به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد

1020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در عشق تو جانم انده ناب خورد

وز دیده من فراق تو خواب خورد

چون ز آتش هجر تو دلم تاب خورد

غمهات چنان خورد که یک آب خورد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 2شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 3شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 4شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 5شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 6شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 7شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 8شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 9شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 10شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 11شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 12شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 13شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 14شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 15شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 16شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 17شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 18شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 19شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 20شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 21شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 22شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 23شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 24شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 25شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 26شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 27شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 28شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 29شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 30شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 31شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 32شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 33شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 34شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 35شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 36شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 37شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 38شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 39شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 40شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 41شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 42شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 43شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 44شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 45شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 46شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 47شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 48شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 49شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 50شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 51شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 52شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 53شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 54شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 55شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 56شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 57شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 58شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 59شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...60شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 61شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 62شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 63شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 64شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 65شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 66شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 67شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 68شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 69شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 70شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 71شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 72شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 73شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 74شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 75شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 76شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 77شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 78شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 79شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 80شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 81شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 82شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 83شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 84شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 85شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 86شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 87شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 88شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 89شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 90شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 91شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 92شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 93شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 94شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 95شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 96شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 97شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 98شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 99شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 100شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 101شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 102شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 103شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 104شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 105شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 106شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 107شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 108شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 109شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 110شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 111شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 112شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 113شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 114شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 115شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 116شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 117شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 118شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 119شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 120شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 121شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 122شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 123شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 124شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 125شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 126شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 127شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 128شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 129شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 130شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 131شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 132شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 133شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 134شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 135شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 136شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 137شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 138شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 139شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 140شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 141شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 142شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 143شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 144شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 145شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 146شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 147شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 148شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 149شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 150شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 151شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 152شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 153شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 154شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 155شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 156شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 157شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 158شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 159شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 160شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 161شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 162شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 163شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 164شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 165شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 166شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 167شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 168شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 169شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 170شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 171شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 172شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...173شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 174شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 175شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 176شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 177شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 178شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 179شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 180شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 181شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 182شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 183شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 184شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 185شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 186شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 187شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 188شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 189شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 190شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 191شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 192شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 193شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 194شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 195شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 196شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 197شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 198شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 199شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 200شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 201شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 202شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 203شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 204شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 205شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 206شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 207شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 208شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 209شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 210شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 211شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 212شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 213شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 214شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 215شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 216شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 217شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 218شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 219شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 220شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 221شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 222شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 223شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 224شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 225شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 226شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 227شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 228شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 229شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 230شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 231شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 232شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 233شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 234شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 235شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 236شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 237شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 238شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 239شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 240شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 241شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 242شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 243شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 244شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 245شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 246شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 247شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 248شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 249شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 250شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 251شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 252شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 253شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 254شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ