به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند

730عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

من شاهم و شاعران سواران منند

پس چون که همه ز دوستداران منند

هر چند به باب شعر یاران منند

والله والله که نیم کاران منند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 2شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 3شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 4شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 5شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 6شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 7شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 8شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 9شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 10شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 11شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 12شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 13شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 14شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 15شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 16شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 17شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 18شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 19شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 20شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 21شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 22شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 23شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 24شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 25شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 26شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 27شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 28شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 29شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 30شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 31شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 32شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 33شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 34شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 35شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 36شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 37شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 38شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 39شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 40شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 41شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 42شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 43شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 44شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 45شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 46شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 47شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 48شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 49شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 50شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 51شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 52شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 53شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 54شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 55شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 56شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 57شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 58شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 59شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 60شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 61شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 62شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 63شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 64شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 65شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 66شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 67شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 68شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 69شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 70شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 71شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...72شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 73شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 74شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 75شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 76شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 77شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 78شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 79شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 80شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 81شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 82شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 83شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 84شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 85شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 86شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 87شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 88شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 89شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 90شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 91شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 92شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 93شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 94شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 95شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 96شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 97شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 98شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 99شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 100شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 101شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 102شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 103شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 104شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 105شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 106شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 107شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 108شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 109شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 110شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 111شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 112شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 113شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 114شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 115شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 116شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 117شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 118شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 119شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 120شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 121شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 122شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 123شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 124شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 125شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 126شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 127شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 128شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 129شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 130شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 131شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 132شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 133شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 134شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 135شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 136شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 137شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 138شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 139شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 140شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 141شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 142شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 143شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 144شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 145شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 146شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 147شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 148شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 149شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 150شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 151شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 152شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 153شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 154شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 155شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 156شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 157شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 158شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 159شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 160شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 161شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 162شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 163شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 164شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 165شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 166شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 167شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 168شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 169شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 170شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 171شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 172شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 173شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 174شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 175شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 176شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 177شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 178شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 179شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 180شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 181شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 182شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 183شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 184شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...185شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 186شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 187شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 188شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 189شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 190شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 191شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 192شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 193شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 194شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 195شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 196شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 197شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 198شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 199شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 200شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 201شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 202شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 203شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 204شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 205شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 206شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 207شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 208شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 209شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 210شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 211شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 212شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 213شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 214شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 215شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 216شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 217شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 218شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 219شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 220شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 221شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 222شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 223شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 224شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 225شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 226شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 227شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 228شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 229شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 230شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 231شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 232شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 233شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 234شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 235شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 236شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 237شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 238شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 239شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 240شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 241شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 242شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 243شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 244شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 245شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 246شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 247شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 248شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 249شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 250شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 251شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 252شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 253شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 254شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 255شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 256شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 257شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 258شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 259شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 260شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 261شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 262شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 263شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 264شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 265شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 266شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ