به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد

1030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

سودای تو آتش دلم افزون کرد

نادیدن رویت آب چشمم خون کرد

هر در که لبت در صدف گوشم ریخت

هجران توام ز دیدگان بیرون کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 2شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 3شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 4شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 5شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 6شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 7شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 8شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 9شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 10شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 11شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 12شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 13شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 14شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 15شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 16شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 17شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 18شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 19شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 20شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 21شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 22شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 23شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 24شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 25شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 26شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 27شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 28شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 29شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 30شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 31شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 32شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 33شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 34شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 35شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 36شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 37شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 38شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 39شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 40شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 41شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 42شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 43شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 44شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 45شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 46شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 47شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 48شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 49شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 50شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 51شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 52شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 53شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 54شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 55شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 56شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 57شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 58شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 59شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 60شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 61شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 62شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 63شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 64شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 65شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 66شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 67شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 68شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 69شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 70شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 71شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 72شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 73شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 74شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 75شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 76شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 77شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 78شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 79شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 80شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 81شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 82شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 83شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 84شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 85شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 86شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 87شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 88شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 89شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 90شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 91شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 92شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 93شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 94شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 95شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 96شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 97شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 98شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 99شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 100شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 101شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 102شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 103شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 104شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 105شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...106شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 107شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 108شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 109شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 110شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 111شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 112شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 113شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 114شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 115شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 116شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 117شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 118شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 119شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 120شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 121شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 122شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 123شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 124شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 125شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 126شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 127شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 128شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 129شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 130شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 131شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 132شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 133شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 134شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 135شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 136شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 137شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 138شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 139شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 140شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 141شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 142شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 143شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 144شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 145شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 146شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 147شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 148شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 149شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 150شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 151شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 152شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 153شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 154شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 155شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 156شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 157شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 158شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 159شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 160شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 161شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 162شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 163شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 164شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 165شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 166شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 167شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 168شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 169شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 170شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 171شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 172شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 173شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 174شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 175شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 176شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 177شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 178شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 179شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 180شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 181شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 182شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 183شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 184شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 185شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 186شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 187شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 188شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 189شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 190شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 191شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 192شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 193شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 194شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 195شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 196شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 197شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 198شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 199شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 200شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 201شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 202شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 203شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 204شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 205شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 206شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 207شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 208شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 209شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 210شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 211شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 212شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 213شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 214شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 215شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 216شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 217شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 218شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...219شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 220شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 221شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 222شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 223شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 224شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 225شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 226شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 227شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 228شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 229شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 230شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 231شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 232شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 233شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 234شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 235شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 236شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 237شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 238شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 239شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 240شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 241شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 242شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 243شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 244شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 245شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 246شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 247شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 248شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 249شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 250شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 251شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 252شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 253شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 254شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 255شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 256شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 257شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 258شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 259شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 260شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 261شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 262شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 263شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 264شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 265شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 266شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 267شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 268شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 269شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 270شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 271شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 272شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 273شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 274شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 275شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 276شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 277شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 278شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 279شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 280شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 281شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 282شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 283شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 284شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 285شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 286شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 287شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 288شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 289شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 290شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 291شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 292شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 293شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 294شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 295شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 296شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 297شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 298شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 299شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 300شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ