به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر

1010عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

پیوست فلک با من پیکار دگر

از یک غارم کشید در غار دگر

ای بر طاعت ز خلق در کار دگر

بنمای مرا جهان به یک بار دگر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 2شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 3شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 4شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 5شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 6شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 7شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 8شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 9شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 10شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 11شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 12شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 13شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 14شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 15شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 16شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 17شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 18شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 19شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 20شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 21شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 22شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 23شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 24شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 25شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 26شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 27شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 28شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 29شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 30شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 31شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 32شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 33شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 34شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 35شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...36شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 37شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 38شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 39شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 40شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 41شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 42شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 43شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 44شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 45شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 46شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 47شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 48شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 49شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 50شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 51شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 52شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 53شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 54شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 55شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 56شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 57شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 58شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 59شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 60شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 61شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 62شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 63شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 64شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 65شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 66شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 67شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 68شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 69شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 70شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 71شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 72شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 73شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 74شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 75شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 76شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 77شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 78شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 79شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 80شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 81شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 82شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 83شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 84شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 85شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 86شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 87شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 88شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 89شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 90شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 91شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 92شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 93شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 94شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 95شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 96شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 97شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 98شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 99شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 100شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 101شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 102شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 103شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 104شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 105شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 106شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 107شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 108شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 109شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 110شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 111شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 112شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 113شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 114شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 115شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 116شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 117شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 118شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 119شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 120شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 121شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 122شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 123شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 124شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 125شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 126شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 127شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 128شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 129شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 130شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 131شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 132شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 133شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 134شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 135شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 136شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 137شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 138شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 139شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 140شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 141شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 142شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 143شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 144شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 145شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 146شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 147شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 148شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...149شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 150شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 151شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 152شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 153شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 154شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 155شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 156شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 157شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 158شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 159شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 160شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 161شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 162شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 163شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 164شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 165شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 166شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 167شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 168شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 169شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 170شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 171شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 172شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 173شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 174شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 175شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 176شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 177شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 178شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 179شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 180شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 181شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 182شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 183شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 184شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 185شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 186شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 187شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 188شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 189شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 190شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 191شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 192شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 193شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 194شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 195شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 196شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 197شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 198شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 199شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 200شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 201شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 202شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 203شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 204شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 205شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 206شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 207شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 208شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 209شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 210شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 211شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 212شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 213شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 214شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 215شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 216شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 217شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 218شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 219شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 220شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 221شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 222شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 223شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 224شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 225شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 226شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 227شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 228شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 229شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 230شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ