به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد

1000عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد

زانو به زمین زد و مرا بر جان زد

گفتم چه زنی بیوفتادم کان زد

والله که چنین زخم دگر نتوان زد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 2شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 3شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 4شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 5شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 6شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 7شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 8شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 9شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 10شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 11شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 12شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 13شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 14شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 15شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 16شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 17شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 18شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 19شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 20شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 21شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 22شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 23شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 24شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 25شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 26شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 27شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 28شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 29شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 30شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 31شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 32شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 33شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 34شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 35شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 36شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 37شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 38شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 39شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 40شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 41شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 42شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 43شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 44شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 45شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 46شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 47شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 48شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 49شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 50شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 51شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 52شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 53شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 54شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 55شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 56شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 57شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 58شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 59شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 60شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 61شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 62شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 63شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...64شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 65شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 66شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 67شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 68شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 69شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 70شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 71شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 72شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 73شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 74شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 75شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 76شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 77شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 78شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 79شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 80شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 81شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 82شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 83شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 84شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 85شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 86شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 87شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 88شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 89شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 90شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 91شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 92شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 93شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 94شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 95شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 96شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 97شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 98شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 99شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 100شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 101شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 102شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 103شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 104شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 105شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 106شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 107شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 108شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 109شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 110شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 111شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 112شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 113شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 114شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 115شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 116شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 117شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 118شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 119شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 120شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 121شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 122شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 123شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 124شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 125شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 126شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 127شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 128شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 129شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 130شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 131شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 132شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 133شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 134شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 135شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 136شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 137شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 138شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 139شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 140شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 141شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 142شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 143شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 144شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 145شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 146شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 147شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 148شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 149شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 150شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 151شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 152شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 153شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 154شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 155شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 156شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 157شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 158شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 159شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 160شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 161شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 162شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 163شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 164شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 165شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 166شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 167شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 168شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 169شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 170شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 171شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 172شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 173شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 174شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 175شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 176شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...177شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 178شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 179شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 180شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 181شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 182شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 183شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 184شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 185شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 186شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 187شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 188شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 189شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 190شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 191شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 192شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 193شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 194شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 195شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 196شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 197شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 198شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 199شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 200شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 201شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 202شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 203شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 204شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 205شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 206شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 207شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 208شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 209شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 210شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 211شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 212شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 213شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 214شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 215شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 216شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 217شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 218شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 219شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 220شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 221شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 222شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 223شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 224شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 225شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 226شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 227شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 228شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 229شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 230شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 231شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 232شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 233شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 234شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 235شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 236شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 237شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 238شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 239شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 240شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 241شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 242شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 243شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 244شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 245شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 246شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 247شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 248شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 249شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 250شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 251شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 252شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 253شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 254شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 255شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 256شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 257شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 258شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ