به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۵۹: در فرقت آن کس که تن و جان تو اوست

990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در فرقت آن کس که تن و جان تو اوست

این ناله سر بسته بی دل نه نکوست

در انده هجرانش اگر داری دوست

چون نای ز دل نال نه چون چنگ ز پوست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۸: در ماه چه روشنی که در روی تو نیست 2شمارهٔ ۵۹: در فرقت آن کس که تن و جان تو اوست 3شمارهٔ ۶۰: از چرخ چو بر تو مهر فرزندی نیست 4شمارهٔ ۶۱: از حصن بلند دوزخ سرد مراست 5شمارهٔ ۶۲: خوی تو چو رخسار نکوی تو نکوست 6شمارهٔ ۶۳: آنی که زمان زمان مرا عشق تو بوست 7شمارهٔ ۶۴: تا من سر آن روی چو مه خواهم داشت 8شمارهٔ ۶۵: ای بازوی دولت آستینت ظفرست 9شمارهٔ ۶۶: آن بت که هوای او بداندیش منست 10شمارهٔ ۶۷: جویان وصال تو جدا از جانست 11شمارهٔ ۶۸: هر چند گنهکار است آخر علوی است 12شمارهٔ ۶۹: این طالع من یارب و این اختر چیست 13شمارهٔ ۷۰: تا تن به غم هجر تو نابود شده است 14شمارهٔ ۷۱: گر دورم از آن روی جهان آرایت 15شمارهٔ ۷۲: اشک من و رخسار تو همرنگ شده است 16شمارهٔ ۷۳: بادام دو چشم تو دلم زار بخست 17شمارهٔ ۷۴: گر شاه به من چو شیر دندان خایست 18شمارهٔ ۷۵: بر چرخ فتاده نور ایران ملکست 19شمارهٔ ۷۶: امروز جهان بهار از ایران ملکست 20شمارهٔ ۷۷: با من چو زمانه تیر در شست گرفت 21شمارهٔ ۷۸: آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست 22شمارهٔ ۷۹: در بأس چو طاهر علی آهن نیست 23شمارهٔ ۸۰: تا بار غمت نهاده بر محمل ماست 24شمارهٔ ۸۱: هر جای که عشوه ایست پرورده توست 25شمارهٔ ۸۲: در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است 26شمارهٔ ۸۳: ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد 27شمارهٔ ۸۴: آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد 28شمارهٔ ۸۵: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود 29شمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند 30شمارهٔ ۸۷: گیتی و فلک به کشتن من یارند 31شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 32شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 33شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 34شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 35شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 36شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 37شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 38شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 39شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 40شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 41شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 42شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 43شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 44شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 45شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 46شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 47شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 48شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 49شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 50شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 51شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 52شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 53شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 54شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 55شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 56شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 57شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 58شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 59شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 60شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 61شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 62شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 63شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 64شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 65شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 66شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 67شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 68شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 69شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 70شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 71شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 72شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 73شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 74شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 75شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 76شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 77شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 78شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 79شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 80شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 81شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 82شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 83شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 84شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 85شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 86شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 87شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 88شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 89شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 90شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 91شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 92شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 93شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 94شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 95شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 96شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 97شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 98شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 99شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 100شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 101شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 102شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 103شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 104شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 105شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 106شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 107شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 108شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 109شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 110شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 111شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 112شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 113شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 114شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 115شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 116شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 117شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 118شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 119شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 120شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 121شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 122شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 123شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 124شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 125شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 126شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 127شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 128شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 129شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 130شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 131شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 132شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 133شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 134شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 135شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 136شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 137شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 138شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 139شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 140شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 141شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 142شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 143شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 144شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 145شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...146شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 147شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 148شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 149شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 150شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 151شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 152شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 153شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 154شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 155شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 156شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 157شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 158شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 159شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 160شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 161شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 162شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 163شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 164شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 165شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 166شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 167شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 168شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 169شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 170شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 171شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 172شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 173شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 174شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 175شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 176شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 177شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 178شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 179شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 180شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 181شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 182شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 183شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 184شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 185شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 186شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 187شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 188شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 189شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 190شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 191شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 192شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 193شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 194شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 195شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 196شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 197شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 198شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 199شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 200شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 201شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 202شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 203شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 204شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 205شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 206شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 207شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 208شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 209شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 210شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 211شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 212شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 213شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 214شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 215شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 216شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 217شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 218شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 219شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 220شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 221شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 222شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 223شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 224شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 225شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 226شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 227شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 228شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 229شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 230شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 231شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 232شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 233شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 234شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 235شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 236شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 237شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 238شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 239شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 240شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 241شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 242شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 243شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 244شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 245شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 246شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 247شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 248شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 249شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 250شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 251شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 252شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 253شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 254شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 255شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 256شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 257شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 258شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...259شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 260شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 261شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 262شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 263شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 264شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 265شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 266شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 267شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 268شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 269شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 270شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 271شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 272شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 273شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 274شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 275شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 276شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 277شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 278شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 279شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 280شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 281شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 282شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 283شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 284شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 285شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 286شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 287شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 288شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 289شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 290شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 291شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 292شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 293شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 294شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 295شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 296شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 297شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 298شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 299شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 300شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 301شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 302شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 303شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 304شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 305شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 306شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 307شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 308شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 309شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 310شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 311شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 312شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 313شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 314شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 315شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 316شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 317شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 318شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 319شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 320شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 321شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 322شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 323شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 324شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 325شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 326شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 327شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 328شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 329شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 330شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 331شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 332شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 333شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 334شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 335شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 336شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 337شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 338شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 339شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 340شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ