به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۴۶: وصلش شادیست وز پسش زود غم است

900عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

وصلش شادیست وز پسش زود غم است

آزرده ز من شادی و خشنود غم است

ای آفت دل ز آتش دل دود غم است

مایه است هوای تو بر او سود غم است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۵: ای آنکه مرا قبله وثاق تو بسست 2شمارهٔ ۴۶: وصلش شادیست وز پسش زود غم است 3شمارهٔ ۴۷: آویخته در هوای جان آویزت 4شمارهٔ ۴۸: رویم ز غمت گونه خال تو گرفت 5شمارهٔ ۴۹: ای شاه ز بزم تو جهان را خبرست 6شمارهٔ ۵۰: گر نور فلک چو طبع ما گردد راست 7شمارهٔ ۵۱: طاهر که خطاب تو بر از نام تو نیست 8شمارهٔ ۵۲: با ما ثقت الملک هم آوازی نیست 9شمارهٔ ۵۳: چشم تو چو فتنه جهان سوزانست 10شمارهٔ ۵۴: شد صالح و از همه قیامت برخاست 11شمارهٔ ۵۵: اندر خور نعمت توام خدمت نیست 12شمارهٔ ۵۶: آن شیر که او به صید جز شیر نکشت 13شمارهٔ ۵۷: رنج دل و رنج دیده جز دیده نجست 14شمارهٔ ۵۸: در ماه چه روشنی که در روی تو نیست 15شمارهٔ ۵۹: در فرقت آن کس که تن و جان تو اوست 16شمارهٔ ۶۰: از چرخ چو بر تو مهر فرزندی نیست 17شمارهٔ ۶۱: از حصن بلند دوزخ سرد مراست 18شمارهٔ ۶۲: خوی تو چو رخسار نکوی تو نکوست 19شمارهٔ ۶۳: آنی که زمان زمان مرا عشق تو بوست 20شمارهٔ ۶۴: تا من سر آن روی چو مه خواهم داشت 21شمارهٔ ۶۵: ای بازوی دولت آستینت ظفرست 22شمارهٔ ۶۶: آن بت که هوای او بداندیش منست 23شمارهٔ ۶۷: جویان وصال تو جدا از جانست 24شمارهٔ ۶۸: هر چند گنهکار است آخر علوی است 25شمارهٔ ۶۹: این طالع من یارب و این اختر چیست 26شمارهٔ ۷۰: تا تن به غم هجر تو نابود شده است 27شمارهٔ ۷۱: گر دورم از آن روی جهان آرایت 28شمارهٔ ۷۲: اشک من و رخسار تو همرنگ شده است 29شمارهٔ ۷۳: بادام دو چشم تو دلم زار بخست 30شمارهٔ ۷۴: گر شاه به من چو شیر دندان خایست 31شمارهٔ ۷۵: بر چرخ فتاده نور ایران ملکست 32شمارهٔ ۷۶: امروز جهان بهار از ایران ملکست 33شمارهٔ ۷۷: با من چو زمانه تیر در شست گرفت 34شمارهٔ ۷۸: آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست 35شمارهٔ ۷۹: در بأس چو طاهر علی آهن نیست 36شمارهٔ ۸۰: تا بار غمت نهاده بر محمل ماست 37شمارهٔ ۸۱: هر جای که عشوه ایست پرورده توست 38شمارهٔ ۸۲: در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است 39شمارهٔ ۸۳: ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد 40شمارهٔ ۸۴: آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد 41شمارهٔ ۸۵: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود 42شمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند 43شمارهٔ ۸۷: گیتی و فلک به کشتن من یارند 44شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 45شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 46شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 47شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 48شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 49شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 50شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 51شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 52شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 53شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 54شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 55شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 56شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 57شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 58شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 59شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 60شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 61شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 62شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 63شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 64شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 65شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 66شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 67شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 68شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 69شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 70شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 71شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 72شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 73شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 74شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 75شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 76شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 77شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 78شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 79شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 80شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 81شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 82شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 83شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 84شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 85شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 86شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 87شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 88شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 89شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 90شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 91شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 92شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 93شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 94شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 95شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 96شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 97شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 98شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 99شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 100شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 101شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 102شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 103شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 104شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 105شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 106شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 107شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 108شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 109شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 110شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 111شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 112شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 113شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 114شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 115شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 116شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 117شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 118شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 119شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 120شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 121شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 122شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 123شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 124شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 125شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 126شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 127شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 128شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 129شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 130شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 131شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 132شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 133شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 134شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 135شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 136شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 137شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 138شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 139شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 140شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 141شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 142شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 143شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 144شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 145شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 146شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 147شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 148شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 149شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 150شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 151شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 152شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 153شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 154شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 155شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 156شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 157شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 158شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...159شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 160شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 161شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 162شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 163شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 164شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 165شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 166شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 167شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 168شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 169شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 170شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 171شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 172شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 173شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 174شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 175شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 176شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 177شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 178شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 179شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 180شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 181شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 182شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 183شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 184شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 185شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 186شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 187شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 188شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 189شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 190شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 191شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 192شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 193شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 194شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 195شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 196شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 197شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 198شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 199شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 200شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 201شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 202شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 203شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 204شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 205شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 206شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 207شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 208شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 209شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 210شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 211شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 212شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 213شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 214شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 215شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 216شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 217شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 218شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 219شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 220شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 221شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 222شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 223شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 224شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 225شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 226شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 227شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 228شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 229شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 230شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 231شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 232شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 233شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 234شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 235شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 236شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 237شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 238شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 239شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 240شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 241شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 242شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 243شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 244شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 245شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 246شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 247شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 248شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 249شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 250شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 251شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 252شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 253شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 254شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 255شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 256شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 257شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 258شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 259شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 260شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 261شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 262شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 263شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 264شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 265شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 266شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 267شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 268شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 269شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 270شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 271شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...272شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 273شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 274شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 275شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 276شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 277شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 278شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 279شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 280شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 281شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 282شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 283شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 284شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 285شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 286شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 287شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 288شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 289شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 290شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 291شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 292شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 293شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 294شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 295شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 296شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 297شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 298شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 299شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 300شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 301شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 302شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 303شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 304شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 305شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 306شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 307شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 308شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 309شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 310شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 311شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 312شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 313شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 314شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 315شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 316شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 317شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 318شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 319شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 320شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 321شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 322شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 323شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 324شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 325شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 326شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 327شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 328شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 329شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 330شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 331شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 332شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 333شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 334شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 335شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 336شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 337شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 338شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 339شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 340شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 341شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 342شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 343شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 344شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 345شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 346شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 347شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 348شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 349شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 350شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 351شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 352شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 353شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ