به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد

940عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا دعوت دولت تو در گوشم شد

هر زهر که داد بخت بدنوشم شد

آن روز که گفته تو در گوشم شد

از نغمت پاک خود فراموشم شد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 2شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 3شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 4شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 5شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 6شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 7شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 8شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 9شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 10شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 11شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 12شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 13شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 14شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 15شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 16شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 17شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 18شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 19شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 20شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 21شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 22شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 23شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 24شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 25شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 26شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 27شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 28شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 29شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 30شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 31شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 32شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 33شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 34شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 35شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 36شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 37شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 38شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 39شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 40شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 41شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 42شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 43شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 44شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 45شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 46شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 47شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 48شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 49شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 50شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 51شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 52شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 53شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 54شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 55شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 56شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 57شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 58شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 59شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 60شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 61شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 62شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 63شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 64شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 65شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 66شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 67شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 68شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 69شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 70شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 71شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 72شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 73شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 74شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...75شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 76شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 77شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 78شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 79شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 80شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 81شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 82شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 83شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 84شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 85شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 86شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 87شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 88شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 89شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 90شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 91شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 92شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 93شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 94شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 95شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 96شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 97شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 98شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 99شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 100شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 101شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 102شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 103شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 104شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 105شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 106شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 107شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 108شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 109شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 110شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 111شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 112شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 113شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 114شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 115شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 116شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 117شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 118شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 119شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 120شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 121شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 122شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 123شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 124شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 125شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 126شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 127شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 128شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 129شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 130شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 131شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 132شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 133شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 134شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 135شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 136شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 137شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 138شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 139شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 140شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 141شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 142شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 143شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 144شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 145شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 146شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 147شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 148شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 149شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 150شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 151شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 152شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 153شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 154شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 155شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 156شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 157شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 158شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 159شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 160شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 161شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 162شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 163شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 164شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 165شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 166شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 167شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 168شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 169شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 170شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 171شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 172شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 173شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 174شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 175شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 176شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 177شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 178شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 179شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 180شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 181شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 182شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 183شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 184شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 185شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 186شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 187شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...188شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 189شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 190شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 191شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 192شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 193شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 194شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 195شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 196شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 197شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 198شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 199شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 200شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 201شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 202شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 203شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 204شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 205شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 206شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 207شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 208شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 209شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 210شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 211شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 212شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 213شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 214شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 215شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 216شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 217شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 218شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 219شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 220شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 221شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 222شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 223شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 224شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 225شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 226شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 227شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 228شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 229شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 230شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 231شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 232شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 233شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 234شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 235شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 236شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 237شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 238شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 239شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 240شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 241شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 242شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 243شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 244شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 245شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 246شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 247شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 248شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 249شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 250شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 251شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 252شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 253شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 254شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 255شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 256شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 257شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 258شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 259شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 260شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 261شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 262شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 263شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 264شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 265شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 266شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 267شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 268شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 269شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ