به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز

970عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای شاه علاء دولت ملک افروز

امروز نه پیداست خزان از نوروز

باز آمد تاریک شب از روشن روز

بر دشمن ملک باد بختت فیروز

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 2شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 3شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 4شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 5شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 6شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 7شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 8شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 9شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 10شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 11شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 12شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 13شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 14شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 15شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 16شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...17شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 18شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 19شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 20شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 21شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 22شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 23شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 24شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 25شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 26شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 27شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 28شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 29شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 30شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 31شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 32شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 33شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 34شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 35شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 36شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 37شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 38شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 39شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 40شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 41شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 42شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 43شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 44شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 45شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 46شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 47شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 48شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 49شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 50شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 51شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 52شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 53شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 54شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 55شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 56شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 57شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 58شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 59شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 60شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 61شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 62شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 63شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 64شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 65شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 66شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 67شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 68شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 69شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 70شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 71شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 72شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 73شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 74شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 75شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 76شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 77شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 78شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 79شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 80شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 81شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 82شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 83شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 84شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 85شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 86شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 87شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 88شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 89شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 90شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 91شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 92شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 93شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 94شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 95شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 96شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 97شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 98شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 99شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 100شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 101شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 102شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 103شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 104شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 105شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 106شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 107شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 108شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 109شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 110شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 111شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 112شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 113شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 114شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 115شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 116شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 117شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 118شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 119شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 120شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 121شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 122شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 123شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 124شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 125شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 126شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 127شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 128شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 129شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...130شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 131شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 132شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 133شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 134شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 135شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 136شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 137شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 138شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 139شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 140شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 141شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 142شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 143شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 144شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 145شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 146شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 147شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 148شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 149شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 150شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 151شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 152شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 153شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 154شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 155شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 156شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 157شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 158شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 159شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 160شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 161شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 162شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 163شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 164شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 165شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 166شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 167شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 168شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 169شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 170شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 171شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 172شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 173شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 174شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 175شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 176شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 177شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 178شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 179شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 180شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 181شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 182شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 183شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 184شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 185شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 186شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 187شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 188شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 189شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 190شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 191شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 192شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 193شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 194شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 195شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 196شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 197شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 198شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 199شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 200شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 201شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 202شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 203شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 204شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 205شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 206شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 207شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 208شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 209شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 210شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 211شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ