به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود

970عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هنگام گل ار به باغ بلبل نبود

مل را به جهای شفیع چون گل نبود

گل را ملکا رفیق چون مل نبود

در بزم ز لهو بانگ غلغل نبود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 2شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 3شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 4شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 5شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 6شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 7شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 8شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 9شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 10شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 11شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 12شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 13شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 14شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 15شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 16شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 17شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 18شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 19شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 20شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 21شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 22شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 23شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 24شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 25شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 26شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 27شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 28شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 29شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 30شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 31شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 32شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 33شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 34شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 35شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 36شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 37شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 38شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 39شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 40شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 41شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 42شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 43شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 44شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 45شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 46شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 47شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 48شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 49شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 50شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 51شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 52شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 53شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 54شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 55شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 56شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 57شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 58شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 59شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 60شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 61شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 62شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 63شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 64شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 65شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 66شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 67شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 68شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 69شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 70شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 71شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 72شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 73شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 74شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 75شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 76شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 77شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 78شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 79شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 80شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 81شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 82شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 83شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 84شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 85شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...86شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 87شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 88شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 89شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 90شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 91شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 92شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 93شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 94شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 95شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 96شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 97شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 98شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 99شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 100شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 101شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 102شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 103شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 104شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 105شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 106شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 107شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 108شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 109شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 110شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 111شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 112شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 113شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 114شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 115شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 116شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 117شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 118شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 119شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 120شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 121شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 122شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 123شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 124شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 125شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 126شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 127شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 128شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 129شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 130شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 131شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 132شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 133شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 134شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 135شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 136شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 137شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 138شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 139شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 140شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 141شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 142شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 143شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 144شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 145شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 146شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 147شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 148شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 149شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 150شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 151شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 152شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 153شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 154شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 155شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 156شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 157شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 158شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 159شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 160شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 161شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 162شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 163شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 164شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 165شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 166شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 167شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 168شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 169شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 170شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 171شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 172شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 173شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 174شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 175شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 176شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 177شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 178شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 179شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 180شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 181شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 182شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 183شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 184شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 185شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 186شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 187شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 188شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 189شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 190شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 191شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 192شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 193شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 194شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 195شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 196شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 197شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 198شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...199شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 200شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 201شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 202شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 203شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 204شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 205شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 206شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 207شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 208شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 209شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 210شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 211شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 212شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 213شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 214شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 215شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 216شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 217شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 218شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 219شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 220شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 221شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 222شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 223شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 224شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 225شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 226شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 227شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 228شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 229شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 230شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 231شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 232شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 233شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 234شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 235شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 236شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 237شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 238شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 239شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 240شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 241شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 242شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 243شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 244شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 245شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 246شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 247شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 248شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 249شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 250شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 251شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 252شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 253شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 254شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 255شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 256شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 257شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 258شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 259شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 260شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 261شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 262شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 263شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 264شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 265شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 266شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 267شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 268شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 269شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 270شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 271شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 272شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 273شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 274شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 275شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 276شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 277شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 278شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 279شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 280شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ