به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس

1020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس

با فایده تر ز رفق کاری مشناس

دلجوی تر از شکر شکاری مشناس

بهتر ز سخن تو یادگاری مشناس

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 2شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 3شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 4شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 5شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 6شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 7شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 8شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 9شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 10شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 11شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 12شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...13شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 14شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 15شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 16شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 17شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 18شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 19شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 20شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 21شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 22شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 23شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 24شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 25شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 26شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 27شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 28شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 29شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 30شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 31شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 32شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 33شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 34شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 35شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 36شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 37شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 38شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 39شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 40شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 41شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 42شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 43شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 44شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 45شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 46شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 47شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 48شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 49شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 50شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 51شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 52شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 53شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 54شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 55شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 56شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 57شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 58شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 59شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 60شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 61شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 62شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 63شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 64شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 65شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 66شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 67شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 68شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 69شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 70شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 71شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 72شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 73شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 74شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 75شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 76شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 77شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 78شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 79شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 80شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 81شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 82شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 83شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 84شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 85شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 86شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 87شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 88شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 89شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 90شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 91شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 92شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 93شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 94شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 95شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 96شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 97شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 98شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 99شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 100شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 101شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 102شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 103شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 104شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 105شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 106شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 107شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 108شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 109شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 110شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 111شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 112شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 113شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 114شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 115شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 116شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 117شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 118شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 119شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 120شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 121شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 122شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 123شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 124شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 125شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...126شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 127شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 128شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 129شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 130شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 131شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 132شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 133شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 134شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 135شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 136شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 137شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 138شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 139شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 140شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 141شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 142شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 143شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 144شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 145شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 146شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 147شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 148شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 149شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 150شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 151شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 152شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 153شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 154شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 155شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 156شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 157شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 158شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 159شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 160شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 161شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 162شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 163شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 164شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 165شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 166شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 167شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 168شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 169شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 170شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 171شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 172شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 173شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 174شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 175شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 176شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 177شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 178شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 179شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 180شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 181شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 182شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 183شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 184شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 185شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 186شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 187شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 188شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 189شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 190شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 191شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 192شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 193شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 194شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 195شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 196شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 197شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 198شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 199شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 200شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 201شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 202شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 203شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 204شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 205شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 206شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 207شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ