به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید

1030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گردون شرف و جاه در انگشت تو دید

کآن خاتم ناگاه در انگشت تو دید

صد مشتری و ماه در انگشت تو دید

کانگشتری شاه در انگشت تو دید

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 2شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 3شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 4شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 5شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 6شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 7شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 8شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 9شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 10شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 11شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 12شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 13شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 14شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 15شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 16شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 17شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 18شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 19شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 20شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 21شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 22شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 23شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 24شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 25شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 26شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 27شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 28شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 29شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 30شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 31شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 32شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 33شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 34شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 35شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 36شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 37شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 38شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 39شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 40شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 41شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 42شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 43شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 44شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 45شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 46شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 47شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 48شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 49شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 50شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 51شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 52شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 53شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 54شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 55شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 56شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 57شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 58شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 59شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 60شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 61شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 62شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 63شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 64شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 65شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 66شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 67شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 68شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 69شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 70شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 71شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 72شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 73شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 74شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 75شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 76شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 77شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 78شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 79شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 80شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 81شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...82شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 83شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 84شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 85شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 86شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 87شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 88شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 89شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 90شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 91شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 92شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 93شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 94شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 95شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 96شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 97شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 98شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 99شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 100شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 101شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 102شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 103شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 104شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 105شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 106شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 107شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 108شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 109شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 110شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 111شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 112شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 113شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 114شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 115شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 116شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 117شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 118شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 119شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 120شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 121شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 122شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 123شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 124شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 125شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 126شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 127شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 128شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 129شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 130شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 131شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 132شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 133شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 134شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 135شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 136شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 137شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 138شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 139شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 140شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 141شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 142شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 143شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 144شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 145شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 146شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 147شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 148شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 149شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 150شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 151شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 152شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 153شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 154شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 155شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 156شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 157شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 158شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 159شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 160شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 161شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 162شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 163شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 164شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 165شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 166شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 167شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 168شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 169شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 170شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 171شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 172شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 173شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 174شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 175شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 176شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 177شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 178شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 179شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 180شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 181شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 182شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 183شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 184شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 185شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 186شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 187شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 188شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 189شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 190شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 191شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 192شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 193شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 194شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...195شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 196شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 197شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 198شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 199شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 200شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 201شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 202شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 203شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 204شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 205شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 206شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 207شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 208شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 209شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 210شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 211شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 212شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 213شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 214شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 215شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 216شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 217شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 218شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 219شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 220شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 221شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 222شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 223شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 224شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 225شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 226شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 227شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 228شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 229شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 230شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 231شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 232شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 233شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 234شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 235شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 236شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 237شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 238شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 239شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 240شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 241شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 242شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 243شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 244شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 245شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 246شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 247شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 248شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 249شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 250شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 251شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 252شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 253شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 254شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 255شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 256شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 257شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 258شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 259شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 260شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 261شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 262شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 263شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 264شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 265شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 266شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 267شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 268شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 269شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 270شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 271شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 272شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 273شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 274شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 275شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 276شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ