به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد

1080عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد

اندر بندم کشید و فرویشم کرد

تن زار و جگر خسته و دلریشم کرد

در جمله به کامه بد اندیشم کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 2شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 3شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 4شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 5شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 6شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 7شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 8شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 9شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 10شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 11شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 12شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 13شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 14شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 15شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 16شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 17شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 18شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 19شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 20شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 21شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 22شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 23شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 24شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 25شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 26شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 27شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 28شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 29شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 30شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 31شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 32شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 33شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 34شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 35شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 36شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 37شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 38شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 39شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 40شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 41شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 42شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 43شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 44شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 45شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 46شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 47شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 48شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 49شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 50شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 51شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 52شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 53شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 54شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 55شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 56شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 57شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 58شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 59شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 60شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 61شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 62شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 63شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 64شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 65شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 66شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 67شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 68شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 69شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 70شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 71شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 72شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 73شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 74شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 75شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 76شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 77شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 78شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 79شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 80شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 81شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 82شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 83شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 84شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 85شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 86شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 87شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 88شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 89شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 90شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 91شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 92شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 93شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 94شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 95شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 96شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 97شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 98شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 99شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 100شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 101شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 102شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 103شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 104شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 105شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 106شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 107شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 108شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 109شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 110شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 111شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 112شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 113شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 114شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 115شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...116شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 117شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 118شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 119شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 120شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 121شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 122شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 123شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 124شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 125شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 126شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 127شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 128شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 129شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 130شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 131شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 132شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 133شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 134شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 135شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 136شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 137شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 138شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 139شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 140شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 141شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 142شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 143شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 144شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 145شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 146شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 147شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 148شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 149شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 150شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 151شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 152شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 153شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 154شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 155شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 156شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 157شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 158شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 159شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 160شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 161شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 162شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 163شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 164شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 165شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 166شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 167شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 168شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 169شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 170شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 171شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 172شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 173شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 174شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 175شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 176شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 177شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 178شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 179شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 180شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 181شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 182شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 183شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 184شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 185شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 186شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 187شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 188شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 189شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 190شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 191شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 192شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 193شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 194شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 195شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 196شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 197شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 198شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 199شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 200شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 201شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 202شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 203شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 204شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 205شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 206شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 207شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 208شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 209شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 210شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 211شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 212شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 213شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 214شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 215شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 216شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 217شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 218شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 219شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 220شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 221شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 222شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 223شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 224شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 225شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 226شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 227شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 228شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...229شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 230شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 231شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 232شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 233شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 234شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 235شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 236شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 237شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 238شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 239شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 240شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 241شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 242شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 243شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 244شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 245شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 246شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 247شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 248شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 249شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 250شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 251شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 252شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 253شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 254شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 255شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 256شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 257شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 258شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 259شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 260شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 261شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 262شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 263شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 264شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 265شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 266شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 267شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 268شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 269شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 270شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 271شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 272شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 273شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 274شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 275شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 276شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 277شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 278شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 279شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 280شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 281شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 282شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 283شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 284شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 285شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 286شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 287شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 288شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 289شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 290شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 291شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 292شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 293شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 294شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 295شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 296شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 297شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 298شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 299شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 300شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 301شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 302شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 303شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 304شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 305شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 306شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 307شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 308شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 309شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 310شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ