182شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 183شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 184شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 185شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 186شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 187شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 188شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 189شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 190شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 191شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 192شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 193شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 194شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 195شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 196شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 197شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 198شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 199شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 200شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 201شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 202شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 203شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 204شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 205شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 206شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 207شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 208شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 209شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 210شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 211شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 212شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 213شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 214شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 215شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 216شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 217شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 218شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 219شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 220شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 221شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 222شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 223شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 224شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 225شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 226شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 227شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 228شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ