به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد

990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن کوه گذار آهوی دشت نورد

اندر تگ گرم شد به تگ بهر تو سرد

تیری که همیشه جگر شیران خورد

آلوده به آهویی چرا باید کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 2شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 3شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 4شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 5شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 6شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 7شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 8شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 9شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 10شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 11شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 12شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 13شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 14شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 15شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 16شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 17شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 18شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 19شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 20شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 21شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 22شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 23شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 24شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 25شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 26شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 27شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 28شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 29شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 30شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 31شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 32شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 33شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 34شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 35شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 36شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 37شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 38شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 39شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 40شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 41شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 42شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 43شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 44شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 45شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 46شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 47شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 48شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 49شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 50شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 51شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 52شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 53شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 54شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 55شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 56شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 57شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 58شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 59شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 60شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 61شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 62شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 63شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 64شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 65شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 66شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 67شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 68شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 69شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 70شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 71شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 72شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 73شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 74شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 75شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 76شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 77شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...78شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 79شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 80شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 81شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 82شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 83شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 84شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 85شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 86شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 87شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 88شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 89شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 90شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 91شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 92شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 93شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 94شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 95شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 96شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 97شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 98شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 99شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 100شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 101شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 102شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 103شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 104شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 105شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 106شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 107شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 108شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 109شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 110شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 111شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 112شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 113شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 114شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 115شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 116شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 117شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 118شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 119شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 120شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 121شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 122شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 123شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 124شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 125شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 126شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 127شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 128شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 129شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 130شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 131شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 132شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 133شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 134شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 135شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 136شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 137شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 138شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 139شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 140شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 141شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 142شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 143شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 144شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 145شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 146شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 147شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 148شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 149شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 150شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 151شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 152شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 153شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 154شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 155شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 156شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 157شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 158شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 159شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 160شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 161شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 162شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 163شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 164شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 165شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 166شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 167شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 168شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 169شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 170شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 171شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 172شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 173شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 174شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 175شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 176شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 177شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 178شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 179شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 180شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 181شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 182شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 183شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 184شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 185شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 186شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 187شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 188شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 189شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 190شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...191شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 192شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 193شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 194شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 195شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 196شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 197شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 198شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 199شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 200شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 201شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 202شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 203شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 204شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 205شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 206شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 207شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 208شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 209شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 210شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 211شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 212شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 213شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 214شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 215شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 216شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 217شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 218شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 219شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 220شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 221شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 222شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 223شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 224شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 225شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 226شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 227شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 228شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 229شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 230شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 231شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 232شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 233شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 234شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 235شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 236شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 237شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 238شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 239شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 240شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 241شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 242شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 243شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 244شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 245شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 246شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 247شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 248شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 249شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 250شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 251شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 252شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 253شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 254شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 255شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 256شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 257شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 258شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 259شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 260شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 261شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 262شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 263شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 264شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 265شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 266شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 267شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 268شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 269شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 270شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 271شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 272شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ