به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید

1100عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از باغ طرب گشت گل وصل پدید

جان همچو نسیم بر گل وصل وزید

ما و تو کشیم بر گل وصل نبید

کز خار فراق بر گل وصل دمید

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 2شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 3شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 4شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 5شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 6شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 7شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 8شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 9شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 10شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 11شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 12شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 13شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 14شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 15شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 16شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 17شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 18شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 19شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 20شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 21شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 22شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 23شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 24شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 25شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 26شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 27شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 28شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 29شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 30شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 31شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 32شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 33شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 34شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 35شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 36شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 37شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 38شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 39شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 40شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 41شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 42شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 43شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 44شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 45شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 46شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 47شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 48شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 49شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 50شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 51شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 52شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 53شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 54شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 55شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 56شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 57شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 58شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 59شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 60شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 61شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 62شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 63شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 64شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 65شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 66شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 67شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 68شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 69شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 70شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 71شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 72شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 73شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 74شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 75شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 76شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 77شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 78شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 79شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 80شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 81شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 82شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 83شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 84شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 85شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 86شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 87شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 88شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 89شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 90شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 91شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 92شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 93شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 94شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 95شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 96شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 97شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 98شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 99شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...100شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 101شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 102شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 103شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 104شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 105شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 106شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 107شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 108شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 109شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 110شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 111شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 112شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 113شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 114شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 115شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 116شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 117شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 118شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 119شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 120شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 121شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 122شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 123شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 124شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 125شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 126شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 127شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 128شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 129شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 130شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 131شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 132شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 133شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 134شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 135شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 136شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 137شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 138شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 139شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 140شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 141شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 142شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 143شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 144شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 145شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 146شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 147شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 148شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 149شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 150شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 151شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 152شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 153شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 154شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 155شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 156شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 157شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 158شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 159شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 160شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 161شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 162شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 163شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 164شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 165شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 166شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 167شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 168شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 169شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 170شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 171شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 172شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 173شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 174شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 175شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 176شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 177شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 178شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 179شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 180شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 181شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 182شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 183شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 184شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 185شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 186شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 187شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 188شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 189شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 190شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 191شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 192شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 193شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 194شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 195شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 196شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 197شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 198شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 199شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 200شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 201شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 202شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 203شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 204شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 205شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 206شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 207شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 208شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 209شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 210شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 211شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 212شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...213شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 214شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 215شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 216شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 217شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 218شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 219شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 220شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 221شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 222شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 223شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 224شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 225شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 226شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 227شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 228شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 229شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 230شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 231شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 232شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 233شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 234شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 235شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 236شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 237شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 238شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 239شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 240شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 241شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 242شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 243شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 244شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 245شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 246شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 247شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 248شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 249شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 250شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 251شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 252شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 253شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 254شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 255شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 256شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 257شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 258شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 259شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 260شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 261شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 262شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 263شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 264شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 265شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 266شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 267شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 268شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 269شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 270شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 271شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 272شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 273شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 274شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 275شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 276شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 277شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 278شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 279شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 280شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 281شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 282شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 283شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 284شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 285شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 286شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 287شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 288شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 289شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 290شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 291شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 292شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 293شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 294شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ