به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس

1010عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از بخشش دست من ز سیم و زر پرس

وز خوی خوشم ز مشک و از عنبر پرس

وز قوت بازوی من از خنجر پرس

وز هیبت من ز راه چالندر پرس

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 2شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 3شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 4شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 5شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 6شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 7شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 8شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 9شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 10شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 11شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...12شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 13شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 14شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 15شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 16شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 17شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 18شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 19شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 20شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 21شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 22شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 23شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 24شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 25شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 26شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 27شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 28شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 29شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 30شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 31شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 32شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 33شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 34شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 35شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 36شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 37شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 38شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 39شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 40شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 41شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 42شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 43شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 44شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 45شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 46شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 47شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 48شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 49شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 50شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 51شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 52شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 53شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 54شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 55شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 56شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 57شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 58شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 59شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 60شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 61شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 62شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 63شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 64شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 65شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 66شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 67شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 68شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 69شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 70شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 71شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 72شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 73شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 74شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 75شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 76شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 77شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 78شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 79شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 80شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 81شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 82شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 83شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 84شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 85شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 86شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 87شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 88شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 89شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 90شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 91شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 92شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 93شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 94شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 95شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 96شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 97شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 98شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 99شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 100شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 101شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 102شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 103شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 104شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 105شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 106شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 107شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 108شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 109شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 110شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 111شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 112شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 113شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 114شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 115شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 116شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 117شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 118شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 119شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 120شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 121شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 122شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 123شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 124شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...125شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 126شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 127شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 128شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 129شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 130شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 131شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 132شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 133شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 134شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 135شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 136شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 137شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 138شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 139شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 140شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 141شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 142شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 143شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 144شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 145شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 146شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 147شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 148شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 149شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 150شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 151شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 152شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 153شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 154شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 155شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 156شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 157شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 158شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 159شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 160شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 161شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 162شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 163شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 164شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 165شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 166شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 167شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 168شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 169شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 170شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 171شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 172شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 173شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 174شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 175شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 176شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 177شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 178شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 179شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 180شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 181شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 182شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 183شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 184شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 185شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 186شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 187شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 188شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 189شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 190شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 191شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 192شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 193شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 194شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 195شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 196شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 197شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 198شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 199شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 200شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 201شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 202شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 203شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 204شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 205شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 206شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ