به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند

1070عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خون در تن من که اصل نیروست نماند

وان اصل که طبع و دیده را خوست نماند

بر من به جز از نام تو ای دوست نماند

چون چنگ توام به جز رنگ و پوست نماند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 2شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 3شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 4شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 5شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 6شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 7شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 8شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 9شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 10شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 11شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 12شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 13شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 14شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 15شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 16شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 17شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 18شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 19شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 20شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 21شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 22شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 23شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 24شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 25شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 26شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 27شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 28شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 29شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 30شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 31شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 32شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 33شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 34شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 35شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 36شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 37شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 38شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 39شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 40شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 41شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 42شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 43شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 44شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 45شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 46شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 47شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 48شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 49شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 50شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 51شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 52شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 53شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 54شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 55شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 56شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 57شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...58شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 59شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 60شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 61شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 62شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 63شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 64شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 65شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 66شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 67شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 68شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 69شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 70شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 71شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 72شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 73شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 74شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 75شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 76شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 77شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 78شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 79شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 80شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 81شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 82شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 83شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 84شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 85شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 86شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 87شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 88شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 89شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 90شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 91شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 92شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 93شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 94شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 95شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 96شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 97شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 98شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 99شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 100شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 101شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 102شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 103شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 104شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 105شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 106شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 107شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 108شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 109شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 110شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 111شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 112شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 113شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 114شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 115شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 116شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 117شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 118شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 119شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 120شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 121شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 122شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 123شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 124شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 125شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 126شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 127شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 128شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 129شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 130شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 131شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 132شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 133شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 134شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 135شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 136شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 137شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 138شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 139شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 140شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 141شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 142شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 143شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 144شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 145شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 146شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 147شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 148شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 149شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 150شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 151شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 152شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 153شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 154شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 155شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 156شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 157شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 158شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 159شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 160شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 161شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 162شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 163شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 164شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 165شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 166شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 167شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 168شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 169شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 170شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...171شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 172شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 173شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 174شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 175شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 176شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 177شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 178شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 179شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 180شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 181شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 182شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 183شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 184شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 185شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 186شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 187شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 188شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 189شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 190شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 191شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 192شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 193شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 194شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 195شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 196شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 197شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 198شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 199شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 200شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 201شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 202شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 203شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 204شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 205شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 206شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 207شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 208شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 209شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 210شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 211شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 212شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 213شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 214شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 215شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 216شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 217شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 218شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 219شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 220شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 221شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 222شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 223شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 224شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 225شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 226شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 227شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 228شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 229شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 230شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 231شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 232شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 233شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 234شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 235شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 236شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 237شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 238شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 239شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 240شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 241شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 242شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 243شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 244شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 245شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 246شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 247شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 248شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 249شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 250شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 251شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 252شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ