به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد

1000عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد

تن را به هوای خویش بگذاشت خرد

رنج از دل رنج دیده برداشت خرد

ناآمده را آمده پنداشت خرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 2شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 3شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 4شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 5شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 6شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 7شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 8شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 9شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 10شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 11شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 12شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 13شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 14شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 15شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 16شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 17شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 18شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 19شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 20شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 21شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 22شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 23شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 24شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 25شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 26شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 27شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 28شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 29شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 30شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 31شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 32شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 33شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 34شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 35شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 36شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 37شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 38شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 39شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 40شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 41شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 42شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 43شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 44شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 45شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 46شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 47شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 48شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 49شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 50شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 51شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 52شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...53شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 54شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 55شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 56شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 57شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 58شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 59شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 60شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 61شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 62شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 63شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 64شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 65شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 66شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 67شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 68شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 69شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 70شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 71شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 72شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 73شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 74شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 75شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 76شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 77شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 78شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 79شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 80شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 81شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 82شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 83شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 84شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 85شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 86شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 87شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 88شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 89شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 90شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 91شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 92شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 93شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 94شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 95شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 96شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 97شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 98شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 99شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 100شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 101شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 102شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 103شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 104شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 105شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 106شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 107شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 108شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 109شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 110شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 111شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 112شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 113شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 114شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 115شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 116شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 117شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 118شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 119شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 120شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 121شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 122شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 123شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 124شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 125شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 126شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 127شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 128شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 129شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 130شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 131شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 132شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 133شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 134شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 135شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 136شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 137شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 138شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 139شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 140شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 141شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 142شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 143شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 144شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 145شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 146شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 147شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 148شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 149شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 150شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 151شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 152شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 153شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 154شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 155شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 156شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 157شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 158شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 159شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 160شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 161شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 162شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 163شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 164شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 165شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...166شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 167شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 168شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 169شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 170شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 171شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 172شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 173شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 174شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 175شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 176شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 177شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 178شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 179شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 180شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 181شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 182شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 183شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 184شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 185شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 186شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 187شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 188شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 189شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 190شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 191شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 192شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 193شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 194شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 195شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 196شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 197شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 198شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 199شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 200شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 201شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 202شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 203شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 204شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 205شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 206شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 207شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 208شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 209شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 210شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 211شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 212شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 213شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 214شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 215شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 216شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 217شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 218شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 219شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 220شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 221شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 222شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 223شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 224شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 225شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 226شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 227شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 228شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 229شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 230شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 231شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 232شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 233شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 234شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 235شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 236شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 237شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 238شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 239شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 240شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 241شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 242شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 243شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 244شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 245شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 246شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 247شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ