به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد

1010عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا این دل من تو را خریدار آمد

در دست بلا و غم گرفتار آمد

نزد تو تن عزیز من خوار آمد

چونین که تویی با تو مرا کار آمد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 2شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 3شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 4شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 5شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 6شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 7شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 8شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 9شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 10شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 11شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 12شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 13شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 14شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 15شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 16شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 17شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 18شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 19شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 20شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 21شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 22شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 23شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 24شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 25شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 26شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 27شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 28شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 29شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 30شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 31شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 32شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 33شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 34شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 35شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 36شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 37شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 38شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 39شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 40شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 41شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 42شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 43شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 44شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 45شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 46شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 47شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 48شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 49شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 50شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 51شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 52شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 53شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 54شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 55شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 56شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 57شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 58شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 59شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 60شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 61شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 62شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 63شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 64شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 65شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 66شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 67شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 68شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 69شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 70شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 71شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 72شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 73شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 74شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 75شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 76شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 77شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 78شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 79شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 80شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 81شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 82شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 83شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 84شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 85شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 86شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 87شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 88شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 89شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 90شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 91شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 92شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 93شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 94شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 95شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 96شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 97شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 98شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 99شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 100شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 101شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 102شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 103شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 104شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 105شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 106شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 107شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...108شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 109شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 110شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 111شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 112شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 113شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 114شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 115شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 116شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 117شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 118شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 119شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 120شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 121شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 122شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 123شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 124شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 125شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 126شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 127شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 128شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 129شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 130شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 131شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 132شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 133شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 134شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 135شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 136شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 137شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 138شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 139شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 140شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 141شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 142شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 143شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 144شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 145شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 146شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 147شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 148شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 149شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 150شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 151شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 152شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 153شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 154شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 155شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 156شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 157شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 158شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 159شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 160شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 161شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 162شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 163شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 164شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 165شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 166شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 167شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 168شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 169شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 170شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 171شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 172شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 173شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 174شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 175شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 176شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 177شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 178شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 179شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 180شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 181شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 182شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 183شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 184شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 185شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 186شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 187شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 188شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 189شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 190شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 191شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 192شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 193شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 194شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 195شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 196شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 197شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 198شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 199شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 200شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 201شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 202شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 203شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 204شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 205شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 206شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 207شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 208شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 209شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 210شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 211شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 212شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 213شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 214شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 215شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 216شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 217شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 218شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 219شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 220شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...221شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 222شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 223شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 224شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 225شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 226شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 227شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 228شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 229شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 230شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 231شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 232شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 233شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 234شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 235شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 236شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 237شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 238شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 239شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 240شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 241شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 242شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 243شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 244شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 245شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 246شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 247شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 248شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 249شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 250شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 251شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 252شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 253شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 254شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 255شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 256شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 257شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 258شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 259شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 260شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 261شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 262شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 263شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 264شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 265شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 266شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 267شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 268شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 269شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 270شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 271شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 272شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 273شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 274شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 275شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 276شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 277شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 278شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 279شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 280شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 281شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 282شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 283شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 284شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 285شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 286شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 287شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 288شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 289شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 290شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 291شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 292شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 293شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 294شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 295شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 296شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 297شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 298شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 299شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 300شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 301شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 302شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ