به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد

1030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد

شد مست و به سوی رفتن آهنگ آورد

گفتم مستی مرو سیه جنگ آورد

چون گل بدرید جامه و رنگ آورد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 2شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 3شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 4شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 5شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 6شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 7شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 8شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 9شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 10شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 11شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 12شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 13شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 14شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 15شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 16شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 17شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 18شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 19شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 20شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 21شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 22شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 23شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 24شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 25شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 26شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 27شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 28شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 29شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 30شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 31شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 32شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 33شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 34شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 35شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 36شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 37شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 38شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 39شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 40شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 41شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 42شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 43شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 44شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 45شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 46شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 47شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 48شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 49شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 50شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 51شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 52شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 53شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 54شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 55شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...56شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 57شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 58شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 59شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 60شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 61شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 62شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 63شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 64شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 65شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 66شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 67شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 68شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 69شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 70شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 71شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 72شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 73شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 74شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 75شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 76شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 77شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 78شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 79شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 80شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 81شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 82شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 83شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 84شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 85شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 86شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 87شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 88شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 89شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 90شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 91شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 92شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 93شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 94شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 95شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 96شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 97شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 98شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 99شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 100شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 101شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 102شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 103شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 104شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 105شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 106شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 107شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 108شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 109شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 110شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 111شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 112شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 113شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 114شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 115شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 116شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 117شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 118شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 119شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 120شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 121شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 122شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 123شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 124شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 125شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 126شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 127شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 128شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 129شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 130شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 131شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 132شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 133شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 134شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 135شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 136شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 137شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 138شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 139شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 140شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 141شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 142شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 143شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 144شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 145شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 146شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 147شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 148شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 149شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 150شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 151شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 152شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 153شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 154شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 155شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 156شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 157شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 158شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 159شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 160شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 161شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 162شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 163شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 164شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 165شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 166شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 167شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 168شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...169شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 170شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 171شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 172شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 173شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 174شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 175شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 176شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 177شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 178شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 179شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 180شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 181شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 182شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 183شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 184شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 185شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 186شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 187شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 188شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 189شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 190شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 191شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 192شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 193شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 194شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 195شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 196شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 197شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 198شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 199شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 200شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 201شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 202شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 203شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 204شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 205شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 206شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 207شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 208شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 209شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 210شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 211شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 212شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 213شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 214شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 215شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 216شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 217شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 218شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 219شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 220شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 221شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 222شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 223شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 224شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 225شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 226شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 227شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 228شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 229شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 230شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 231شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 232شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 233شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 234شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 235شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 236شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 237شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 238شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 239شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 240شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 241شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 242شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 243شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 244شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 245شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 246شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 247شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 248شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 249شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 250شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ