به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد

630عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اول گردون ز رنج در تابم کرد

در اشک دو دیده زیر غرقابم کرد

پس بخشش نوساخته اسبابم کرد

واندر زندان به ناز در خوابم کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 2شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 3شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 4شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 5شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 6شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 7شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 8شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 9شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 10شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 11شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 12شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 13شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 14شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 15شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 16شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 17شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 18شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 19شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 20شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 21شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 22شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 23شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 24شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 25شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 26شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 27شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 28شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 29شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 30شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 31شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 32شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 33شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 34شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 35شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 36شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 37شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 38شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 39شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 40شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 41شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 42شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 43شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 44شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 45شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 46شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 47شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 48شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 49شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 50شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 51شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 52شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 53شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 54شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 55شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 56شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 57شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 58شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 59شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 60شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 61شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 62شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 63شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 64شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 65شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 66شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 67شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 68شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 69شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 70شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 71شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 72شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 73شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...74شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 75شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 76شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 77شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 78شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 79شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 80شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 81شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 82شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 83شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 84شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 85شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 86شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 87شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 88شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 89شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 90شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 91شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 92شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 93شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 94شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 95شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 96شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 97شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 98شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 99شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 100شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 101شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 102شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 103شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 104شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 105شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 106شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 107شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 108شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 109شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 110شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 111شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 112شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 113شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 114شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 115شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 116شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 117شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 118شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 119شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 120شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 121شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 122شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 123شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 124شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 125شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 126شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 127شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 128شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 129شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 130شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 131شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 132شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 133شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 134شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 135شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 136شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 137شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 138شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 139شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 140شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 141شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 142شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 143شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 144شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 145شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 146شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 147شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 148شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 149شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 150شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 151شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 152شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 153شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 154شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 155شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 156شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 157شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 158شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 159شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 160شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 161شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 162شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 163شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 164شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 165شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 166شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 167شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 168شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 169شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 170شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 171شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 172شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 173شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 174شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 175شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 176شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 177شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 178شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 179شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 180شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 181شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 182شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 183شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 184شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 185شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 186شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...187شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 188شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 189شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 190شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 191شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 192شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 193شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 194شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 195شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 196شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 197شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 198شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 199شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 200شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 201شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 202شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 203شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 204شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 205شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 206شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 207شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 208شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 209شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 210شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 211شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 212شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 213شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 214شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 215شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 216شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 217شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 218شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 219شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 220شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 221شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 222شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 223شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 224شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 225شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 226شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 227شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 228شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 229شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 230شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 231شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 232شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 233شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 234شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 235شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 236شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 237شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 238شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 239شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 240شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 241شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 242شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 243شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 244شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 245شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 246شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 247شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 248شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 249شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 250شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 251شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 252شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 253شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 254شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 255شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 256شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 257شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 258شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 259شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 260شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 261شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 262شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 263شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 264شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 265شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 266شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 267شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 268شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ